mi promesa para ti-tododeku

|9|

'İnsan dünyasına ceza olarak gönderilmiş kişiler sanki daha önceden orada bir hayatı varmış gibi devam ederler. Aileleri ve arkadaşları sanki orada sonsuza kadar onlarla birlikteymiş gibi onların hafızası beynine yazılırken eski hayatını tamamen unuturlar.'

...

"shoto!" etraflarını sarmış olan melekler ikisini birbirinden ayırıp midoriya'nın kollarından tutup çekiştirmişlerdi. todoroki hala acıyan bedeni yüzünden hala doğru düzgün hareket edemezken içten içe küfür ediyordu. "durun! onu bırakın onun bir suçu yok! Bırakın o gitsin! yalvarırım." kalan son gücüyle bağırıyordu melek sevdiğinin gözlerinin içine ağlayarak bakarken.

"merak etme seni hallettikten sonra şu şeytandan kurtulacağız. gerçi artık seninde ondan bir farkın kalmadı."

"lütfen ona zarar vermeyin onun bir suçu yok hepsi benim suçum. cezaya gidecek olan benim onu rahat bırakın yalvarırım." Midoriya bağırabildiği kadar bağırıyor, melez genç ise sadece ifadesiz gözlerle izliyordu sevdiğinin gözlerinin önünde götürülmesini. artık sevdiğinin sesini dahi duyamıyordu. kulakları tıkanmıştı sinirden. meleğini tutan adama sinirli bir bakış atarken sevdiğinin gözlerinin içine baktı. midoriya ise dolu gözler ile çoktan onun çift renk gözlerini izliyordu. "izuku..."

"shoto lütfen. bir kez olsun dediğimi yap lütfen." cümlesi, yanlarındaki meleklerden birinin ensesine vurup bilincinin kapanmasına sebep olmasıyla yarıda kesilmişti. midoriyayı tutan melek kanatlarını iki yana açarak kucağındaki yeşilli çocuk ile uçmaya başladı. oysa sadece ifadesiz bir bakışla izledi sevgilisinin gözlerinin önünden uçup gitmesini. ne yapacağını bilemiyordu. kalbi deli gibi atarken sinirle dudaklarını ısırmış, aralarında konuşan meleklere bakış atmıştı. "sence ona nasıl bir ceza verirler?"

"bilmiyorum. onu boşver de şunu götürelim biz. buraya nasıl geçtiği bile bir soru." arkasındaki iki melek konuşurken etraflarına başkaları da toplandı. hepsi melezi sinirle izlerken ikisi kollarından tuttu ve ayağı kalkmasını sağladı. yürümesi için sinirle onu ittirirken melez olduğu yerde kıpırdamadan bekledi. gözü sevdiğini havada son gördüğü noktada takılı kalmıştı. diyecek hiçbir kelime bulamıyordu. kalbi deli gibi atıyordu ki artık atışlarını hissedemiyordu bile. öbürleri ona alaycı laflar ile yürümesini söylerken arkasındaki meleklerden birinin kolunu tuttu ve ters çevirerek kurtuldu. bunu gören öbür melekler hızla ellerindekileri ona doğrulturken todoroki kahkaha atmaya başladı. etrafındakiler endişeyle birbirlerine ne olduğunu sorarken melez elini alnına götürdü ve kafasını geriye atarak gülmeye devam etti. o sırada meleklerden birisi korkuyla bağırmıştı.

"onu teslim etmeyi boş verin! hemen burda öldürün!"

...

geçiş bölümü ke