ARKADAŞLAR 10K OLMUŞUZ
TEBRİKLERİ ALIRIM Bİ
Neyse sizi seviyorum
İyi okumalar
....
Çok garip hissediyordum. Fazla büyük bir olay değildi, evet, ancak bu eğer Taehyung'u kırabiliyorsa, demek ki, bu gerçekten önemli bir olay.
Çok üzgündüm, çok mutsuz hissediyordum, kalbim çok hızlı atıyordu. Sanki her an Taehyung mesaj atıp ayrılacakmış gibi geliyordu.
Annem ve babamın benim için endişelendiklerini fark ediyordum, fakat bunu pek fazla kendilerinde sorun etmiyorlardı.
Annemler 1 haftalığa gelmişlerdi ve geldikleri zamandan bu yana evde ruh gibi dolaşıyordum. Sürekli annem ne olduğunu soruyor, Taehyung o gün birden gitti diye bir şey mi oldu diye sorular soruyordu. Ağzımı açıp tek kelime dahi edemiyordum. Keşke dilim tutulsaydı da arkadaşım demeseydim. Keşke gelmesine bile izin vermeseydim.
Hayatımın tamamı keşkelerle doldu artık.
Babam çok katıydı. Bana bu konuda şiddet göstere bilecek kadar katıydı. Ve ben emindim. Emindim, buna iyi bir tepki vermeyeceklerini. Bizi ayıracaklar. Ama her ne olursa olsun, Taehyung'un beni affetmesi için söyleyecektim. Affetse de, affetmese de söylemem gerekiyordu. Hatamı düzeltmem gerekiyordu.
Bunları düşünürken kendimi anne ve babamın yanında bulmuştum. Karşılarında dikilmiş, onları buraya "Size bir şey söylemem gerekiyor."adıyla çağırmıştım.
Ellerim önümde birleşik ayakda durmuş, karşımdaki anne ve babamın sorgulayıcı bakışlarına maruz kalmıştım.
Tüm cesaretimi toplamış, derin bir nefes almıştım. Gözlerimi kapatmış ve son bir kez Taehyung'u aklıma getirmiştim.
"Benim bir sevgilim var."
Konuştuğum an gözlerim açılmış refleks olarak gözlerinin içine bakmıştım. Gülümsemişlerdi. Kız bir sevgilim olduğunu düşüne bilirlerdi, çünkü bu benim yaşım için ideal geliyordu onlara. Fakat ardından söylediğim şeyse yüzlerini asmalarına sebep oldu;
"Ve sevgilim bir..erkek."
Annemin bir hışımla ayağa kalkıp şaşkın bakışlarıyla bana bakması ve babamın aynı şekilde ayağa kalkıp direkt önüme gelmesi tam olarak 3 saniye içinde gerçekleşmişti.
Ellerim yanıma düşmüştü, yutkunmuştum.
Yüzümde hissettiğim acıyla birlikte yere kapanmış beklediğim şey gerçekleşmişti.
"Ne dedin sen?!" Öfkeyle bağıran babam bana adeta tükürmüş, daha sonra anneme doğru gitmişti.
"Duydun mu sende?! Hah, sevgilisi varmış, hem de ERKEK!"
Gözlerimi kapattığımda gözlerimden yaşların akmasına müsade etmiştim. Dik durmaya çalışmış, ayağa kalkmıştım.
Annem önüme gelmiş, bana bu gerçek mi bakışlarını sunuyordu.
"Ki-kim o?"demişti annem başını yana eğerek.
Derin bir nefes almış, göz yaşlarımı silmiştim.
"Taehyung."
Annemin gözleri irice açılmış, babam şaşırmışcasına bana bakmıştı.
"Taehyung..buraya gelen çocuk değil mi? Nasıl? Arkadaş olduğunu söylemiştin ama..?"
"Burada bu kadar şaşıra bileceğiniz bir şey yok. Onu seviyoru-"
"Kes sesini, kes!"babam lafımı kesmiş, bağırmıştı.
"Ama baba..dinle-"
"Ne dinleyeceğim seni?! Gözüm tutmamıştı zaten o çocuğu! Arkadaşım diye tanıttığın çocuk sevgilin ve onu bu eve aldın öyle mi?!"
....
Ağzımı açamıyordum. Biliyordum bunun olacağını. Beni önümde ne bekliyor biliyordum.
Artık bitmiştim.
.....
Kitabın konusu değişti amk MKAMDAKMDSLSM
Yalnız bölüm bok gibi deil mi
