Yorgun geçen bir günün ardından New Orleans sokaklarında yürüyordun. Gözüne bir ressam çarptı ve şarkılar eşliğinde dans eden insanların arasında dikilip ressamın tabloyu boyayışını izlemeye başladın.
Bir süre ressamın tabloyu boyamasını izledin, ardından birinin ismini söylediğini duydun.
"Y/N.. güzel isimmiş." Gözlerin sesin geldiği yöne dönerken sarışın kıvırcık saçlı bir adamın sana yaklaştığını gördün.
Kaşlarını çattın. Bu güzel yüzlü adamı daha önce hiç görmediğine emindin.
"Adımı nereden biliyorsunuz?" Sorun gülümsemesinin büyümesine sebep olurken eliyle göğsünün üzerindeki isim etiketini gösterdi.
Kendini salak gibi hissettiğin için utanarak adama gülümsedin. Sana anlamını çözemediğin bakışlar atarken konuşmaya başladın.
"Kusura bakmayın.. Orada olduğunu tamamen unutmuşum." Sana içten bir gülümsemeyle bakarken kalbinin hızlandığını hissediyordun. Bu adamda garip bir şeyler vardı.
"Peki madem.. sizin adınız nedir?" Sanki bu soruyu bekliyormuş gibi cevap verdi.
"Klaus. Klaus Mikaelson. Tanıştığımıza memnun oldum Y/N." Duyduğun isim kafanda silik anıların canlanmasını sağlarken kafanı salladın. Bu ismi daha önce duyduğuna emindin ancak karşındaki yüzü hayatında hiç görmemiştin.
"Sanatla ilgileniyorsunuz sanırım?" Sessizce kafanı salladın. Hâlâ adını nereden duyduğunu anlamaya çalışıyordun.
"Sizinle daha önce tanışmış olabilir miyiz? Yani.. yüzünüzü hatırlamasamda adınız çok tanıdık geliyor." Meraklı yüzü yerini koca bir gülümsemeye bırakırken istemsizce gülümsedin. Bu adamda gerçekten bir şeyler vardı.
"Sanmıyorum.. Şayet tanışsaydık böyle güzel bir yüzü hatırlamamam mümkün olmazdı." İltifatı gülmene sebep olurken kafanı tekrardan ressama çevirdin.
Sen tablonun boyayışını izlerken bir çift yeşil göz ise seni izliyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
