Have You Forgotten

Chapter 21

Note: Hello! Ngayon nalang ako nakapag-update busy po kasi sa online class sana po mabasa niyo po itong new update ko. Thank you guys. Happy Four Hundred Reads! Salamat sa pagbabasa nitong HYF. Ilovey'all take care.

***

Chapter 21: I miss you

Simula ng mangyari yung sa labas ng apartment ko wala nakong natanggap na message mula kay Deon at buong gabi akong hindi mapakali kakaisip sakanya. Ano ba itong ginawa niya sakin? Nakakainis siya. Bigla siyang nagsusungit diyan!

"Allura? Si Madam Trina mo nandyan na. Okay ka lang?" sambit ni Fiona ng nakita niya kong nakatulala lang kanina ko pa inaabangan si Madam Trina dahil nga ang sabi niya susunduin niya ko dito para diretso niya na kami sa meeting place.

"Na sayo na ba yung mga papeles?" tanong niya ng nasa loob na ko ng sasakyan niya.

"Yes, madam." nakangiting sabi ko sakanya. Nanahimik na ako at hindi na nagsalita pa ng magstop yung red sa traffic light bigla naman siyang nagsalita.

"Are you not feeling well, Gusto mo bang magu-turn ako balik nalang tayo sa office?" alalang tanong niya sakin. Naabala ko pa ata si Madam.

"Okay lang po ako." sagot ko naman sakanya.

"No your not. Your smile was plain. May problema ka ba?" tanong naman niya sakin.

"Madam paano po ba kapag biglang naging cold sa iyo yung tao yung biglang hindi nalang nagparamdam sayo."

"Your inlove huh? You know what hindi pa ganyan ang pagdadaanan ninyo mas matindi pa sa pinagdaanan ko sakanya but yung sayo parang hindi pa ata siya sure. May i know kung sino ba siya?" Madam naman! Ayoko na ngang banggitin yung pangalan ng tao eh.

"He is the son of the owner of Lee Corp." saad ko habang nakatingin lang sa labas ng bintana.

"What? Yung anak ni Mr. Lee? Si Deon Lee?" medyo nashock pa siya pero napalitan kaagad yung ng ngiti.

"Opo."

"Oh gosh! What a small world alam mo bang magiging business partner natin sila." nakangiting sabi niya sakin.

"Kaya niyo po ako pinapunta doon sa kompanya nila?" umiling nalang ako kaya pala.

"Yes, dear." nakangiti pa niyang sabi.

Inihinto na ni Madam yung sasakyan bumaba nako at tumabi kay madam papunta na kami sa isang meeting for another client para pagusapan ang tungkol sa negosyo sumakay na kami ng elevator at yung ibang tao naman sa loob ng building na ito ay panay bati kay Madam. Si Madam Trina ay sikat sa larangan ng negosyo marami na siyang naging successful na business marami siyang tinahak bago mapunta sakanya ang lahat ng mga pinaghirapan pero alam niyo kung ano ang wala sakanya 'pagibig' at wala naman ata siyang balak sa ganon masyado niya kasing mahal ang trabaho niya. Naiisip ko lang na pwede naman niyang buksan ulit ang kanyang puso para makahanap ulit ng mamahalin niya pero ang tanong kung sino? Aabangan ko nalang kung sino.

Gusto ko rin yung pagiging harsh niya pagdating sa negosyo talagang may pinaglalaban eh. Minsan nasa mood minsan wala sa mood si madam kaya kapag ganon katulad niyan ang init na naman ng ulo niya pero chill lang siya ngayon pero yung emosyon niya halata mong naiinis na madali lang natapos yung meeting nauna na kong lumabas at sumunod naman si Madam ibinagsak pa yung pintuan.

"Ang sakit niya sa ulo bwiset siya!" frustrate na sabi niya sa loob ng sasakyan.

"Why can't he get my point! Eh ang linaw naman ng sinabi ko!" Sabi sainyo wala sa mood.

Pinaandar na niya yung sasakyan papunta sa kompanya niya kinabahan ako kay madam kanina dapat ako nalang nagdrive kinabahan ako kasi ang bilis niyang magmaneho dahil ata sa inis niya doon sa matandang lalaking kasosyo namin eh. Huwag lang talaga nila galitin ang boss ko nako jusmio! Iba magalit eh. Amazona din iyang si Madam Trina. Okay back to work allura! Habang nagtatype ako sa desktop ko biglang may message akong nareceive sakanya.

From: Deon
I'm sorry. I was annoyed that night.

Nagreply kaagad ako.

To: Deon
Naiinis ka pa din ba?

From: Deon
Hindi na.

Hindi na? Wow ang bilis din talaga ng mood swing ng isang to tumingin na ulit ako sa desktop at nagbasa ng ibang document na ie-edit pa. I want to see him right now but i can't kasi hindi pa ko tapos dito sa work ko.

Kung kailan gusto ko siyang makita hindi naman ako makatiyempo dahil may ginagawa ako. Ano ba naman yan!

[Yes?]

"Ms. Jang. May paper bag po kayo dito sa lobby pakikuha nalang po wala pong sinabing name pero kilala niyo naman daw po siya." Inend na ng babae sa lobby yung tawag kaya dali-dali akong bumaba doon muntik pa kong madulas ng nasa lobby na ako.

From: Deon
Nareceive mo ba?

Nandito ko sa tapat ng main glass door niyo.

Hawak ko na yung paper bag na dala niya buong gabi akong hindi ako makatulog dahil sa inakto niya sakin kakaiba talaga itong lalaking to! Bakit ba ganito siya? Nagulat pa siya sa biglaang pagyakap ko sakanya.

"Nakakainis ka!" bulong ko sakanya.

"O! Bakit ka umiiyak?" Hindi ko rin alam kung bakit ako umiiyak eh.

"I miss you." mahinang sabi ko mabuti nalang hindi niya narinig.

"Miss mo ko?" nakangiting tanong niya. Wth! Sabi ko nga narinig niya!

"Bakit bawal ba?" tanong ko din. Natawa naman siya doon.

"Stop crying mukha kang batang inagawan ng candy." sambit niya hinampas ko naman siya ng dahil doon.

"Napaka mo!" hampas ko ulit.

"Okay. I need to go kainin mo iyang dinala kong pagkain para sayo." Pumasok na siya sa kotse niya at naglakad na sana ko papasok sa loob ng kompanya nang...

"Allura!" sigaw niya lumapit ako sa sasakyan niya at sinaway siya.

"Ano?" tumingin siya sakin ng matagal bigla niyang inilapit yung mukha niya sakin at inilapit ko yung tenga ko para marinig ko yung sasabihin niya dahil puro busina ng sasakyan ang nasa labas.

"Nado, bogosipeo." natulala ako ng dahil doon pinisil niya yung pisngi ko tsaka siya nagpaalam na pupunta ng trabaho niya. Patakbo akong pumasok sa loob papuntang restroom at tinignan ang sarili kong kanina pa namumula. Oh geez! Argh! Deon! Nagayos na kaagad ako at nagkunwaring wala lang yon dahil hindi naman nila nahalata. Nagpasalamat narin ako kay ate na nagsabi nito sakin.

Okay wala yon, Allura! Kalma lang. *sigh*