fAteD tO lOve yOu! o n g o i n g

Welcome Party ek.ek!

***

“yes she’ll be okay, maybe she didn’t eat her breakfast or skip eating that’s why she fainted” naririnig kong sabi nung alien voice sa malapit sa tabi ko.

Where am I? Ang sakit ulo ko a, napakunot ang aking noo.

“look, she just woke up, I’m living Sir, thank you”

Dumilat ako, para makita yung nagsasalita, pero wala na kong nakita don kung hindi si drakula. Nakatayo siya, nakatingin sa akin.

“where are we?” tinanong ko siya, “sino yung kausap mo kanina”

“why you’re asking? Nasa ospital tayo, hinimatay ka kanina, hindi mo naaalala?”

Ting,, a oo nga naalala ko na. pati yung ano naalala ko, nakagat kong ibabang labi ko pagkaalala dun sa nangyari kanina bago ako hinimatay, ewan ko kung nagblush ako pero naramdaman kong uminit pisngi ko, iiihhhhh, shyness.

“ano ba kasing naisip mo at hindi mo nakuhang kumain ng umagahan?”

Siya na galit, hmft, nawala tuloy moment ko e :( hindi na nga ako okay pinagagalitan pa ko.

“hayst, bakit ba kasi… hayst” lumapit siya sa may bedside table, meron siyang something na inaayos.

“here, you eat and please wag na wag mo na ulit akong aabalahin ng ganyan, alagaan mong sarili mo” inaayos niyang pagkain ko sa may table, sa ibabaw ng kama ng ospital.

“get up, kumain ka ng hindi ka hinihimatay”

Why so rude, pasalamat to matamlay pakiramdam ko, kung hindi masisipa ko na naman tong bastos ng drakulang to. Lumapit siya sa akin para alalayan ako.

“no thaks wag ka nang mag-abala” umupo ako sa kama sa sarili ko, ayaw daw niya ng abala pero inaasikaso naman ako, abnir.

……

Pagkagaling namin sa hospital gabi na, I mean madilim na, pero hindi pa naman gabing gabi, may oras pa para mag-ayos ng gamit, uuwi na, wala na hindi ko na nasakyan yung extreme ride ng Singapore na pinagmamalaki sa akin ng mga classmate ko sa school :( ano bang klaseng honeymoon to oh, okay lang naman sa akin na hindi namin gawin yung ginagawa talaga ng mga bagong kasal, kasi hindi pa din naman ako handa para dun, kaya lang pati pamamasyal hindi din namin nagawa.

Bakit pa kasi hindi ko naisipang baka mahilo ako kung hindi ako kakain nga.

“yaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhh” napasigaw ako sa frustration.

Nakalimutan kong nasa eruplano na nga pala kami at maraming pasaherong natutulog, kasama na dun ang drakulang ineexpect kong gising sa gabi at tulog sa umaga.

“darn, ano bang problema mo?”

Nagkagulo sa loob ng eruplano, mga nagbubulungan akala ata may something na hindi maganda, well meron talaga kasi hindi naging maganda stay ko ng 3 days sa Singapore, kaya wag kayong ano dyan, at mainit ulo ko. Hindi ko pinansin pagtatanong ng drakula.

“lesche” nahiga ulit siya ng maayos saka pumikit ulit.

Nakakalungkot naman. “babalik ako Singapore promise, at sisiguraduhin kong kakain ako ng madami para iwas hilo, nyahahaha” mababaliw na ba ko? Hindi pa pwede kailangan ko pang magpalahi.

“shhh, manahimik ka, kutong lupa”

“kutong… ano sabi mo?”