Chapter twenty one
"May I dance this beautiful woman?" nilahad nya ang kanyang kamay.
Lumingon naman ako kay Alliyah na kasama kong nakaupo. Nagsasayawan na ang iba kung katropa.
"Ang korny mo talaga." I laughed.
Tinanggap ko ang kamay nya.
Playlist: Sila
Matagal tagal din nawalan ng gana
Pinagmamasdan ang dumadaan
Lagi na lang matigas ang loob
Sabik na may maramdaman
Sinandal ko ang ulo sa balikat nya.
'Di ka man bago sa paningin
Palihim kang nasa yakap ko't lambing
Sa bawat pagtago
'Di mapgilan ang bigkas ng damdamin
"Walang sagot sa tanong
Kung bakit ka mahalaga
Walang papantay sa'yo"
Naririnig ko ang kanyang pagsabay sa kanta. Sana tumigil ang oras, Kung sana may kapangyarihan ako para itigil ang oras nagawa ko na sana, sana ganito na lang kami. Ayaw ko na syang mawala pa.
Tumingin ako sa kanya. Nakatingin na din sya sa akin.
Walang sagot sa tanong
Kung bakit ka mahalaga
Walang papantay sa'yo
"Hush don't cry, love..."
He wiped my tears in my cheeks.
"Henry..."
He smiled.
"Wag kana mawawala ha. Maliwanag?
He hugged me tight. He kiss my forehead. He kiss my tip of my nose. And he kiss my lips.
I kiss him back.
I don't want to lose him. He's my everything. He's my treasure in my life.
Kung may darating man na umaga
Gusto kita sana muling marinig, marinig
Ngiti mo lang ang nakikita ko
Tauhin man ang silid
Walang papantay sa'yo
Maging sino man sila
Ikaw ang araw sa tag-ulan
At sa maulap kong umaga
Walang sagot sa tanong
Kung bakit ka mahalaga
Walang papantay sa'yo
Maging sino man sila
Walang sagot sa tanong
Kung bakit ka mahalaga
Walang papantay sa'yo
Maging sino man sila
Walang papantay sa'yo
Maging sino man sila
—
Nang matapos ay umuwi na din kami. Inalalayan nya akong pumasok sa loob ng bahay namin.
Papasok na sana ako ng dumulas ako.
"Woaaah!"
"Hey, hey! Be careful, love." Muntik na ako buti na lang napulupot nya kagad ang kamay nya sa bewang ko.
