Separated by Destiny

Prologue

"Hey Kyri! Wake up!" naramdaman ko ang pagyugyug sakin.

"Stop it aya, let me sleep"

"Kyri! Malelate na tayo. Gosh! And you have a Conference today, remember?"

Natauhan ako sa sinabi ni aya. Shit. I can't be late! Ngayon nga pala darating ung bagong Investors ng Company.
Bumangon agad ako at pumuntang bathroom.
Halos wala pang 10 minutes ang inilagi ko doon, at nakaka-inis dahil parang hindi nalinisan ang katawan ko. Di bale na. Nagmamadali kong kinuha ang mga gamit ko.

"Aya lets go"

"Kala ko ba matutulog ka? Bat nagmamadali ka ngayon?" tumatawa-tawa pang sabi nya.

"Shut up." "Mag take out na lang tayo ng breakfast" sabi ko habang pumasok sa kotse.

Agad naman kaming nag-drive thru sa malapit na restaurant at nag order.
I hate this. Next time hindi na talaga ako matutulog ng late.

"Sino daw yung mga visitors ngayon?" tanong ni Aya.

"I don't know their names but, i heard they came from a Big Company too."

"Hmm I see. Mukhang magkakaroon nanaman ng big break ang company ah"

"Yep, that's why we're doing our best para mapapayag sa proposals namin."

Matapos noon ay tahimik na kaming bumiyahe.
Ilang minuto lang ay nakarating din kami.

"Aya ikaw muna ang mag dala nito. Sa Conference Room na ako didiretso." Sabi ko sabay abot ng binili naming pagkain.
Hindi na muna ako dadaan sa office ko dahil lalo lang akong malilate.

Kinakabahan ako habang naglalakad sa hallway. Dahil ayaw kong mapahiya sa mga bisita namin.
Pagkarating ko sa tapat ng Conference Room ay dahan-dahan kong binuksan ang pintuan.
Buti nalang pagkabukas ko ay hindi pa nagsisimula. Oh thank God hindi ako late, dahil kung sakali man ay ayokong mapagalitan.

Maya-maya pa ay dumating na ang sinasabing bisita namin, at nagsimula na din kami. Tinawag rin ako para magpresent at mag discuss sa harapan dahil ako ang in-assign.
Ilang minuto lang ay natapos na ako at saka nagtungo pabalik sa puwesto ko nang biglang bumukas ang pinto kaya napatigil ako.
At abot langit nalang ang gulat ko nang malaman kung sino ang pumasok.

Oh no. This can't be...
Tila bumalik lahat ng masasakit na ala ala nang makita ko siya. Bakit ba kasi sa dinami-dami ng taong pwedeng maging bisita bakit sya pa? Bakit bumalik ka pa?

"Sorry im late."
Natauhan lang ako nang magsalita sya. Iwinaksi ko lahat ng iniisip ko at ipinakitang hindi ako naapektuhan sa presensya niya. Dumiretso na ako sa upuan ko at pinilit ang sariling hindi sya tignan.

Pinilit ko ding magseryoso at mag focus, pero sa kaloob-looban ko ay hindi na ako mapakali at kating kati na akong umalis dito, pero hindi pwede.

Di nagtagal ay natapos din ang conference na ito.
Nagmamadali kong kinuha ang bag ko at lumabas na.
Ugh! I hate this! I really hate this life!

Binuksan ko ang bag para kuhain ang phone ko para tawagan si Aya pero hindi ko ito makapa. Shit. Shit talaga. Pumunta ulit sa C Room nagmamasid ako habang papasok sa loob. Palipat lipat ang tingin ko sa paligid dahil ayaw ko talaga syang makita.

"Looking for someone?"
"Fudge!" Gulat kong usal.
Bakit ba kasi sya nandito?

"No" malamig kong tugon at dumiretso na lang sa loob para kunin ang phone ko.
At saka nagmamadaling lumabas pero bigla syang nagsalita
"Its nice to see you again"

Napatigil ako doon.

Its so unexpected. I didn't expect to see you here. Again.
But I don't think its nice to see you........ Rozi....