Geceleri uyku tutmuyordu zaten. Ne olur du ki bir gün toplantıya gitmese?Zaten hep aynı şeyi konuşacaklardı. Hep öyle olmadı mı?
Amerika isyanlardan dolayı çok uykusuz gözüküyordu. Aslında o da isyanlara katılmak istiyordu ama...
Ama yapamazdı.
Şimdi yine başkanının saçma toplantılarına çağrılıyordu. Tabiki konuyu biliyordu: Amerika nasıl 'şu' veya 'bu' sorunu halleder? Nasıl daha fazla petrol sahibi olur?
Gerçi şuan petrol pek umurlarında değildi. Sonuçta fiyatları epey bir düştü.
Ama bu yükselince de umurlarında olmayacağı anlamına gelmezdi.
Gözünden bir damla aktı o herkesin 'duygusuz' diye hitap ettiği ülkenin. Belli ki artık o da bu lanet sistemden bıkmıştı.
Ama bunu birine söyleyemezdi, nede olsa o 'Kapitalist egolu manyak' diye akıllara kazınmıştı bütün dünyada.
Söylene söylene iş kıyafetlerini giydi. Açıkçası çok fazla rahatsız edici gözüküyorlar. Amerika kesinlikle bu durumdan hoşlanmıyordu, bu belliydi.
Zaten şu hayatta neredeyse hiç bir umudu kalmamıştı. Bir başka darbe onu yere indiremezdi çünkü o çoktan yere çökmüş, ses çıkarmadan bağırarak yardım dileniyordu.
Oysa küçükken gerçekten bir hayali vardı. Bütün dünyayı o kurtaracaktı.
Herkesin umut kaynağı o olacaktı.
Ama şimdi ise bu hayalinden çok fazla uzak bir yerdeydi. Beyaz sarayın önünde.
İç çekerek içeri doğru bir adım attı. İçeride olan telaşlanmaya bakılırsa bugün de zor bir iş günü olacaktı.
Derin bir iç çekti ve ofisine ilerledi.
Hayallerinde ki ünlü 'Amerika' bu değildi...
-Devam edecek-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
『HOPE』 〔Countryhumans〕 【Türkçe】 ~Countries of Dreams~
General FictionHope, Countries of Dreams serisinin ilk kitabıdır. Dikkat❗ Ben hayatta ki en önemli işi ders çalışmak olan bir yazarım. Zırt pırt yb atamayabilirim. Umarım okurken eğlenirsiniz.. İyi okumalar canlarım~