"Μπου"

785 97 79
                                    

Σήμερα είναι 11 Αυγούστου του 2019. Σημερα είναι η μέρα που επιτέλους γίνομαι 17.Στο σπίτι έχουν μαζευτεί όλοι μου οι συγγενείς.Οταν λέω όλοι εννοώ μέχρι και την θεια μου την Γιώργαινα που μένει στο βουνό και συνηθίζει να μου στέλνει μηνύματα στο messenger ρωτώντας με αν ο Πετρετζικης είναι ελεύθερος για να τον παντρέψουν με την κόρη τους.Η ξαδέρφη μου από την άλλη δεν έχει ιδέα για τα προξενιά που γίνονται πίσω από την πλάτη της.

Καθόμαστε όλοι στο σαλόνι και περιμένουμε την μητέρα μου να φέρει την τούρτα που ισχυρίζεται στους καλεσμένους ότι έφτιαξε με τα χεράκια της, αλλά εγω ξέρω πολύ καλά πως την αγόρασε τελευταία στιγμή από το ζαχαροπλαστείο που βρίσκεται 3 τετράγωνα μακρυά.Η αδερφή μου η Έλη έχει αργήσει όπως πάντα και έτσι όπως το πάει δεν θα προλάβει να αγγίξει την τούρτα. Πάλι βγήκε με το αγόρι της τον Τζέιμς και ούτε ξέρει κανείς που είναι και τι κάνουν. Μάλλον όλοι ξέρουμε τι κάνουν αλλά τέλος πάντων.

"Εσύ κόρη μου ποτέ θα βρεις ένα καλό παλικάρι να ανοίξεις σπιτικό και να κάνεις εκεί 2-3 κουτσούβελα;" με διέκοψε από τις σκέψεις μου η φωνή της γιαγιάς μου της Σοφης.
"Γιαγιά είμαι μόνο 17"της υπενθυμισα.Εκεινη κούνησε καταφατικά το κεφάλι της,σηκώθηκε από τον καναπέ και πήγε στην θεία μου την Γιώργαινα για να μάθει τα τελευταία κουτσομπολιά.Έστρεψα το βλέμμα μου στο μεγάλο ρολόι τοιχου, που κρεμόταν πάνω από την τηλεόραση, ξεφυσωντας.Που είναι επιτέλους η τούρτα; Κοίταξα τον πατέρα μου με βλέμμα απορίας, ο οποίος απασχολούσε κάποιους από τους επισκέπτες. Ανασηκωσε τους ώμους του δείχνοντας μου πως ούτε και εκείνος ήξερε τι έκανε η μάνα μου τόση ώρα στην κουζίνα.

Μετα από λίγο ακούστηκε η φωνή της μητέρας μου από την κουζίνα που πλησίαζε τραγουδώντας το "Happy birthday to you" Τα φώτα έσβησαν και όλοι οι συγγενείς άρχισαν να χειροκροτούν και άλλοι να τραγουδάνε. Ξαφνικά η αδερφή μου μπούκαρε μέσα στο σπίτι σαν σίφουνας λαχανιασμενη και όλα τα βλέμματα στράφηκαν πάνω της.
"Πρόλαβα;" ρώτησε προσπαθώντας να βρει την ανάσα της.
"Ναι αγάπη μου μόλις τώρα θα τις λέγαμε το τραγούδι των γενεθλίων"
Είπε η μάνα μου δείχνοντας με νόημα την τούρτα.
"Ποιος νοιάζεται για το τραγούδι, εγώ για την τούρτα ρώτησα ,αν έχει μείνει κανένα κομμάτι" είπε ανέκφραστη και κοπάνησα με το χέρι μου το μέτωπο μου. Ο πατέρας μου ξεροβηξε και συνέχισαν όλοι μαζί να τραγουδάνε το τραγούδι.

"Happy birthday to you " ακούστηκε και η μητέρα μου μου είπε ενθουσιασμένη να κάνω μια ευχή.
Έκλεισα τα μάτια μου έκανα την ευχή και μόλις τα άνοιξα όλοι άρχισαν να με αγκαλιάζουν και να με φιλάνε.Αλλοι μου ζουλαγαν τα μάγουλα και άλλοι πάλι μου ευχοντουσαν τα καλύτερα. Αφού οι γονείς μου κατάφεραν μετά από ώρα ,αφού φάγαμε την τούρτα, να τους διώξουν πήγα στο δωμάτιο μου και έπεσα με φόρα στο κρεβάτι.
Έκλεισα τα μάτια μου και ευχαρίστησα το Θεό που αυτή η "ευχάριστη" σύναξη τελείωσε.

Angel,who? ✔️Donde viven las historias. Descúbrelo ahora