8.Bölüm

518 32 10
                                    

Cemreyi takip etmeye başladım.O an garip bişey hissettim yani biraz burukluk.Acaba ona bu kadar yükselmese miydim?Haksızda sayılmam aslın da o ayıcık benim hassas noktam.Bu arada Cemre evine girmişti.Bende geri döndüm.Arabamla bikaç tur attım.Ama artık gerçekten çok merak ediyorum onu.

Delilik yapıp evine sürdüm.Arabayı park ettim ve zile bastım.Kapıyı annesi açtı.

Cemrenin Annesi:Buyrun.

Ben:Cemre evdemi?

Cemrenin Annesi:Evet ama şuan uyuyo.

Ben:Onu görebilir miyim?

Cemrenin Annesi:Neyi olarak?

Bu soruyla biraz şok geçirdim ama sonra cevap verdim.

Ben:Okuldan bi arkadaşıyım.Samet ve Buseyle de arkadaşım.

Cemrenin Annesi:Odası üst katta.Fazla yorma ama hasta biraz.

Ben:Tamam.

Cemrenin odasına girdim.Cemre uyuyodu o yüzden olabildiğince sesiz olmaya çalışarak dizlerimin üztüne çöktüm.Yüzünü en ince detayına kadar inceledim sanırım.

O-o çok güzel bi kız.Dokunmaya,kızılmaya kıyılamayacak bi kız.Ben nasıl bi salağım ya onun haberi bile yok annemden.Bunun için ona kızmamalıydım.

Önüne gelen saçını geri atmak için elimi uzattım.Cemreye dokunduğumda o yanıyodu sanırım ateşi çıkmıştı.Hastaneye gitmesse havale geçirebilir diye düşündüm ve onu kucağıma aldım.Aşşağıya indiğimizde.Cemrenin annesi direk yanımıza geldi.

Cemrenin Annesi:Nereye oğlum?

Ben:Cemrenin çok ateşi var.Hasteneye götürücem.

Cemrenin Annesi:Bende gelicem.

Kafamı tamam anlamında salladım.Cemre ve Annesi arkaya bindi bende arbayı sürüyodum.15 dk filan sonra hastaneye geldik.

(Gerisini biliyosunuz zaten canlarım sizi de daha fazla meraklandırmadan hikayenin devamına geçelim.)

Hikayenin devamı Cemreden:

Cellat:Cemre

Ben:Efendim.

Cellat:Öpsene beni?!

İlk bi kaç saniye şok geçirdim,sonra zaman durdu ve ben ilk öpücüğümü,Cellata verdim.Onu öperken resmen midemde kelebekler uçuşuyodu.

Bi anda dank etti napıyodum ya ben bizden asla olmaz.Direk kendimi geri çektim.Naptım ben az önce?Of ya.

Ben:Çok özür dilerim.Unutalım olur mu.

Cellat:Boşuna özür dileme bunu isteyen bendim ve unutcağımı düşünüyosan çok yanılıyosun.Sen beni öpünce tüm yaralarımın sarıldığını hissettim Cemre.Bu yüzden sonsuza kadar hatırlıycam.

Ben:Tamam en azından kimseye söylemeyelim olur mu?

Cellat:Olur bizde saklı kalsın.

Biraz durduk Cellat dimdik gözlerime bakıyodu.Bende gözlerimi kaçırmaya çalıştım.Enazından hastayımda kızaran yanaklarıma bahane var ya.

Cellat:Gözlerin çok güzel.

Düşüncelerime daldığım için duymamıştım onu.

Ben:Efendim.

Cellat:Gözlerin diyorum çok güzel diyorum.

Ben:He teşekkür ederim.

Kapının çalmasına şükrettim resmen.

Ben:Gir.

Buseyle Samet girdi içeri.Buse direk geldi ve bana sarıldı.Geri çekildikten sonra da garip garip bakışlar attı bize.Durumu anladım ama çaktırmadım.

Ben:Hoşgeldiniz knk.

Buse:Hoşbulduk canım.

Samet:Ee Cellat sende geçmiş olsuna mı geldin Cemreye?

Ben:Şey aslında,Cellat beni hastaneye yetiştirdiği için teşekkür etmek istedim ona,o yüzden geldi.

Cellat dik dik bana baktı.Bende durumu anlatan bakışlar attım ona.Onaylar gibi yaptı ve önüne döndü.

Buse:Ee napıyoruz bugün?

Ben:Valla evdeyiz malum çıkamam bu halde dışarı filan.

Buse:Doğru o zaman film izleyelim.Ne dersiniz?

Cellat bana tam anlam veremediğim bi bakış atıp konuşmaya başladı.

Cellat:Bende tam kalkıyodum.Siz keyfinize bakın.

Samet:Aşkım bendemi gitsem acaba siz kız kıza oturun.

Cellat bana tavır yapıyo tamam da Samete noldu şimdi.

Buse:Siz bilirsiniz bizde kankamla biraz dertleşiriz demi Cemre.

Samet:Tamam hadi bay bay.

Sametle Cellat gitti.Bende Busenin niyetini anlamıştım zaten.

************************************

Evet biliyorum biraz geç geldi ama ben sizin için daha iyi işler koymak istiyorum ortaya bunun içinde daha fazla bilgilenmem gerek.

Umarım anlamışsınızdır öptüm sizi kocamann 🌼🖤🥔💚

Cemcel'in Sambus'u✨💖Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin