Zawgyi
"ဆရာေရ သားလာၿပီ"
အသံမေပးလို႔မျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းရင္းက အရင္တစ္ခါလိုမျမင္သင့္တာေတြျမင္ရမွာစိုးလို႔။ ျပန္ေတြးရင္းနဲ႔ေတာင္ျမင္ေယာင္ကာ ေဟာက္႐ႊမ္းစိတ္ထဲ႐ွက္ဝဲဝဲျဖစ္သြားၿပီး ပါးႏွစ္ဖက္လုံးခပ္ရဲရဲျဖစ္လာရတယ္။
"ဝင္လာခဲ့ေလေဟာက္႐ႊမ္း"
"ဟုတ္ဝင္လာၿပီ......ဆရာ!!!!!"
"ဘာလဲဟ"
"အက်ီဘာလို႔မဝတ္ထားတာလဲ"
"ဟင္ ေအာ္ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေယာက်္ားခ်င္းပဲဟာ"
"ေယာက်္ားခ်င္းလဲဝတ္ၿပီးမွေခၚလိုက္ဆရာကလဲ ဆရာျဖစ္ၿပီးမ႐ွက္တတ္ဘူးလားမသိ ေနာက္မွဆုံးမရဦးမယ္"
ပြစိပြစိေျပာတာအခန္းအျပင္ျပန္ထြက္သြားတဲ့ေဟာက္႐ႊမ္းေၾကာင့္ က်ိရန္ျပဳံးလိုက္တယ္။ တကယ့္ကေလးေလး အက်ီခြၽတ္ေလးေတြ႕တာကိုလာ႐ွက္ေနတယ္ ဟိုတစ္ခါအကုန္ကြၽတ္ေနတုန္းသာဆိုဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူး။
"ေဟာက္႐ႊမ္းေရရၿပီဝင္ခဲ့ေတာ့"
"ဆရာေနာက္ဆိုအဲ့လိုမေနနဲ႔ဗ်ာ"
"ဘာလို႔လဲကြ ကိုယ့္အခန္းထဲကိုယ္ေနတာပဲဟာ အခန္းထဲထိလာမယ့္သူလဲဘယ္သူမွမ႐ွိပါဘူး အဲ ဒါေပမယ့္တစ္ေယာက္ေတာ့႐ွိတယ္"
ဟင္ ဆရာကသူ႕အခန္းထဲထိေခၚတဲ့သူ႐ွိတယ္ဆိုေတာ့ ခ်စ္သူမ်ား႐ွိေနတာလား။ စိတ္ထဲမွာမေပ်ာ္ေတာ့ဘူးဆရာ အားခ်င္းတို႔ေကာခ်န္တို႔ေျပာသလို ဆရာ့ကိုခ်စ္ေနမိၿပီလားမသိဘူးဗ်ာ။
"ေဟာက္႐ႊမ္း ဘာလို႔ၿငိမ္သြားရတာလဲ"
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးဆရာရယ္ စာလုပ္ရေအာင္ေလ"
"ဟုတ္ၿပီ မရတဲ့ဘာသာကစမယ္ ဘယ္ဟာမရတာလဲ"
"ဆရာကလာေနာက္ေနျပန္ၿပီ ဘယ္ဘာသာမွမရတာေလ အမွတ္အနည္းဆုံးက သုည အမွတ္အမ်ားဆုံးက ၂မွတ္ပါဆို"
"ဟုတ္သားပဲ ဆရာမွားတာပါ စကားတတ္တာရဲ႕တဝက္ေလာက္သာစာရရင္ ဂုဏ္ထူးမွတ္ထြက္ေနၿပီ"
"ဆရာကလဲ..."
"ကဲပါ စာအုပ္ဖြင့္ ေျဖးေျဖးခ်င္းပဲသြားရေအာင္ေလ အရင္ဆုံးေမးခ်င္တာက ေဟာက္႐ႊမ္းက ခုက်က္ခုရလား က်က္ထားၿပီးရင္အၿမဲရေနတဲ့သူလား"
YOU ARE READING
Just... (Complete)
Fanfictionေက်ာင္းသားအဆိုးေလးနဲ႔ေဒါသႀကီးတဲ့ေက်ာင္းဆရာေလး Again one shotေလးနဲ႔တင္အားမရလို႔ဆက္ေရးလိုက္ၿပီ ကျောင်းသားအဆိုးလေးနဲ့ဒေါသကြီးတဲ့ကျောင်းဆရာလေး Again one shotလေးနဲ့တင်အားမရလို့ဆက်ရေးလိုက်ပြီ
