Luhan, Seul üniversitesi manga tasarım ve kurgu bölümü ikinci sınıf öğrencisiydi. Girdiği maddi sıkıntılar yüzünden bir arkadaşının tavsiyesine uymak zorunda kaldı ve başını Oh Sehun adında bir delta ile belaya soktu.
Jongdae'nin doğum gününe Jongdae açılışı tabii ki devam edecek.
Minik bir duyuruyu buraya da yapayım.
Artık hikayelerimde 'KÜFÜR YORUMLARI GÖRMEK İSTEMİYORUM.'
Bu kısımları okumayanlar oluyor o yüzden büyük yazdım. Küfür beni normal hayatımda da irite eder. Kullanmam, duymayı sevmem. Sadece küfür olarak atılan yorumlar, nokta gibi kullanılan küfürleri görmeyi istemiyorum. Özellikle cinsiyetçi küfürler saç baş yolduruyor bana.
O yüzden 'KÜFÜRLÜ YORUM YAPMAYIN.' okurken edebilirsiniz ama ben küfür okumak istemiyorum.
Yly'de de bu uyarıyı yaptım. Yorumlar çok tatlıştı. Umarım burada da beni dikkate alırsınız.
Keyifli okumalar ❤️.
----------
1 Ay Sonra
------------ SEHUN ------------
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabayı park edip hastaneye baktığımda yine huzursuz ve sıkıntılı hissettim. Yaklaşık bir aydır hastane görüntüsüne ve kokusuna aşinaydım ama alışamamıştım. Beni ilk defa görmüşüm gibi bilinmezliği ile huzursuz ediyordu.
İçten içe korkuyor da olabilirdim.
Doktor, Luhan'ın hastanede kalması gerektiğini söyledikten sonra bunu Luhan'a söylemek zor olmuştu ama beklediğimin aksine Luhan hemen kabul etmişti. Bana hiç belli etmiyordu ama en çok korkan kişi oydu.
Luhan hastaneye yattıktan sonra günlerimiz daha normal geçmeye başlamıştı. Sürekli bir uğraş içinde olmasını sağlayarak hem aklını meşgul ediyorduk hem de kavga etmiyorduk. Aslında fazla da birlikte zaman geçiremiyorduk. Yaz dönemine girdiğimiz için işlerimiz yoğunlaşmıştı. Şirketten bahane bulup çok kaçamıyordum. Çünkü ya babam ya annem peşime takılmaya çalışıyordu.
Bir omegadan hoşlanıp karşılık alamadığımı söyledikten sonra eskisi gibi tepki vereceğimi düşündükleri için endişeleniyorlardı. Aksini söyleyemediğim için de onlarla da vakit geçiriyordum. Neyse ki Luhan buna çok takılmıyordu. Liseli aşıklar gibiyiz diyerek bana ayak uyduruyordu. Birlikte geçirdiğimiz zamanı verimli kullanmaya çalışıyorduk.
Uzunca koridorları geçtikten sonra Luhan'ın odasına geldiğimde kapıyı yavaşça açtım. Tahmin ettiğim gibi uyuyordu. Elimdeki paketi kenara bırakıp yatağının yanına geldim. Bir aydır hastanenin tüm imkanları ile sağlığını korumaya çalışıyorduk ama bu maalesef yeterli olamamıştı. Tehlike hep vardı. Kilo bile vermişti ama Tanrı'ya şükür ki ciddi bir kilo kaybı değildi.
Ona ve Huan'a bir şey olacak diye ödüm kopuyordu ama onu böyle melekler gibi uyurken görünce her şeyi birden unutuveriyordum. Biraz hasta gibi olsa da güzelliğinden hiçbir şey kaybetmiyordu.
