Çok mutsuzum şu sıralar
Takılamıyorum burada kusura bakmayın
Direkt ben yeni kitabıma geçicem
İyi okumalar
.....
Jungkook'la konuştuktan hemen sonra duşa girmiş, üzerimi giyinmiş ve oturup Yoongi'yi beklemiştim. Çok heyecanlanıyordum, çıktığımızdan bu yana fazla zaman geçirmiştik, fakat hiç ailemizle tanışma konusunda konuşmamıştık.
Oldukça heyecanlanmıştım. Bir an önce beni tanımalarını ve aynı şekilde onları tanımayı dört gözle bekliyordum. Kapı çaldığında koşarak kapıyı açmış ve sıcak bir karşılama yapmıştım.
Hemen ardından direkt Jungkook'lara gitmek için arabaya binmişdik. Yol boyunca Yoongi konuştu, fakat o kadar heyecanlanmıştım ki, dalıp gitmiştim ve konuştuklarını dinlemeden hiç oralı olmamıştım.
Tanıdık evi görmemle kalbim sıkışmaya başlamıştı. Hızlı kalp atışlarım beni daha fazla utandırıyor, terletiyor ve biraz da korkutuyordu.
Arabayı durdurmuş ve üzerimize çeki düzen verip inmiştik.
"Hey, bu kadar heyecanlı olmanı anlıyorum, fakat cool ol."
Yoongi bana bakarak alay etmeye devam ediyordu, ama ben deli gibi titriyordum. Kapı zilini çalmak için elimi uzattığımda hemen bir şeyler aklıma geldi ve elimi çektim, daha sonra saçmaladığımı düşünüp yine elimi kapı ziline uzattım. Bunu 1 2 defa tekrarladıktan sonra Yoongi daha fazla dayanamayıp benden hızlı olmuştu.
"Sikerim heyecanını, ağaç oldum burada!"diye söylenmişti.
"Hoseok'un ailesiyle tanışmaya götün yemez, bu yüzden sus."
Aniden kapı açılmıştı ve o an ölücekmişim gibi hissetmiştim. Avuçlarım terlemişti, heyecandan kalbimin hızını oturtamıyordum.
"Hoşgeldiniz!"
Jungkook'un sevimli sesi beni rahatlatırken bir yandan da birazdan ailesiyle beni tanıştıracak olması gerçeği rahatlamama engel oluyordu.
"Hadi geçin, ailem salonda."derken bana 'sakin ol' dermiş gibi bakıyordu. Kız istemede çiftlerin yaşadığı gerginliği yaşıyordum.
Salona doğru yürüdüğümde içimden 'umarım beni olumlu karşılarlar, umarım beni severler' düşünceleri geçiyordu. Oldukça düzgün bir takım geçirmiştim üzerime daha resmi olmuştum, gerçekten kız istemeye grlmişiz gibi hissediyordum. İçeriye büyük bir tebessümle girmiştim.
"Anne, baba.."
Jungkook bizim salona girmemizle birlikte ebeveynlerine seslenmiş ve önümüze geçmişti. Yoongi rahat takılıyordu, çünkü daha önce tanışmıştı ve yakın denecek kadar tanıyordu ailesini.
"Sizi tanıştırayım," beni eliyle göstermiş ve ardından yanıma gelmişti. "...arkadaşım Taehyung."
O an başımdan kaynar sular dökülmüş gibi hissettim. Refleks olarak yüzümdeki tebessüm silinmiş, başımı Jungkook'a çevirmiştim.
Lanet olası, beklemediğim bir şey olmuştu.
