[2]Thank U//Han Jisung

five

Okuldaki son zil çaldığında Kim Somi biraz gergindi. Sabahki telefon konuşmasını ciddi anlamda hiç beklemiyordu. İçinde kötü bir his vardı fakat geleceğini söylemişti ve bu yüzden de gidecekti.

"Parka mı gidiyorsun?"

Kafasını salladı Somi.

"Ama gitmeden herhangi bir yere girip milkshake falan içerim herhalde daha tam olarak akşam olmadı."

Gülerek kafasını salladı Jisung.

"Bensiz milkshake içebileceğini sanmıyorsun herhalde?"

"10 Saniye öncesine kadar sanıyordum."

İkili gülerek sınıftan çıktı. Diğerlerine de selam verdikten sonra sokakta yürüyorlardı.

"Sence senden özür dilemekten başka bir şey yapar mı?"

"Bilmem. Benim tanıdığım Naeun bundan çok daha gururlu biri. Yani beni arayacağını bile düşünmezdim."

Kafasını salladı Jisung. İçi gerçekten de hiç rahat değildi. Milkshake içebilecekleri bir yere geldikten sonra hiçbir şey konuşmamaya devam ederek içeri girip siparişlerini verdiler. Milkshakeler gelene kadar ikili ağızlarını açmadı. Arada Somi dalıp gidiyordu ve Jisung da sadece onu izliyordu.

"Sakin ol ya. Beni de geriyorsun. Belki sadece çok pişman olduğu için aramıştır."

"Ben de tam olarak öyle umuyorum Jisung."

İkili tekrar sessizliğe gömüldü. İkisi de milkshakeleri bitene kadar tek kelime etmedi.

"Tamam. Ben gidiyorum."

"Ben de gelebilirim istersen."

Biraz bekledi Somi.

"Teşekkür ederim ama kendim gitsem daha iyi gibi."

Jisung kafasını salladı ve ikili kendi yollarına yürümek üzere ayrıldılar. Somi böyle bir buluşmanın neden olduğunu, olacağını hala anlayamamış dalgın dalgın parka doğru yürüyordu. Jisung yaklaşık 10 adım attıktan sonra içi rahat etmediği için Somi'yi izlemeye karar verdi.

Kim Somi parka girerken gergin olduğu her halinden belliydi. Naeun'ın Parka Somi'den önce gelmesini beklemiyordu Somi. Eski arkadaşına doğru yürüdü.

"Neden buluşmak istedin?"

Naeun ağlamaklı yüzüyle konuşmaya başladı.

"Özür dilerim. Seni böyle bırakmamalıydım."

Somi neler olduğunu hala anlayamamıştı. Naeun böyle birisi değildi.

"Kendimi o kadar kaptırdım ki başka bir grubun parçası olmayı seni bıraktım bu yüzden.Bu grupta kalmak için yapmak zorundaydım ama pişmanım. Beni affeder misin?"

Somi ne yapacağını şaşırmış karşısındaki kıza bakarken Naeun'ın dudağının hafif kıvrıldığını gördü. Ardından arkasından telefonlarının kameralarıyla birlikte birkaç kişi gülerek geldiğinde anladı Somi neler olduğunu.

"Bunları gerçekten diyeceğimi düşünmedin sanırım?"

Naeun yaptığı harika bir şeymiş gibi gülüyordu.

"Evet, hiçbir saniyesinde gerçek olduğunu düşünmedim. Fakat sana hiçbir saniye inanmamamın komik olduğunu düşünüyorsan geldiğin yere git ve biraz insanlığını ara."

"Bizim uwu Somi'miz büyümüş de bana laf atarmış. Korkundan okulunu bile değiştirdin eminim arkadaşsız kalmışsındır kimsesiz ezik olmaya devam ediyorsundur okulunda."

Gözlerini devirdi Somi.

"Seni ilgilendiren bir durum olduğunu sanmıyorum. Bir daha da beni böyle saçma şeyler için arama."

Arkasını döndüğünde Jisung'u görmesiyle şaşırdı Somi.

"Bugün parkta buluşacaktık biraz geç kaldım kusura bakma."

Somi neler olduğunu anlamak için 15 saniye kadar sustuktan sonra Jisung'a cevap verdi.

"Ah, evet. Sorun değil. Benim işim bitti zaten."

"Kim Somi. Birileriyle çıkmaya korkan Kim Somi, şimdi sevgili mi yaptın?"

"Tekrar söylüyorum, seni ilgilendiren tek bir şey yok."

Gözlerini devirdi Naeun.

"Yanındaki güzelim çocuğa yazık olmasın diye söylüyorum 2-3 ay sonra 'seni üzmekten korkuyorum' gibi saçma bi sebepten ayrılmayacak mısın yani?"

Tekrar ve tekrar gözlerini devirdi Somi. Ama bu sefer Jisung Somi'nin konuşmasına izin vermeden kıza cevap verdi.

"3. kez tekrarlattığına göre ciddi anlamda anlama sorunları yaşıyorsun. Seni ilgilendirmiyor. Bir daha Somi'yi rahatsız etme."

İkili Naeun'un cevap vermesini beklemeden arkalarını dönüp yürümeye başladılar.

"Teşekkür ederim."

Gülümsedi Jisung.

"Önemli değil."