The Ruthless Beat (Cordova Empire Series 1)

CHAPTER 13

Chapter Thirteen

Stupid Favors

Seidon continued making out with Zoey and my body felt completely frozen at the scene.

Ayaw ko mang panuorin ang ginawa nila pero tuluyan ng lumipad sa kung saan ang lakas ko't wala nang nagawa kung hindi ang manuod habang palalim ng palalim ang palitan nila ng mga halik.

Wala sa sariling nabitiwan ko na ang hawak na alak na para sana kay Zoey ng makita ang nanghihinang pag-atras niya at pagtukod ng mga kamay sa likuran ng bumaba ang halik ni Seidon patungo sa kanyang leeg.

His lips gently traveled down her neck and ended up sucking it for a few seconds, leaving a kiss mark.

Akala ko ay doon na matatapos ang lahat pero bumalik ang mga iyon sa mga labi ni Zoey.

I should be happy that my friend will surely be part of the sorority for doing that, but I just can't feel any happiness in me. There was none. My emotions were like frozen, too. Halt, or even disappeared in the moment.

Nanatili ang mga mata kong nakatutok sa kanila pero bago pa balikan ng katinuang itigil iyon ay sunod ko na lang naramdaman ang pagtulak sa akin ng kung sino dahilan para mapasigaw ako't mahulog sa pinaka-malalim na parte ng swimming pool!

I thought I was completely frozen the moment I saw him kiss her, but the coldness of the water solidified my body as I sank at the bottom of the pool. I suddenly don't know how to swim... and my body doesn't even feel like trying.

Hinayaan ko lang ang sarili kong lumubog, ni hindi maigalaw kahit isang daliri dahil sa pagkabigla sa lahat-lahat ng nangyari. I am a bit tipsy too so that added some factor of me being so weak as the gravity pulls me downward.

I didn't tried resisting what my mind was trying to tell me because at least for a moment, I found peace below. Pakiramdam ko ay sandaling naging payapa ang magulong mundo at sa sandaling iyon ay ayaw ko iyong lisanin.

Why can't my world be this peaceful? Bakit nga ba maraming gulo? Unang-una na doon ang gulo sa utak ko na sa pagkakataong ito ay sandaling natahimik.

Gusto kong manatiling nakalubog. Gusto kong manatiling manhid sa lahat. Malayo sa ingay. May distansiya sa lahat ng boses... Gustong-gusto ko, pero sunod ko na lang naramdaman ay ang pagyakap ng kung sino sa aking katawan kasunod ng pilit nitong pag-ahon sa akin paitaas ng tubig.

My body was dragged out of the water just in time before I fully drowned! I didn't know how long I was there, but I was coughing and catching my breath so hard when my head was above water. Sumasakit ang dibdib ko sa bawat pasok at labas ng hanging pilit kong hinahabol!

God, what was I thinking?! Did I just really let myself drown?!

"Are you okay?!" Hinihingal na ring tanong ng taong sumagip sa akin, mukhang malayo ang nilangoy maiahon lang ako dahil halos parehas lang kami ng pagtahip ng dibdib.

Hindi ko pa man nakikita ang kanyang mukha ay parang napaso na ako ng matantong si Seidon iyon ng unang lumakad ang mga mata ko patungo sa brasong mayroong tribal tattoo na karugtong ng nasa kanyang malapad na dibdib. I immediately remove my hands on his shoulders, but he's still so close. He's pinning my body between his and the walls of the pool.

Isang tango ang ginawa ko. Nasa medyo mababang parte na kami pero bago pa ako tuluyang makapagsalita o kahit makalayo sa kanya ay sunod ko nang naramdaman ang pagbaba ng kanyang magkabilang kamay patungo sa aking bewang at pagkatapos ay walang hirap akong inangat pataas sa gilid ng pool para tuluyang iahon sa tubig.