grafomani

1881

.04.12.

sevgili marie, on yedi yaşımı aşalı kaç yıl oldu?

o ince parmakların sözcükleri nasıl da bulup bu denli naif cümlelere çevirdi bilmiyorum ancak bana bu mektupları yazarken yanında karının uyuduğunu bile unuttum bir an.

geri dön demişsin marie, geri dönemem. artık ben rimbaud'yum, sen verlaine'sin. bu iki adla ömür boyu pişman olacağımız adımlar atacağız ve bir gün mezarımız kazıldığında ardımızda ismimize eklenmiş zavallı sıfatlar bırakacağız.

geri dön demişsin marie, yarın habeşistan'a gideceğim fakat bil ki, bu âciz bedenimle sana hâlâ on yedimdeymiş gibi âşığım.