"Δεν ήταν απλά ένα λάθος."

175 33 7
                                    

Έχω μήνες να ανεβάσω οπότε ας κάνουμε μια αναδρομή στα γεγονότα του προηγούμενου κεφαλαίου.
_βρήκαμε τον πατέρα του παιδιού της Anna_
_η violet μίλησε με την μητέρα της στο τηλέφωνο_
_επίκληση του πνεύματος της κολλητης της μητέρας συνονόματης της Violet_

"Να μαι λοιπόν." ακούστηκε μια άγνωστη και παγερη γυναικεία φωνή και τότε ήταν που ήθελα να κλεισω τα μάτια μου και να βυθιστω σε αιώνιο λήθαργο. 
Άνοιξα με μεγάλη δυσκολία  τα βαριά μου βλέφαρα και η φιγούρα που αντίκρισα μπροστά μου έκανε το χρώμα να φύγει από το πρόσωπό μου.
Η γυναίκα που στεκόταν μπροστά μου ήταν το πιο αποκρουστικό θέαμα που είχα αντικρίσει σε όλη μου την ζωή.
Μαύρα κοντά μαλλιά γεμάτα κόμπους , αναμαλιασμένη. Άψυχα πράσινα μάτια και ολόλευκο δέρμα. Το πρόσωπο της ήταν σαν κάποιος να της το είχε σκίσει με τα ίδια του τα νύχια . Στην δεξιά πλευρά του προσώπου της έλειπε ένα μεγάλο κομμάτι δέρματος και έτσι μπορούσα να διακρίνω τα κόκαλα και την σάρκα της. Σημάδια σε όλο της το σώμα, μελανιές και έντονα εγκαύματα. Ένα μοχθηρό χαμόγελο στα ξερά και ματωμένα της χείλη, έκανε όλους τους εφιάλτες μου να πραγματοποιηθούν.
"Δεν σου αρέσει αυτό που βλέπεις ε; Ναι και εμένα μου πήρε μια αιωνιότητα να το συνηθίσω αλλά βλέπεις, οι ψυχές  μεταφέρονται στον άλλον κόσμο ακριβώς με την μορφή που είχαν όταν πήραν την τελευταία τους πνοή." είπε και δεν ήξερα αν θα μπορούσα να νιώσω άσχημα για εκείνη, συμπεριλαμβανομένων όλων των γεγονότων. Είναι εδώ για εκδίκηση και μόνο, μην παρασυρθείς,υπενθύμισα στον εαυτό μου και ένιωσα να παίρνω ένα μέρος των δυνάμεών μου πίσω. Το χέρι του Andrian είχε μετακινηθεί από πάνω μου αλλά εκείνος παρέμενε ακίνητος στο πλευρό μου.
"Εκδίκηση, αυτό είναι που διακρίνω πίσω από το επίμονο βλέμμα σου." είπε ο Andrian κάνοντας ένα επιτακτικό βήμα προς το μέρος της.
"Η πριγκίπισσα έχει στόμα ξέρεις." είπε κοιτάζοντας πότε τα βρώμικα και αποκρουστικά νύχια της  και πότε εκείνον. Ο Andrian γρύλισε αλλά του έκανα νόημα να σωπάσει. Έβρισε μέσα από τα δόντια του αλλά δεν έδωσε συνέχεια.
"Μάθαμε από τον Lucifer, ότι ζητάς εκδίκηση γι αυτό το τραγικό λάθος που συνέβη τότε. Λέει ότι έχεις σκοπό να βάλεις λυτούς και δεμένους να αφανίσουν ότι έχει μείνει που να σου θυμίζει το τότε." είπα και σκούπισα με την αντίστροφη της παλάμης μου το στόμα μου. Το αίμα που από το χέρι μου πασαλυψε το στόμα μου έκανε το στομάχι μου να τσιτωθει με την μεταλλική γεύση που άφησε στη γλώσσα μου.
" Αχ ο Lucifer, δεν ξέρει να κρατάει το στόμα του κλειστό." είπε εκείνη σηκώνοντας το βλέμμα της ψηλά και ξεφυσωντας ανυπόμονα.
"Λάθος; Το θεωρείς απλά ένα λάθος; Όχι όχι μικρή, εδώ άσε με να σε διορθώσω. Δεν ήταν ένα λάθος, αυτό που μου συνέβη δεν ήταν λάθος, ήταν μια τεράστια αδικία! Η μάνα σου μου κατέστρεψε την ζωή! Αυτή και αυτός ο μπάσταρδος ο Simon." αντεπιτεθηκε στο προηγούμενο σχόλιό μου και άκουσα την απελπισία στην φωνή της, καθώς επίσης και την οργή. Μπορούσα επιτέλους να το διακρίνω καθαρά,δεν ήταν τέρας. Τουλάχιστον όχι από την αρχή, εμείς την μεταρτεψαμε στο τέρας που είναι σήμερα. Εμείς, η ζωή, κανείς δεν ξέρει στα σίγουρα.
"Εχεις δίκιο ότι και να πεις, πράγματι είναι εξοργιστικο αυτό που σου έκαναν και είναι λογικό να θες να δικαιωθείς για όλα όσα πέρασες. Απλά δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε εμείς γι αυτό. Θέλω να πω, ο πατέρας μου πλήρωσε ακριβά, χάνοντας όλες του τις δυνάμεις και η μητέρα μου βασανίζεται καθημερινά από τις ίδιες της τις τύψεις."ειπα προσπαθώντας να βγάλω άκρη με έναν άνθρωπο, μάλλον ψυχή, που διψάει για εκδίκηση.
" Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; "πρόσθεσε ο Andrian.
" Θέλω δικαίωση! Θέλω να πονέσουν όσο πονεσα εγώ. "ένα μοχθηρό χαμόγελο στο πρόσωπό της καθώς με πλησιάζει χαϊδευοντας με το άυλο χέρι της το μάγουλό μου. Ήταν σαν απλα ο αέρας να ήρθε σε επαφή με το πρόσωπό μου.
" Θέλω να σε νομίζουν νεκρή, θέλω να νομίζουν ότι σε έχασαν για πάντα, θέλω να γνωρίζουν ότι εγώ είμαι η αιτία που η καρδιά τους θα ξεριζωνεται στα δύο." είπε κοιτώντας το κενό πίσω μου.
"Αν τολμησεις και την πειράξεις." είπε ο Andrian πλησιάζοντας την απειλητικά.
" Μην είσαι αφελής, δεν θα μπορούσα να της αφαιρέσω την ζωή όσο και να προσπαθούσα. Κάτι το οποίο οι γονείς της δεν γνωρίζουν. Μόνο ο Θεός ή ο ίδιος ο διάολος έχουν τέτοιο δικαίωμα διότι είναι μισή άγγελος."
"Μα ούτως ή άλλως δεν έχουμε σχέσεις με τους δικούς μου πλέον. "είπα μπερδεμένη.
" Παραμένεις κόρη τους και σ αγαπάνε, ότι και αν έχει γίνει, αν μάθουν ότι είσαι νεκρή θα τους πληγώσει απίστευτα. Και αυτό θέλω. "
Είπε εκείνη και στο βλέμμα της υπήρχε μια αλλόκοτη τρελά.
"Αν λοιπόν παίξουμε θέατρο στους γονείς της Violet ότι είναι νεκρή, και φροντίσω να εξαφανιστεί από προσώπου γης, θα μας αφήσεις ήσυχους χωρίς να πειράξεις ούτε εκείνους αλλά ούτε την Violet; "είπε ο Andrian κοιτώντας την εξεταστικα.
"Σύμφωνοι, όταν δω τον πόνο στα μάτια τους δεν πρόκειται να σας ξανά ενοχλήσω ποτέ. "είπε και για χάρη της ασφάλειας των γωνιών μου ήμουν διατεθειμένη να τους πληγωσω όπως δεν έχουν πληγωθεί ξανά. Μα πως θα το κάνω αυτό όμως; Κουράγιο καρδιά μου, κουράγιο. Το δωμάτιο παγωμένο και εγώ πνιγμένη στις ίδιες μου τις σκέψεις.



Hellooo μετά από ένα αρκετά μεγάλο διάλειμμα, επέστρεψα δυναμικά και έχω σκοπό όσο δν πιέζομαι από το διάβασμα, να αφιερώσω όσο το δυνατό περισσότερο χρόνο στην ολοκλήρωση αυτής της ιστορίας! Σας ευχαριστώ για τις 5 χιλιάδες κάτι προβολές και για τα αστεράκια! Με κάνετε πανευτυχήη💕❤️
Με πολύ αγάπη, vasii ❤️
*επίσης μια που το ξέχασα πάτε όλοι να τσεκάρετε την ιστορία της stellatsourounaki γτ είναι απλά ουαουυ ❤️

Angel,who? ✔️Where stories live. Discover now