Just_3

820 73 39
                                    

Zawgyi

က်ိရန္အိမ္ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာ စဥ္းစားမိေနတာကေတာ့ဝမ္ေဟာက္႐ႊမ္းအေၾကာင္းပဲေပါ့ ဒီကေလးကို ဘယ္လိုပုံစံနဲ႔သင္ရင္ ေခါင္းထဲစာေရာက္မလဲကေတြးရေသးတယ္ေလ ခုေတာင္ၾကည့္ရတာ႐ႈံ႕မဲ့လို႔ ႐ႈံ႕ျပေနတဲ့ႏွာေခါင္းေလးကိုဆြဲလိုက္ရင္ ထေအာ္မလားမသိဘူး။

အေတြးထဲမွာတင္မဟုတ္ပဲ အျပင္မွာပါျပဳံးလိုက္မိတဲ့ကိုယ့္ကိုယ္ကို က်ိရန္အံ့ဩမိတယ္။ တစ္ေယာက္ေသာသူနဲ႔အတူ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့အရယ္အျပဳံးေတြ‌ေလ။ ထိုသူကိုပဲ ေမွ်ာ္ေနမိတာေၾကာင့္ စိတ္ထဲကလိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ မရယ္မျပဳံးတာၾကာခဲ့ရၿပီ။

အခုေတာ့က်ိရန္တဲ့ေမွ်ာ္ေနတဲ့သူက အသြင္သစ္နဲ႔ျပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ ဘယ္လိုပဲဆိုးဆိုးသည္းခံမွာမို႔ ကိုယ့္ကိုထားမသြားပါနဲ႔ေတာ့လို႔ ေတာင္းဆုတစ္ခုျပဳပါရေစ။ ဒီဘဝမွာေတာ့ဆုံႏိုင္ခြင့္႐ွိၿပီမလား ကိုယ္လဲေစာင့္ခဲ့သလို မင္းလဲျပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီေလ။

အေတြးေတြနဲ႔အိပ္ရာဝင္တာမို႔ ညကေတာ္ေတာ္မိုးခ်ဳပ္မွအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။ မနက္နာရီ alarmသံၾကားေတာ့မွ အျမန္ထလာခဲ့ရေတာ့ အိပ္ေရးေတာင္သိပ္မဝခ်င္ေပမယ့္ ေက်ာင္းတက္ရက္ဆိုေတာ့လဲ ထလာရတာပဲေပါ့။

အိမ္နဲ႔ေက်ာင္းကသိပ္မေဝးတာမို႔ ကားနဲ႔မသြားပဲစက္ဘီးသာသုံးျဖစ္တယ္။ စက္ဘီးေလးတြန္းၿပီးျခံတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဟိုဘက္ျခံကေဟာက္႐ႊမ္းကလဲေက်ာင္းသြားဖို႔ေနမယ္ ျခံထဲကထြက္လာတဲ့ ႐ုပ္ကလဲစူပြပြနဲ႔ ခုမွမနက္႐ွိေသးဘာေတြမေက်နပ္ေနျပန္သည္မသိေလ။

"ေဟ့ ေဟာက္႐ႊမ္းဘာလုပ္ေနတာလဲမသြားေသးပဲနဲ႔"

"ပါးေပါ့ဒီေျခေထာက္နာေနလို႔ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ပါေျပာထားတဲ့ဟာကို အစည္းအေဝးအေရးႀကီးလို႔ဆိုၿပီးအေစာႀကီးထြက္သြားတယ္ေလ ဒီသားေလးတစ္ေယာက္ထဲ႐ွိတဲ့ဟာကို"

"အရင္ကဘယ္လိုသြားလို႔လဲ"

"စကိတ္စီးၿပီးသြားတာ အခုကဒီမွာၾကည့္ေျခေထာက္ေယာင္ေနလို႔"

"မေန႔ကေဆးမလိမ္းဘူးလား"

"လိမ္းတာပဲ သက္မွမသက္သာတာ ဆရာလုပ္တာေလ"

Just... (Complete)Where stories live. Discover now