feel something | jung jaehyun

11: gerçekler

10 Gün Sonra

Okulda Minjoon'un yanında oturuyordum, yine akşamdan kalma olduğu için tüm gün uyumuştu. O umrumda değildi, şu an düşündüğüm tek şey Jaehyun'un akşamki maçıydı. Son bir haftadır sürekli bunun için kavga ediyorduk. Maça çıkmasını istemiyordum ama o beni dinlemiyordu. Jaehyun masada otururken yanımda oturan çocuğa baktı. "Benimle gelsene biraz."

Arin'e baktığımda "Ben idare ederim gidin siz."dedi. Aramızın bozuk olduğunu biliyordu, bu yüzden gidip konuşmamızı istemişti o da. Jaehyun sınıftan çıktığında ben de peşinden çıktım. Onu takip ediyordum sadece. Spor salonundaki soyunma odasına geldiğimizde kabinlerden birine girdik.

"Buraya girmem yasak."

"En güvenli yer burası şu an."

Aramızda sessizlik olduğunda başımı kabinleri ayıran duvara çevirdim. Jaehyun saçlarını geriye sıyırdı, "Yapma böyle."

"Bir şey yaptığım yok?"

"Nasıl yok? Şu yüzünün haline bak."

"Maça çıkmasan ne olurdu sanki? Şu elinin haline bak aylardır sargıda geziyor. Sen niye kendini düşünmüyorsun hiç? Ya orada bir şey olursa? Karşındaki çocuklar çok güçlü zaten ben çıldırıyorum orada seni izlerken!"

Dudaklarımı öptüğünde susmuştum. Yoksa saatlerce ona söylenirdim. Kollarımı boynuna sardığımda yüzüne bakmıştım. "Sana bir şey olursa yaşayamam biliyorsun bunu."

Dudaklarını öptüğüm anda bana karşılık vermişti. Günlerdir ona dokunamıyordum, bu da beni iyice delirtiyordu.

"Bebeğim durmalıyız, burada olmaz."

Onu dinlememiștim ve daha çok öpmeye başlamıştım. Jaehyun "Biri geliyor."dedi. Tanıdık bir sesti ve biz sadece dinliyorduk.

"Minj-"

Jaehyun eliyle ağzımı kapattı birden. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Bir çocuktan küçük bir paket almıştı. Jaehyun kapıyı araladı. Bizi görecek diye çok korkuyordum ama anladığım kadarıyla şu an onun başka işleri vardı. Jaehyun kapıyı biraz aralayıp dışarıya baktı. Ben de onun baktığı yerden bakmaya başlamıştım. O ilk başta karşısında duran çocuktan küçük bir paket aldı. Cebine koyarken de "Bunu bedavaya veriyorsun. Öncekilerde beni kazıkladığın için."dedi.

"Kazıklamadım?"

"Bana 3 katına satarken iyiydi?"

Çocuğu dövmeye başlamıştı bir anda. Bakamamıştım ve arkamı dönmüştüm. Fena dövüyordu, bir süre böyle sonra ise bırakıp gitmişti. Çocuk da nereye gitmişti bilmiyordum ama onun için çok üzülmüştüm. Jaehyun ise telefonuna kaydetmişti her şeyi.

"Biliyor muydun sen bunu?"

"Hayır. Madde kullandığını bilmiyordum."

Son birkaç aydır kafası bu yüzden iyiydi. Ne dediğini bilmiyordu, dengesiz hareketleri vardı. Gizlice soyunma odasından çıktığımızda koridorda yürümeye başlamıştık. Sınıfa girmek istemiyordum. Ama girmek zorundaydım. Kapıdan içeriye Jaehyun ile girdiğimde Minjoon üzerime yürütmüştü birden.

"Nereden geliyorsun sen?"

"Bahçedeydim."

"Bu niye yanında?"

Jaehyun araya girmişti aniden. "Bahçedeydim ben de."

"Niye ben ikinizi hep yan yana görüyorum?"

Üzerime iyice yürümeye başlamıştı, aşırı sinirliydi zaten. Derin bir nefes alıp konuşmuştum. "Ne demeye çalışıyorsun? Açıkça söyle."