Rules of Memoir

MEMOIR RULE#6 : YOU'LL BE OKAY

Chapter 6: You'll be okay

"FUNCTION, a relation where each element of the domain is related to only one value of the angle by some rule."

'F(x) = y
F of x is equal to y'

Nagdidiscuss si sir Alejandro, ang math teacher namin until someone throw a cap of a ballpen in the back of my head. Hindi ko na sana 'yun papatulan ng batohin na naman ako. Marahan akong lumingon sa taong nagbato 'non and there I saw. The Abc girls. Naghahalighikan habang tinitignan ang mukha kong nababanas sa mga pinaggagawa nila.

Are they serious? Laos na kaya ang gantong teknik. Ang cliché nila.

Ana. Becca. Cecilia.

They were called Abc girls dahil sa simula ng pangalan nila. Lagi silang magkakasama, parang kambal tuko kung manginis. They were the bully girls sa klase namin. At, kung sinusuwerta ka nga isa na nga ang rank 1 sa napagdikitahan nila.

"Hey, cheater! Pulutin mo nga 'yung mga takip ng ballpen." tae niyo. Tapos kapag pinulot ko, ibabato niyo ulit?

Inerapan ko si Ana na nag-utos sa'kin at bumalik na lang sa harapan.

"For example,hsysbbsyzbekksnsn" hindi ko na maintindihan ang sinasabi ni sir Alejandro dahil nagdadaldalan itong mga Abc girls na nasa likod ko. They were done with me ngayon naman pinagtritripan nila yung isa ko pang kaklase na nanahimik lang.

"Bobo, mali 'yan ha ha ha!" sabay hampas ni Becca sa balikat ni Abigail.
Tumango tango naman si Abigail still wearing her signature blue turban in her head, naka brace pa rin ang ngipin niya, at hanggang balikat na lang ang buhok niya. tsk. habang tinuturuan kunwari siya ni Becca pero the truth is minamali pa siya.

"Ang bobo niya talaga." natatawang sabi naman ni Cecilia na katabi naman ni Becca. Abigail is Abigail. The Abigail I know na sunod-sunoran ng mga Abc girls. Sa totoo lang hindi ko naririnig ang totoo niyang pangalan. All I can hear was the cursed word bobo. 'Yun na ang palayaw sa kanya sa klase, I often see her in the corner. Lagi siyang nasa likuran. Laging nagtatago.

She have the lowest grades and lowest IQ in our class. Kaya lapitin siya ng mga lintang kagaya ng Abc girls.

Bumalik muli ako sa harapan ko. Ayaw kong maging si Abigail. I don't hate her but she's being used at wala 'man lang siyang lakas na....argh! Forget it. Bakit ko nga ba pinapakealaman ang buhay ng may buhay. I should be focusing about my life.

"Oo,tapos sabi niya hsygsvshxugsb"
"Hahaha! Nakakatawa naman yun. Teka..may naalala rin ako!"
"Hahahhahahaha"

I never expected na titignan ko rin pala silang dalawa. Para bang nawala ang mga tawa ng mga Abc girls and all I can hear was the laugh and giggle of Molly and Beb.

They were such a thing. Talagang makikita mong magkaibigan sila. Nagbubulongan pa nga sila habang tumatawa para hindi lang marinig ni sir Alejandro.

Umiwas ako ng tingin sa kanila. At some reason, kumirot na naman ang puso ko sa nakikita ko.

Sinasadya ba nilang ipakita 'to sa'kin? After that day, hindi na kami nagusap pa. Sa tuwing lalapit ako, iiwas sila at sa tuwing lalapit sila, iiwas ako. Our feelings were mutual. Kaya kahit hindi kami nagusap ng masinsinan. We know from the start. Hindi kami magkakasundo-sundo.

I took a long deep sigh bago malamyang tumingin kay sir Alejandro. So, this what it feels like to have a dull eyes. Napapaisip ako, kung ganto rin kaya si ma'am Jean sa tuwing tinitignan niya ang mga tao.