Chapter 8: A Talk With Dad

9 1 0
                                        

The next day..

"Good Morning Auntie! Uncle!" Enz greeted

"Good Morning Ands!" he smiled to me brightly.

Salamat naman at hindi na siya nagtatampo. Hindi din kasi namin kaya na may nagtatampo sa aming dalawa.. we promised that all things na namimisunderstood namin ay dapat maging malinaw before the day ends. That's what my parents taught me.

"Good Morning Enz!" tumabi ako sa kanya.. we're facing my parents.

"Look, they're all grown ups." sinandal ni Ma ang kanyang ulo sa balikat ni papa habang tinitignan kami ni Enz.

Me and Enz chuckled

"We'll get going Untie, Uncle." Enz said at kami'y nagsimula nang maglakad papunta sa kotse nila.

"Good Morning Andi." Mang Bud greeted me as he opened the door of the car.

"Let me." sabi ni Enz kay Mang Bud, hinawakan niya ang pintuan para sa akin.

Aba't nagsisimula na ngang mag mature si Enz, he's become more gentlemen ah.

"Thank you" I said with a confused face, looking at him.. he's happy with what he's doing.

The atmosphere is very different.. ibang-iba talaga.. maybe because yung pagdadrive ni Mang Bud, parang ang tagal tapos si Enz naka smile lang siya the whole time. Mapagkakamalan ko na nga talaga siyang baliw eh.

Ano kayang natakbo sa utak niya? Sana may superpowers ako na nakakabasa ng utak.

Ito ba idinulot sa kanya ng pag sosorry ko or there's another reason for it?

----------

"Do you want me to bring your bag?" he asked me habang naglalakad kami papunta sa room namin.

"Hey." I stopped and turned to him .

"Are you really my bestfriend?" hinawakan ko ang kanyang dalawang balikat. At sinuri ang kanyang muka

He sounded like an angel is with him.. I don't mean that my bestfriend is evil but never in our friendship life he asked me If I wanted him to bring my bag and that moment when he opened the door of the car for me.. he never done that.

"Yes, I am." he said in a funny tone, then he started walking.

Pabayaan ko na nga lang si Enz na ganyan. Nakakatuwa naman siya, na weird din at the same time.

The whole day, Enz is so happy, na parang hindi siya nagsasawang ngumiti, Even our classmates parang malulusaw na si Enz sa kakatitig sakanya, na todo smile.. ni hindi nangangawit ang panga.

Hanggang ngayon, kahit na kami ay nasa kotse na niya, walang tigil parin ang pagngiti ng kaibigan ko

Nang maramdaman kong huminto na ang sasakyan sa tapat ng bahay namin
I said my goodbye to Enz and thanked him. Binuksan ko ang pintuan ko at lumabas

"Thank you too Ands!" he shouted.

I went to my bedroom, full of happiness in my face even my parents noticed it.

"Is that smile because of Enzo?" dad asked me.

I nooded, "Yes dad" I can't just help but to keep smiling since I've got home. Nahawaan na din ata ako ni Enz ng pag ngiti niya ah

Kasalukuyan kaming nakaupo sa porch, nagpapahangin.

"Do you like Enz sweetheart?"

My heart is beating so fast right now, nanlaki ang mga mata ko to what dad said. Ang mga bibig ko, wala akong masabi..

Don't Look BackTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon