Luhan, Seul üniversitesi manga tasarım ve kurgu bölümü ikinci sınıf öğrencisiydi. Girdiği maddi sıkıntılar yüzünden bir arkadaşının tavsiyesine uymak zorunda kaldı ve başını Oh Sehun adında bir delta ile belaya soktu.
Bu bölümü hiç abartmıyorum bir buçuk ayda yazdım. Çok ciddiyim. Daha önce hiç bu kadar isteksiz olup zorla yazdığım bi bölüm olmamıştı.
Neden böyle oldu bilmiyorum da. O kadar zor yazdım kiiiiiii ama sonunda yazdım.
Yiiihaaaaaaa!
İyi okumalar demeli miyim bilmiyorum nsnsnsnsns.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
----------
------------ SEHUN ------------
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Luhan'ı gece yarısı eve getirmiştim. Ne arabada ne de eve taşırken hiç uyanmamıştı. Banyo yapıp rahatlamasını istemiştim ama sesime de uyanmamıştı. Vücudunu tutuşuma bile bir direnç bir tepki bile göstermemişti. Uyumaktan ziyade bir ölü gibiydi. O yüzden onu öylece yatağa yatırmak zorunda kalmıştım ve içimdeki korku ile kendim uykuya dalana kadar onu izleyip saçlarını okşamıştım.
Uyandığımda saat dokuza doğru geliyordu. Yataktan hafifçe doğruldum. Normalde Luhan ile birlikte uyuduğumuzda bir şekilde sarmaş dolaş uyanırdık ama şimdi onu gece yatağa yatırdığım halinden bir farkı yoktu.
Yutkunup dudağımı dişledim ve başını okşayarak ona seslendim.
"Luhan?"
Dün neler yaşadığını tam olarak bilmesem de tahmin edebiliyordum. Bağlı olmasak da benim çocuğumu taşıdığı için kızıştığında yanında beni istiyor olmalıydı. Ben de yanında olmadığım için kendini ne kadar tatmin etmeye çalışırsa çalışsın tatmin olamazdı. En azından bildiğim kadarıyla omegalarda böyle olurdu. Yani güçten düşmüş olması normaldi ama bu kadar yorgun düşmüş olması bana normal gelmiyordu. Doğal olarak da içten içe korkuyordum.
Luhan'a ve Huan'a bir şey olduğu düşüncesi içimi kemiriyordu. Bunun benim yüzümden olması ise beni daha da delirtiyordu.
"Luhan?" Bu sefer daha sesli seslendim ama yine tepki yoktu. Ellerimi omzuna koyup sarstım. "Luhan, uyan hadi."
