MEMOIR RULE#2: DULL EYES

29 2 0
                                    

Chapter 2: Dull eyes

"HINDI na kayo bata, para gawin ang mga gan'tong kalokohan." panimulang sabi ni ma'am Villapalcio. Nakapameywang habang nangungunsumi sa mga kaklase naming nagpasimula na naman ng gulo.

"E, ma'am sila po kasi." todo tanggi ni Madoxx. Naka-unbottom pa ang dalawang buttones ng kanyang uniporme, pinagpapawisan din ang kanyang sintido, at buhaghag ang kanyang buhok na para bang binahayan ng manok habang nakaupo ng parang hari sa kanyang upuan.

"Hindi ko na alam ang gagawin sa inyo! Samuel, idala mo nga muna ang mga loko-lokong ito sa guidance. Hayy, papatandain niyo ako e." nangungunsuming  bigkis ni ma'am Villapalcio na para bang gusto na niyang iwan ang classroom na 'to.

Tumayo na si Samuel, malapad na nginitian yung mga kaklase namin na nakipagbogbugan kanina sa kabilang section.

Tsk. As if nasisiyahan siya. I bet pinapatay niya na isa-isa sila Madoxx sa utak niya.

Napalumbaba ako, papatingin na sana kay ma'am Villapalcio ng mapako ang tingin naming dalawa. He smirk. Napaerap ako, iniwasan ang kanyang titig.

He's been like that since then.

He's kind as usual pero sa'kin. Kaylan pa? As I know, isa lang ako sa mga hangin dito sa classroom. Huminga ako ng malalim. As much as I can, I really need to low profile.

Ayaw kong mag papansin. I don't like Samuel's appearance beside me. Para akong nagiging sidekick.

x~x~x


"OKAY, recitation tayo ngayon." oh no.

"What are the nature of communi- cation, Samuel!"ilang oras pa lang ang pagbalik ni Samuel at heto siya ngayon....

"Communication a process."
nakikipagbangayan.

"Correct."

"Communicatoon occurs between two or more people. The speaker and the reciever."

"Correct again."

"Communicatoom can be expressed throught writen or ytzgwysbsjsis." pasalit salit lang ng tanong-sagot si ma'am Villapalcio at ang bida-bidang si Samuel.

Hindi ko mapigilang humikab. Sila ng sila, bahala sila! Naboboring na rin 'yung iba dahil si Samuel lang ang laging pinaparecite ni ma'am Villapalcio.

'Yung iba pupunta sa likod then matutulog. Ang iba naman pasulyap sulyap sa wall clock. Others we're focus more on their cellphone rather than this boring recitation.

"Sorry to interupt but miss Villpalcio, hindi po ba ang unfair ng ginagawa niyo." oh good. Someone steps in. Napalingon ako sa taong nagsalita, walang iba kundi ang second place sa klase namin.

Si....

"Espera...." the rank 2. She's the opposite of Samuel, kung malandi si Samuel gano'n naman niya ka-level sa kaseryosohan si Espera.

"mas makakabuti kung sabayan mo din si Samuel. Para mas mahasa ka pa and who knows baka maging first place ka na sa susunod na grading dahil kay Samuel."

how cruel. Nakita ko ang pagurong ng labi ni Espera, at some point she doesn't enjoy what ma'am Villapalcio said.

Comparing with other, sucks!

Rules of MemoirTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon