Chapter 2:Welcome
Alexandria's POV
Taas noo akong bumaba ng eroplano habang dala-dala ang bili sa akin Lauren na Tiger print leopard handbag,grabe ang ganda ng first class experience ko sa De Lavigne Airlines na pag-mamay-ari ni Lauren.
I heaved an sigh and walked towards the counter to get my bags.Napataas naman ako ng kilay ng may humara sa aking isang lalake.
"Madame Sandara Leonora." ani ng lalake na naka-suit at naka-shades "Yes?" ani ko at tinanggal ang gucci shades ko.
"Pinapasundo ka po dito ng iyong ama,dederetso daw po muna tayo sa bahay ni Ms.Ariana." tumango naman ako at sumagot.
"Kung ganon,pwede bang pakikuha ng tatlo kong suitcase pagod na kase ako." i said sophisticatedly habang pinapaypayan ang aking mukha gamit ang aking kamay.
"Wala pong problema Madame."
Tumango naman ako at sumunod sa kanya papunta sa parking lot kung saan naka-parada ang Van.
"Finally." ani ko habang nakaupo na ako sa car seat at damang-dama ko ang lamig ng airconditioner.
Bigla namang nag-tunog ang cellphone ko kaya't tiningnan ko naman ito.Who's this?
From: Ate Ariana
Hope to meet you soon bunso.Love lots ♡︎
I rolled my eyes and replied to her text.
To:Ate Ariana
K.Fine
Napabugtong hininga naman ako at dumungaw nalang a bintana ng bigla ng umandar ang Van.Halos 1 hour drive mula sa Airport papunta sa Evergreen Village.
Pumarada naman ang Van sa harap ng Mansion ni Ate at agad naman akong bumaba at kumatok sa malaking nyang pintuan.
"SURPRISE!" sigaw nila at nasira naman ang mood ko ng pumutok ang isang confetti sa mukha ko.
"Ate,i'm not a kid anymore i hate surprises." i said and walked in and satted at the sofa.
Nanlaki naman ang mata nila ng makita ang aking bagong style at pananalita.
"Ikaw ba yan sis?" tanong ni Ate habang yinuyugyog ako "Oo naaa!" i said and standed up.
"What's up e------." napalingon naman ako at nakita si Kuya na nanlalaki ang mata at abot sahog ang kanyang panga.
"Sino yan?" tanong ni Kuya habang kinakamot ang ulo nya "Duh it's our little sista'." ani ni ate at inakbayan ako.
"I don't think so..." aniya,i chuckled and removed my gucci sunglasses.
"What the f."
Napalingon naman ako ng makita ko si Gigi at Gema na nababa ng hagdan.
"TITA ALEX?!" ani nila at tumakbo para yakapin ako
"Na-miss ko kayong dalawa,grabe ang lake niyo na hihi."
i saod and squeezed their adorable faces.
"Where's Blake and Brie?" tanong ko kay Kuya Aaron.
"BLAKE!BRIE!" tawag ni kuya sa dalawa niyang anak.Ilang segundo ang nakalipas nagsitakbuhan naman silang sumulpot at lumapit sa akin.
"Slow down you two." ani ng asawa ni kuya na si Marilyn.
"Tita Alex?" ani ni Blake napangiti naman ako at tumango
bilang sagot "Auntie Alex?" ani ni Brie.
"Grabe anlake na talaga ni Xandra." ani ni Marilyn at nag-beso beso naman kami.
Well i gues i can't stay serious about this i miss them too much.Nag-dinner naman kaming lahat kinalaunan at sa madaling araw ay umalis na ako.
"Bye!!!" rinig kong sigaw nilang lahat habang papalayo na ang Van.
Ilang oras ang nakalipas narating nanamin ang Hernandez University.Ito ang pag-mamay ari ng pamilya ni Cameron.My Ex for short.That Asshole.
Bumukas naman ang isang malaking gate at tumigil naman ang Van sa harap ng school.
Ahh,sunday nga pala ngayon kaya konti lang ang estudyanteng nandito.
"May i help you Ms.?" ani ng babae na nasa information center.
"Sya nga pala." iniabot ko naman ang fake student I.D ko "Ahh,the exchange student from Divine Academy." tumango naman ako at hinatid ako papunta sa girl's dormitory.
"Room 237 will be at the thirdfloor and here's your keys." ani ng babae napatango naman ako
"You will have one roomate,also she's an exchange student from Australia." napatango uli ako at sumunod naman sa akin ang driver ko dala ang aking tatlong suitcase.
"This is room 237 madame,i should take my leave now." ani ng driver pinasalamatan o naman siya at pumasok sa loob ng kwarto.
"Oh,you must be Sandara Leonora right?I'm Jessica Parkinson exchange student from Clark Academy in Australia." aniya at nag-shake hands kami.
Cameron's POV
It's been two years since the love of my life died.Call me an Asshole for breaking up with her just like that and not saying an proper goodbye at her.
I'm here standing at her crematorium shelve sobbing my eyes out.While looking at her picture displayed on the crematorium.
Dahan dahan kong ilinagay ang puting rosas sa glass shelf niya.
Tanda ko pa ang araw ng lamay niya...
Flashback*
Maulan,madaming mga tao na nakikiramay sa burol niya.
"P-pwede po ba akong pumasok?" tanong ko sa mga gwardya habang nakatungo.
"HA!IKAW DIBA ANG BOYFRIEND NI XANDRA,NAPAKAWALANG HIYA MO!" sigaw ng isa sa mga gwardya habang sinasaksak ang hintuturo niya sa dibdib ko.
"MABUTI'T UMALIS KA NALANG AT WAG KA NANG BUMALIK DITO." ani ng isang gwardya at napabugtong hininga nalang ako at napaupo sa isang bench.
Halos wala na akong pakialam kahit basa ako.Tanging ang iniisip ko lang ay siya.
Sana'y di ao pinanganak sa mayaman na pamilya.Hindi nila nararamdaman kung gaano kasakit ang nararamdaman ko ngayon.
Halos wala na akong mailuhang luha.Parang nawala ang kaluluwa sa katawan ko.
End of flashback*
Napabugtong hininga naman ako at pinunasan ang luha ko at sumakay na uli sa kotse ko at pinaandar na ito.
I will not forgive my parents for forcing me to break up with her and forcing me to get married to someone i don't know just for our company.
"UGH WHAT TOOK YOU SO LONG BABE!GOSH AKALA KO MAG-SHO-SHOPPING TAYO!UGH I HATE U SO MUCH!" siagw ni Miranda habang nag-dadabog.
Same shit everyday.
"I don't care,also don't call me babe it's annoying,and go shopping by yourself." i said coldy and went straight to my bedroom crying myself to sleep.
