mi promesa para ti-tododeku

|5|

'Söylentiye göre meleklerin en ufak bir öpücüğü vücuttaki her türlü yarayı ve acıyı dindirirmiş...'

...

Gözlerini araladığında yerdeki çimenlerle buluşmuş bedeni vardı. Derin bir nefes aldı ve zümrüt yeşili gözlerini kucağındaki bedene çevirdi yavaşça. Melezi hıçkırarak içerisinde göğsünde ağladığını fark edince duraksadı. İzledi birkaç saniye gözyaşlarının yanaklarından süzülüşünü. Ne olduğuna dair hiçbir fikri yoktu ancak yavaşça kollarını beline doladı. Melez bunu fark etmesiyle daha çok sarıldı sevdiğinin bedenine. Sadece sessizce öyle kalmak istedi birkaç saniye. Aralarında tek bir kelime dahi geçmedi.

Birkaç dakika sonra gözyaşları ardını kesik kesik nefeslere bıraktığında yavaşça ayırdı kucağındaki bedeni kendinden ve yüzünü avuçları arasına aldı. Gözyaşlarını sildi yavaşça ve alnını onunkine dayadı. Bunu fark eden melez gözlerini kapattı ve sadece anın tadını çıkarmak istedi. Yanında o olacaksa her zaman acı çekmeye razıydı ama değildi işte her daim yanında.

"Ne olduğunu anlatabilir misin?" Melez kolunun tersiyle sildi tekrardan yüzünü ve karşısında ki cevap bekleyen surata baktı. Ardından birkaç gündür ağlamaktan kısılan sesini düzeltmek istercesine öksürdü.

"Her zamanki şeyler... Merak etme." Bunu duyan melek inanmamış ancak üstüne fazla gitmek istememişti. Eli istemsizce yüzündeki morluklara gitti. Dokunmasıyla acıdan dudağını ısıran melezin vücudunu süzdü. Üstündeki kimono tüm vücudunu iyice sardığı için göremiyordu ama her tarafının yarayla kaplı olduğuna emindi.

"Gösterir misin yaralarını." Bunu duyunca yüzünü ekşitti melez. Onu rahatsız etmek istemiyordu. Ama ona olan yumuşak ve narin bakışlarını görünce tamam anlamıyla kafasını salladı ve bir adım geri çıktı. Kimonosunun ipini gevşettikten sonra omuzlarını oynattı ve dirseğine kadar sıyırdı kollarını. Açıkta kalan göğüsünü gören melek bir anda kalbinin acıdığını hissetti. Çünkü göğüsü morluklar ve yeni kapanmış yaralarla doluydu. İstemsizce dolmaya başladı gözleri. Bunu gören melez hızla bir omzunu tekrar yerine oturtup meleğin yumuşak yüzünü parmakları arasına aldı.

"Ağlama Midoriya. Ben alışığım bunlara. Üzme kendini boşuna." Bunu duyan meleğin içi daha çok acırken gözyaşları çillerinin üstünden akmaya başlamıştı bile. Yüzünü ellerinin arasından çekti ve yavaşça yaklaştırdı bedenlerini. Bu hareketine anlam veremeyen melez anlamsız gözlerle izlemeyi sürdürdü sevdiğini. Midoriya yavaşça parmaklarını göğsünün üstüne koydu ve yüzünü yaklaştırarak zararsız ve küçük bir öpücük bıraktı yarasının üstüne. Meleğin bu hareketiyle kıpkırmızı kesilen melez anlamsız bakışlarla izlemeyi sürdürdü. Melek bir süre hiç ayırmadı dudağını onun kalbinin üstünden. Ardından yavaşça geri çekildi ve melezin yüzüne baktı sessizce.

"Bildiğim bir şeye göre meleklerin öpücüğü yaraların acısını dindirirmiş. B-Belki sadece şifacılar için geçerlidir ama denemekten zarar gelmez değil mi?" Bunu duyan melez ilk birkaç saniye anlamsız bakışlarla izledi sevdiğinin masum suratını. Ardından gülümsedi hafifçe.

"Onlarınkini bilmem ama bence seninkinin en etkilisi olduğuna şüphe yok." Midoriya hafiften kızarmış suratıyla geri çekildi ve elini ensesine götürdü. Ardından melez yavaşça kimonosunu tekrar giydi ve omuzlarını düzeltti. Elini tekrardan meleğinin çilli yanağına götürdü ve nemli yanağını sildi baş parmağıyla. Buna karşılık olarak yanağını iyice eline gömdü Midoriya.

"Baban öğrendiği için mi yaptı bunu?" Kafasını hayır anlamıyla salladı ve gülümsedi meleğin onu merakla izleyen yüzüne. Ardından derin bir iç çekti. Onsuz geçen bir hafta sanki yıllara bedeldi. Sadece birkaç aydır tanıyordu onu ama sanki yıllardır aradığı kişiymiş gibi geliyordu. Öbür melekleri bilemezdi ama o aralarında en farklı ve özel olanıydı. Onu olduğu gibi kabul eden, her şeyiyle onu seven ilk ve tek kişiydi.

"Midoriya teşekkür ederim. Her zaman yanımda olup beni mutlu ettiğin için..." Bunu duyan melek yavaşça kafasını kaldırdı ve gülümsedi narin bir şekilde.

"Tabi olacağım. Sonuçta ben Todoroki-kun'un meleğiyim değil mi?"

"Evet. Evet öylesin..."

Asıl olaylar yeni başlıyor eheheheh. Bunlar daha küçük bir sonraki bölümde birkaç yıl atlayacağım. Olaylar orada başlayacak. Umarım beğenmişsinizdir. Yorum yapmayı ve vote atmayı unutmayın seviliyorsunuz.