Peşini Bırakmayacağım! (Tamamlandı)

11.bölüm - final

-defne!

Defnenin ağladığı belli oluyordu şişmiş gözlerinden.

-ne var barış?! Ben bitirdiğin yetmedi mi?!

Diyerek gidicekken barış hızla kolunu yakaladı.

-gitme defne. İnan ben yapmadım. Her şey özgenin planıymış.

-bu olanları değiştirmiyor. Sen üst seviye bir insansın. Beni hak etmiyorsun.

Diyerek kolunu barıştan kurtardı ve ilerlemeye başladı. Barış hızla

-senden başkasıyla olamam ben defne! Benim için birtek sen varsın! Sana aşığım ben defne! Beni terk edemezsin! Beni böyle delicesine aşık ettikten sonra gidemezsin!

Diye bağırdı. Defne şaşkınca arkasını dönünce barış hızla ona yanaşıp onu öpmeye baş-

-mola!!! Mola!!!! Dinlenme zamanı!!! Mola!!!

Diyerek karan hızla kameranın önüne geçti. Kutay ve gece dahil herkes sinirle ona bakıyordu. 1 saattir bu sahneyi çekmeye çalışıyorlardı ama karan hep bir bahaneyle durduruyordu onları.

-bu sefer ne oldu karan?!

Dedi çağın sinirle. Karan ise

-olmadı gibi. Öpüşmeyi çıkarsak mı? Hem burada ateşli öpüşme mi olur?

-asıl burada olur?! Gece! Şu karanı hallet ve sahneyi çekelim! Daha bir sürü işimiz var bizim!

Dedi geceye bakıp. Gece ise karana bakıp sinirle önden yürürken karan peşinden ilerliyordu. Gece biraz ilerleyince aniden durdu. Arkasını dönüp karana bakıp sinirle

-sen kim oluyorsun? Sen kim oluyorsun da bana karışıyorsun? Sadece 1 hafta mı be tanıyormuşuz birbirimizi. 1 haftada bana aşık olmana imkan yok. İnanmıyorum sana. İstediğimle öpüşürüm karan. Bana engel olma. Karışma hayatıma. Sen kim oluyorsun karan? Söyleyeyim hiçbir şeyim. Şimdi git buradan.

Diyerek gece sinirle oradan ayrılırken karan arkasından bakakalmıştı. Cidden 1 haftada nasıl aşık olmuştu ona? Hisleri doğru muydu? Düşüncelerle kalakalmıştı arkasından.

&&&&&&

-nesi var bunun böyle?

-bilmem ki emre oğlum. Geldiğinden beri böyle. Sen neden gelmiştin oğlum? Kurabiye yaptım istersen bir tabak getireyim.

-çok güzel olur ayten teyze. Karana getirme çünkü birazdan fırlayacak aşkına.

Ayten hanım anlamazca ona bakarken emre fotoğrafı gösterip altında kocaman tarih yazan alana baktı. 2 yıl önceye aitti. Kutay ve gece samimiydi. Hatta onların sevgili olduğu zamana aitti galiba.

Ayten hanım gülerek

-bekle hemen geliyorum. Görmem lazım bunu.

Ayten hanım hızla kurabiyelerle gelmişti. Emreyle yan yana oturuyordu.

-yolluyorum hazır mısın?

-yolla bakalım.

Karanın telefonuna yollayıp merakla beklerken karan hızla telefonunu açmıştı. Fotoğrafa bakıp hızla doğruldu.

-lan!

Sinirle kalktı. Kutayla mı birlikteydi?

Hızla geceyi arayıp

-a-

-neredesin?! Hemen söyle!

-evde ama ne-

Hızla telefonu kapatıp

-evdeymişler birde!

Diyerek hızla ayakkabılarını giyip evden çıkarken onu başından beri izleyen ikili kahkahalarla gülüyordu.

&&&&&&

-nerede o piç?!

Diyerek eve hızla girdi. Gece şaşkınca

-kim nerede?

-kutay denilen it!

-burada değil ki o.

-ama fotoğrafta gördüm! Samimiydiniz!

-ne fotoğrafı?

Karan sinirle fotoğrafı açıp ona gösterince gece kahkaha atmaya başlamıştı. Karan anlamazca ona bakarken gülüşüyle yumşamıştı. Fotoğrafa merakla tekrar bakarken daha yeni fark ettiği tarihi gördü. 2 yıl öncenindi.

Hala gülen geceye bakıp hızla onu duvara yasladı. Gece susmuşken karan kulağına doğru

-aşkıma inanmadığını söylemiştin ya. Bakalım şimdi semi inandırabilecek miyim?

Diyerek hızla dudaklarına yapıştı. Gece ise biraz şaşırsa da karşılık vermişti. Nefes nefese ayrıldıklarında karan alnını gecenin alnına dayayıp

-özür dilerim. Dediklerim ve davranışlarım için.

-ben de özür dilerim.

-neden?

-her şeyi hatırladığım halde numara yaptığım için. Normalde öyle bir sahne yoktu. Sana acı çektirmek için ayarladım. Ve ders vermek için.

Karan kaşlarını çatıp

-çok acı çektim ve galiba fena ders oldu. Öptün mü onu peki?

-hayır. Hiç öpmedim.

-ama film ve dizilerde-

-açı önemlidir karan. Mesela şu an senin arkandan bakan biri bizi öpüşüyor görür.

Karan sırıtıp

-yani ilk öpücüğündü.

-hayır.

Karan kaşlarını çatınca ona bakıp

-ilkokulda bir çocuk öpmüştü beni. Bir anda.

-hay küçük velete bak sen! Adı neydi? Adresi var mı?

-saçmalama karan.

Diyerek gülerken karan gülüşüne bakıp

-seni öpesim geliyor böyle gülünce.

-öpsene o zaman.

Diyerek sırıttı gece. Karan ise gülerek kapanmıştı dudaklarına. İkiside yıllardır bugünü bekliyormuş gibiydiler. Aşk ve sevgi doluydular. İkiside rahatlamış gibiydi.

Sonrası rahmin edileniliyordu tabi. İkisi evlenmişti. Bu arada ilginç yanı karanla kutay en yakın arkadaş olmuştu ilerleyen zamanlarda. Evet olmuşlardı. Karan sonunda kutayın masumluğunu anlamıştı.