"Birine aşık olmak, gözü bağlı olarak, bir uçurumun kayısında yürümek demektir. Başına neler geleceğini hiçbir zaman bilemezsin. Sonu ölüm de olabilir, cinayet de, intihar da."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ateş, telefonu cebine atıp arkasına yaslandı. Kendine gelmeye çalışıyordu. Ellerini saçlarından geçirip arabadan indi. Ceketini üzerine geçirip kapıyı kapattı ve anahtarla kilitledi. Mekanın kapısından girerken içine bir sıkıntı düşmüştü. Hüzün çökmüştü.
Kapıdan içeri girdikten sonra daha önce gördüğü bir garson karşıladı onu. "Ateş Bey, hoş geldiniz. Uzun zamandır gelmiyordunuz." Ateş başını kaldırıp ona baktı.
"İşlerden anca fırsat bulabildim Murat." Dedi ve gülümsemeye çalıştı. "Nasılsın?"
"Sizi gördüm daha iyi oldum Ateş Bey. Bahçe de mi, içeri de mi oturmayı tercih edersiniz?" Ateş, onun omzuna dokundu.
"Bahçeye her zamankinden getirir misin?" Diye sordu ve yanından ayrıldı. Hızlı adımlarla bahçeye çıktı.
Boş masaya ilerlerken gözü birine takıldı.
Üzerinde beyaz bir elbise vardı. Manzarayı izliyor bir yandan da şarabını yudumluyordu. Kadının yüzüne baktı.
"Bahar." Diye fısıldadı. Ceketini çıkartıp sandalyenin arkasına astı. Gözlerini onun üzerinden ayırmadan sandalyeyi çekti ve oturdu.
Ellerini masaya koydu. Ona bakmamaya çalışıyordu. Fakat yine de gözlerini ondan alamıyordu. En sonunda cesaret edip başını rahatlıkla kaldırdı. Bahar, ona doğru yürüyordu.
"Sikt.." Diye mırıldandı kendine. Saçlarını düzeltip arkasına yaslandı ve ciddi bir ifadeye büründü.
"Selam." Sandalyeyi çekip oturdu. "Beni takip mi ettin yoksa?" Diye sordu gülümseyerek. Ateş ciddi bir şekilde bakmaya devam etti. "Şaka şaka."
"Nasıl? Nasıl, sabah ki olanları hiç olmamış gibi sayıyorsun? Gerçekten merak ediyorum." Bahar'ın birden yüzü düştü. Sabah ki olanları hatırladı. O an gerçekten kendinde değildi.
"Evet. Ayrıca, ben buradayım diye rahatsız olacaksan ben giderim. Sorun yok yani." Dediğinde Bahar için kayış kopmuştu. Hayal kırıklığı ile baktı Ateş'in yüzüne. Ardından çantasını alıp masadan kalktı ve masasına doğru yürümeye başladı.
**
Vedat kapıyı tıklatıp içeri girdi. İçeri girerken kahvelerin dökülmemesine özen gösterdi. "Selam." Dedi gülümseyerek. Merve onu gördüğüne şaşırmıştı. "Çıkıyor muydun?"
