𝐊𝐀𝐁𝐀𝐍𝐀𝐓𝐀 12

664 32 2
                                    

ALLIANAH DREIN POV

"Hayst....Slow, hindi mo ba ako narinig kanina, na pinagseselosan mo ang sarili mo!"

"Hayst....Slow, hindi mo ba ako narinig kanina, na pinagseselosan mo ang sarili mo!"

"Hayst....Slow, hindi mo ba ako narinig kanina, na pinagseselosan mo ang sarili mo!"

Ito ang paulit-ulit na sumisiksik sa kulute ko. At isa pa ay hindi ko alam ang irereact ko dahil sa gulat, gulo at hindi ko mawaring nararamdaman ngayon kaya napahawak ako sa puso ko, oo sa puso ko dahil sa lakas ng pintig ng puso ko na parang lalabas na mismo sa dibdib ko.

Dahil sa bilis nito kaya hindi ko namamalayan na nakatayo na pala ako sa kandungan niya tsaka dali-daling kinuha ang bag ko. Para kuhanin doon ang gamot ko.

Habang siya naman ay nakasunod sa akin na halatang nag-aalala na. Kukuha na sana ako ng tubig ng siya na ang kumuha kaya hinayaan ko nalang, ng ibigay niya ang tubig ay dali-dali kong ininom kasama ang gamot ko.

Dumadus-us ako papunta sa sahig at umupo doon at hinahabol ko na ang hininga ko. Na ikinaupo niya rin sa harap ko at tinaas niya ang baba ko para magkatinginin kami sa isa't isa. Na hindi ko namamalayam bumubuhos na pala ang mga luha ko.

"Tell me honey! may dapat ba akong malaman, tungkol sa sitwasyon mo!?"-tanong niya sa akin habang nakatingin parin sa mga mata ko.

"Tell me please honey! tell me what happened to you? tell me what it hurts? And tell me everything that I want to know please honey!?"-sabi na naman niya ulit sa akin.

Tsaka kinuha pa niya ang pakete ng gamot ko at sinuro ito na naging sanhi ng pagbaba ko ng tingin. Napayuko ako, kasi ramdam ko na may pag-aalala at galit galing sa kanya.

"So its true! tama ang hinala ko na may tinatago ka nga sa akin! Damn!"-sabi niya na naman sa akin na ikina tingala ko sa kanya.

"Pinagsasabi mo sir! ba't ko naman sasabihin ang sitwasyon ko sa'yo kung wala naman tayong relasyon sa isa't isa. Maliban nalang na secretary mo ako, boss kita, empleyado mo ako, at boss pa rin kita, kay--------"-hindi ko na natuloy ang sasabihin ko sa kanya dahil sinuntok niya ang mesa.

"Fuck! Damn! of course I have right and need to know everything about you, everything because your my wife! Shit!"-sabi niya habang umub-ub siya sa may mesa tapos nakikita ko na gumagalaw ang balikat niya na halatang umiiyak.

"Fucking hell! Drein I can't live without you, I can't live if you leave me too! Hindi pa ako handa maging byudo!"-sabi niya sa maliit na boses pero rinig ko naman dahil niyakap niya ako ng mahigpit.

"What do you mean?"-naguguluhang tanong ko sa kanya.

"I mean about this honey,"-sabi niya sa akin tsaka niya pinaglapat ang mga labi namin. Habang umiiyak siya dahil ramdam ko na basa na ang pisngi ko.

"So tell me! kung ano ba ang dapat kung sabihin sa iyo!?"-sabi niya sa akin na habang magkadikit ang aming noo.

"Naguguluhan ako! Kung paano at kailan!?"-saad ko sa kanya habang pinupunasan ang pisngi niya dahil para siyang bata. Ngayon lang atta ako nakakita ng umiiyak na kasing kisig niya.

"At 'wag ka nagang umiiyak, para kang ewan diyan! bading ka ata! bading pa atta ang asawa ko daw hehehe!"-sabi ko sa kaiya na ikina-ismir niya sa akin. Habang tinitignan ako ng 'ARE YOU KIDDING ME'.

"Remove the "daw" word because Im telling the truth honey!"-saad niya sa akin tsaka niya ako pinatayo sa kinauupuhan ko ngayon.

"As in asawa mo ako, asawa kita, you most be kidding me sir!"-saad ko habang naglalakad kami papunta sa pinakasala para daw maiupo niya ako ng maayos.

"Hindi ako nagbibiro Drein, never pa akong nagbiro sa'yo,"-sabi niya sa akin at ako naman si tanga mga ateng nag-iisip kong nagbiro ba siya sa akin. Pero alam niyo ang naisip ko. Yun nahuli niya ako sa akto na natutulog habang umuungol. Pak shet!

"Oh ba't ka namumula!"-saad niya ng makaupo kami sa sofa.

"Hindi ah! blush-on ang tawag dito duh!"-sabi ko sa kanya habang napapailing pa dahil sa mga naiisip ko. Puta pahamak ka utak!

"Ewan ko sa'yo Drein! Damn! ikaw lang ang nagpaiyak sa akin ng ganito. Fuck! dahil sa pag-aalala ko kung ano ba talaga ang situation mo. About your healthy lifestyle. So, tell me honey! kailan pa iyan!?"-sabi niya sa akin kaya wala na akong magagawa kundi sabaihin.

"Since birth na ang sakit ko boss. Akala nga ni nanay ay mamatay na ako dahil bahay at hospital lang ako. Alam mo iyon puro gastos ang binigay ko sa kanila. Noon ang finding lang ng mga doctor na sumuri sa akin is Leukumia, kulang daw ako sa dugo kaya hindi normal ang kulay ng balat ko, look!"-umpisa ko sabay pakita ng kulay ko. Oo maputi ako, pero hindi ordinaryong puti mga ateng.

"Tapos ayon nga. Donor, salin ng dugo na naman ako ng apat na taon, tinakbo ako ni nanay sa hospital dahil hindi ako makahinga at alam mo iyon iniwan pa kami ng gago kong tatay dahil malas daw kami, alam mo iyon ansakit eh! buntis pa si mama kay Ace, wala ng sasakit sa broken hearted kapag iniwan ka ng tatay mo para sa ibang babae habang naghihingalo ka sa sakit mo, at ang nakakagulat na sinabi ng doctor ay may butas daw ito"-sabi ko sa kaniya sabay turo sa puso ko at hindi ko na natuloy ang sasabihin dahil panay iyak lang ako.

"Ssshhhhhh! don't cry honey, I can't bear the way I saw you crying at baka mapano ka pa diyan. Taman na honey!"-sabi niya sa akin habang inahalonako sa likod ko.

"Alam mo ba ang dami kong katanungan, kung bakit ako pa? Kung bakit ako pa ang nagkaroon ng sakit ng ganito? at isa pa ayaw kong iwanan sina nanay at Ace dahil hindi ko kaya Henry. Hindi ko kayang iwanan sila, kaya heto ako linalaban ko ang lintik na sakit na ito, sabi naman ng doctor ko na, hindi naman daw malala, kaya wala daw akong ikabahala, pero pero ang sakit-sakit kapag sinusumpong ako, ang hirap huminga alam mo iyon, pero naisip ko paano sina nanay at Ace kung wala ako diba"-sabi ko ulit sa kaniya na ikinayakap niya naman sa akin ng mahigpit.

"Remember, noong nagsasayaw ako, dumiretso ako sa kusina noon at doon ko pinahinga ang sarili ko. Pagkatapos ko ngang kumain at uminom ng gamot ay natulog ako, doon mo din ako na aktoang nagsasalita ako habang tulog at ang nakakahiya pa... yung pinagsasabi ko"-saad ko na ikinatawa niya naman.

"Everything will be fine honey, anyway I have a friend who can help you sa sakit mo, so don't worry Im here always!"-sabi niya sa akin na ikinapanatag ko habang nakaupo sa kandungan niya at ipinatong niya ang ulo ko sa may shoulder niya at hindi ko namamalayan nakatulog na pala ako.
















#Next Chapter coming

#So ayon nga may malala palang sakit ang bida natin, kaya pala ganun mga ateng

#Vote/Comment

DO #7: Just Only You (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon