4.Bölüm

596 36 12
                                    

Ben kapıyı açtım ve içeri girdik.Sınıfa doğru baktığımda Buse haklıydı o burdaydı.

Buseden:

Sınıfa doğru baktığımda Samet burdaydı.Gerçekten yüzsüz gibi gelmiş miydi?

Gözlerim doldu ve o an hüngür hüngür ağlamak istedim.Koşarak sınıftan çıktım ve tualete girip kapıyı kapattım.Kapıya yaslanıp yere oturdum ayaklarımıda kendime çekip ağlamaya başladığım sırada kapıyı biri tıklattı.

Ben:Kimsen defol git!

Samet:Benim Buse,biraz konuşmamızda izin verebilir misin?

Ben:Hayır seninle konuşcak hiçbir şeyim yok anladın mı defol!

Samet:Buse bebeğim beni dinlemek zorundasın.Lütfen!

Lütfen derken resmen sesi titremişti  ama bu benim umrumda değil çünkü benimde onun yüzünden çok sesim titredi.

Ben: İstemiyorum,git ve beni benle baş başa bırak tekrar anladın mı?!

Samet:Buse yemin ederim seni keyfim için bırakmadım,Gerekli sebeplerim vardı.Nolur beni bi kere dinle,sonra istersen yüzüme bakmazsın.

Dayanamadım o sesinin titremesine canının yanmasına dayanamadım!
Kapıyı açtım.Beni içeri soktu ve bende onla birlikte içeri girdim.

Ben:Samet burası kız tuvaleti farkında mısın?

Samet:Umrumda değil.

Dudaklarımda hissettiğim sıcaklıkla bende ona karşılık verdim.Kendini geri çeken ben oldum çünkü hala bi açıklamada bulunmamıştı.Bunu anlamış olsa gerek,konuşmaya başladı.

Samet:Tamam anlatıyorum.Ben buna mecbur kaldımBiliyosun ki annem çok hastaydı bizimde onla geçirceğimiz son bir kaç ayımız kalmıştı.Abimde bu süreçte telefonumu elimden aldı.'Biz senin aileniz ve annen ölüyo sen hala arkadaşlarınla konuşup duruyosun' gibi şeyler geveledi sonrada telefonumu zorla elimden aldı.3 ay sonra da annemi kaybettik.İlk 4 ay filan çok kötüydü kabus gibiydi.2 ayda abimin zoruyla abimlerde kaldım.Son 3 aydırda burdayım ve seni izliyorum karşına nasıl çıkarım cesareti arıyorum kendimde,ve şu an burdayım.Affedildim mi?

Tatlı bi sırıtma attı.Bende onu iyice süzdüm gözleri hala çok güzeldi.Saçlarını nolmalden biraz daha uzundu.Yüzü biraz küçülmüş müydü sanki,ee tabi normal olarak kilo verir.Elimi boynuna attım ve bu sefer ben öptüm onu..

Cemreden:

Buseyle Samet sınıftan çıktıktan sonra peşlerinden gitme gereği duymadım.Kendi aralarında halletsinler istedim.Bende sırama geçip oturdum.Daha hoca gelmemişti.İşi vardı sanırım.Aman neyse iykide yok.Omzuma dokunan elle arkamı döndüm.Kolumdan tutup ayağa kaldırdı beni.

O :Sen benle bi gelsene!

Ben:Ne,Nereye ya noluyo?

O:Önemli hadi yürü şimdi.

Hayır diyemedim.Resmen beni sürüklüye sürüklüye hizmetli odasına soktu,şansımıza kimsede yoktu.

Ben:Ne istiyorsun?

Beni duvara itti sonrada kollarını  hem sağa hemde sola koydu.O an çok yakındık aramızda sadece 5 santim filan vardı.Kalbimin hızlandığını anlayınca nefesimi tuttum.

O:Benden neden kaçtığını öğrenmek.

Ben:Senden kaçmıyorum.

O:Evet haklısın yoksa korkuyosun mu demeliydim.

Ben:Rahat bırak beni.

Ben yine bi mucize olmasını ve kurtulmayı istedim ama salak kafam işte,seni kurtaran bi mucize her zaman olmaz.Prensesler diyarında yaşadığını unut seni hep biri kurtaramaz.O an aklımda planım hazırdı.

************************************
Umarım beğeniyorsunuzdur :)

Öptüm sizi kocamann ❤️

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum :)

Cemcel'in Sambus'u✨💖Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin