ای بی آلایش تر از مهتاب
بودی برایم کنارم
چون نداشته هایم
چون بارانی بر کویر وجودم
چون سکوتی در تنهایی هایم
وتا ابد ماندگار در ذهن
تا مرگ
تا پس از مرگ
و شاید هم بی نهایت..
