Zawgyi
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ က်ိရန္တစ္ေယာက္ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္ေနရတယ္။ ဒီကေလးကတျခားဆရာေတြနဲ႔ဆိုရင္ေရာ ဘယ္လိုလဲမသိေပမယ့္ က်ိရန္အေပၚေတာ့စေတြ႕ထဲက ရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆက္ဆံၿပီး တြယ္တာပုံေတာ့ရတယ္လို႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လိုရာဆြဲေတြးလိုက္တယ္။
"ဆရာ ဘာေတြခ်က္ေနတာလဲ"
"ေအာ္ ေဟာက္႐ႊမ္းႏိုးၿပီလား ေဆးေသာက္ရင္အစာေကြၽးဖို႔ေလ ဆန္ျပဳတ္ေလးျပဳတ္ေနတာ"
"ဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္လဲဗိုက္ဆာေနတာ"
"သက္သာလား ဘယ္လိုေနေသးလဲ"
"သက္ေတာ့သက္သာပါတယ္ ဖင္နာေနတယ္ ဆရာဘာလုပ္ထားေသးလဲ"
"ဘ ဘာ ဘာလို႔ဖင္နာေနတာလဲဟင္"
"ကြၽန္ေတာ္ကအိပ္ေနတာေလ ဆရာလုပ္ၿပီးဆရာမသိဘူးလား ဒီမွာၾကည့္ဒီနားကဘာလို႔နာေနတာလဲ"
ေအာ္ဖင္နာတယ္ဆိုလို႔လန္႔သြားတာ ေဆးထိုးသြားတဲ့ေနရာကနာေနတာကို ေဆးထိုးသြားတာကိုေျပာသင့္မေျပာသင့္စဥ္းစားေနမိတယ္ ေတာ္ၾကာကိုယ္ပါေဆးထိုးေနရမလား။
"ေအာ္ အဲ့ဘက္ကိုဖိအိပ္မိလို႔နာတာေနမယ္ လာဆန္ျပဳတ္ရၿပီ ႐ွယ္ျပဳတ္ထားတာေနာ္"
"အင္းစားမယ္ စားမယ္"
ေတာ္ပါေသးရဲ႕ အစားနဲ႔ဆြဲေဆာင္ႏိုင္သြားလို႔...
"ဒါနဲ႔ဆရာ ဒီလက္ကပလာစတာကဘာလို႔ကပ္ထားတာလဲ မွန္မွန္ေျပာ ေဆးလာထိုးသြားတာမလား အီး ဟီး အိပ္ေနတုန္းအႏိုင္က်င့္တယ္ မားနဲ႔သြားတိုင္မယ္"
"ေနဦးေလ ေဟာက္႐ႊမ္း ေနပါဦး"
လွမ္းေခၚေနေပမယ့္ သူျပထားတဲ့ျဖတ္လမ္းအတိုင္း သူ႕အိမ္ထဲကိုငိုၿပီးေျပးဝင္သြားတာမို႔ ဆန္ျပဳတ္ေလးကိုခ်ိဳင့္ထဲထည့္ၿပီး ေဆးထုတ္ယူကာအေနာက္ကလိုက္သြားလိုက္တယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေဟာက္႐ႊမ္းကိုမေတြ႕ရပဲ ေဟာက္႐ႊမ္းအေမက ကိုယ့္ကိုမၾကည္ၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ေနတာမို႔ ကိုယ္မ်ားဘာအမွားလုပ္မိလဲေတြးေနမိတယ္။
"ဒီမွာဆရာ"
"ဟုတ္ကဲ့ ေဟာက္႐ႊမ္းေရာ"
"ကေလးကလန္႔ၿပီးအခန္းထဲမွာငိုေနတယ္"
YOU ARE READING
Just... (Complete)
Fanfictionေက်ာင္းသားအဆိုးေလးနဲ႔ေဒါသႀကီးတဲ့ေက်ာင္းဆရာေလး Again one shotေလးနဲ႔တင္အားမရလို႔ဆက္ေရးလိုက္ၿပီ ကျောင်းသားအဆိုးလေးနဲ့ဒေါသကြီးတဲ့ကျောင်းဆရာလေး Again one shotလေးနဲ့တင်အားမရလို့ဆက်ရေးလိုက်ပြီ
