My Favorite ' taegyu

the great swamp ❗

"Gidiyorum."

"Görebiliyorum."

Otogar'da durmuş vedalaşıyorduk ama planda bir terslik olursa uzun süre uzak kalacağımızın düşüncesi ikimizi de rahatsız ediyordu.

"Bak ben elimden gelenin en iyisini yapacağım ayıcık. Endişelenme."

"Öyle olsun TaeTae. Ama olurda bir aksaklık olursa veya bir şeyler yanlış giderse bu olayın peşini bırakmayacağımı bil."

- Hadi gidiyoruz Tae!"

"Patron çağırıyor. Seni seviyorum. Görüşürüz."

"Bende seni. Hoşçakal."

Kısa bir sarılmadan sonra otobüse bindim. Bütün çalışanlar için özel otobüs hazırlanmıştı. Kısacası bizim ekipten başka birileri yoktu.

O sırada gözüme çarpan şey ile ufak bir şok geçirdim. Ama fazla göze batmamak için normalmiş gibi davrandım. Otobüs'ün arkasına uyuşturucu kutuları yerleştiriyorlardı. Ben hayalimdeki çeliştiğim şeylerle başa çıkmaya çalışırken otobüs çoktan yola çıkmıştı.

Kontrol alanına vardığımızda. Birilerinin otobüsteki kutuları fark etmesi için dua ettim. Böylelikle bu olay kökünden çözülecekti. Bu adama karşı biz şuan sadece onun rehinleriydik.

- Evet... İşte böyle. Al şunu.

Patron bir kaç adama rüşvet mi veriyordu ben mi yanlış görüyordum? Bizim ekibe baktığımda herkesin şaşkın olduğu belliydi ama ağzımızı açamıyorduk. Otobüs yeniden hareket etmeye başladığında artık umut kalmadığını anlamıştım. Artık plana sadık kalmam gerekti.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Taehyun hala aramamıştı. Demek ki daha varmamışlardı. Evin içinde bir sağa bir sola dönüp duruyordum. Şimdiden o etrafımda olmayınca endişelenmeye başlıyordum. Ona gerçekten bağlanmıştım. Ayrıca bir süredir ilişki durumumuz iyi gidiyordu. Ama Taehyun gerçekten fazla utangaçtı...

Telefonun çalmasıyla ürktüm. Arayan Tae idi.

"Alo???"

"Şuan herşey normal. Sen iyisin değil mi? Ben iyiyim. Ama bu adam yakalanmamak için herkese rüşvet veriyor resmen!"

"Şşt! Tamam yakalanacaksın. Yani polislere de mi rüşvet verme ihtimali var?"

"Kesinlikle! Polisleri uyarmayı unutma!"

"Tamam herşey bende. Seni özledim cidden kafayı yiyeceğim."

"Eninde sonunda orada olacağım emin ol."

"Birlikte uyuyacağız."

"Umm. Evet evet. Yani şey."

" Seni öpmek isterdim."

"Doğrudur. Evet yani bende. Hey neden bunlardan telefonda bahsediyoruz?"

" Bunlar yapmamız gereken ama normal sevgililer gibi bizim yapamadığımız şeyler. Bu yüzden."

"Bana laf çakmayı seviyorsun değil mi?"

"Şapşal. Tamam önemli bir şey olmadığı sürece bunları telefonda konuşmayacağız."

"Peki şimdi gidiyorum. Güle güle ayıcık."

"Hoşçakal bebeğim."

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Patron bizi yeni bara doğru götürdü. İçerisi leş gibiydi. Sanki yıllardır hiç kullanılmamıştı. Patronun bile yüzünü buruşturduğunu gördüm. Demek ki o da mı burayı sevmemişti? Buranın böyle olduğunu biliyor olmalıydı. O zaman neden buraya taşındık... Bunda bir terslik var ama her şey açığa çıkacak. Sabretmeliyim.

- Pekala Taehyun, Jisung ve Yedam. Siz burayı temizlemeye başlayın. Diğerleri ne yapmaları gerektiğini biliyor.

Biz işimizin başına geçtik. Burayı nasıl temizleyeceğimi düşünüyordum. Yani temizlenecek bir tarafı yoktu ki? Deprem felan olsa direk başımıza yıkılırdı burası. O sırada Jisung çığlık attı. Hemen yanına koştuk.

- Ah... Bu ne şimdi?

Yedam oradan seslendi.

- Dostum yerler çürük. Ayağın o yüzden zeminin içine girdi. Ama hangi akıllı zemini tahtadan yapmış?

"Patron gelmeden sağ salim bitirelim hadi."

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Yedam ve Jisung kendi bölümlerini bitirip gitmişlerdi. Bende son tezgahı siliyordum. Yeni temizlik bezi almak için hijyen odasına gidecektim ki karşı koridorda patron hararetli hararetli birileriyle telefonda konuşuyordu.

- Tamammm. Anladım. İşimiz bitince parayı alırsın. Herşey tıkırında. Hmm... Evet. En geç gelecek ayın sonunda işlerini bitireceğiz.

İşlerini bitirmek... İşte o an bütün bunları nasıl Beomgyu'ya nasıl açıklayacağımı düşündüm. Biz çoktan bir bataklığa girmiştik. Şimdi sorunumuz bataklığa girmemek değil, bataklıktan nasıl çıkacağımızdı.

∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆

Her hafta sonu Pazar günü yb ♥