~ Savaştan Sonra ~

1.2

Kaç saattir burada oturduğunu bilmiyordu. Etraf kalabalıklaşmaya başlayınca gözyaşlarını koluna silerek ayağa kalktı ve hızlı adımlarla eve doğru yürümeye başladı.

Etrafında muggle'larda vardı. Muggle'lar.. Onlardan hep nefret etmişti. Hepsinin birer ucube olduğunu düşünüyordu. Babası ona bunu öğretmişti. O da sorgulamadan kabul etmişti. Oysa ki etrafına baktığında onların da büyücülerden bir farkı olmadığını gördü. Sihir yapabiliyor olmak sizi diğerlerinden üstün kılmıyordu.

Sonunda eve vardığında, kapıyı korkarak çaldı. Anne babası sürekli dışarı çıkmamasını tembihliyordu. "Umarım kapıyı babam açmaz." diye düşündü. Neyse ki kapıyı açan annesi Narcissa'ydı.

Annesi fısıldayarak ona sessizce içeri girmesini söyledi. Şanlıydı ki babası daha uyanmamıştı. Çok gerekmedikçe dışarı çıkması yasaktı.

Yeniden bu kasvetli ve boğucu yere gelmişti. Eskiden Malfoy Malikanesi ile hep övünürdü. Ama artık o kadar iğrenç geliyordu ki burası.. Her yer simsiyah, her yerde bir başka acısı canlanıyordu.

Her zaman en çok babasını sevdiğini düşünmüştü. Onun her zaman diğerlerinden üstün olduğunu söylüyordu babası. Bu da onun hoşuna gidiyordu tabii. Ancak diğerlerinden üstün olsa bile sürekli babasının baskısına maruz kalıyordu. Ve oldukça katı kurallara. Kurallara uymazsa cezalandırılıyordu. Herkes onun hayatının bir Malfoy olarak harika olduğunu düşünüyordu ama değildi. Hatta Weasley'lerden bile daha berbattı.

Safkan ve zengin olmak hayatınızın harika olmasını sağlamıyordu. Bir de kan takıntısı olan bir aileniz varsa ve görüşleriniz onlardan farklıysa, ailenin yüz karası, kanıbozuk olursunuz. Yani ya kalıp ailenizin sizin için belirlediği hayatı yaşarsınız, ya da zincirlerinizden kurtulmayı başarıp daha mutlu bir hayata başlarsınız.

Draco hayatının bu dönemine kadar yaptığı tüm zorbalıklar yüzünden utanıyordu. Bu yıl Hogwarts'a başladığında da aynı şeyi o yaşayacaktı. Bir karar verdi: Bu yıl Hogwarts'a devam eden öğrencilerinden zorbalık yaptıklarından özür dileyecekti. Onun da kötü biri olmadığını herkes anlamalıydı. Özellikle Hermione, Ron ve Harry'den. Ron'dan ayrı olarak teyzesinin adına da özür dileyecekti.

Annesinin onu kahvaltıya çağırmasıyla ayağa kalktı ve mutfağa doğru yürümeye başladı. Babasıyla konuşacaktı. Sonucu ne olursa olsun, kabul etmezlerse de teyzesi Andromeda gibi gidecekti..