~ Savaştan Sonra ~

Eskisi Gibi

     Yaklaşık 20 dakika olmuştu ve Ron hala Hermione ile tartışmaya devam ediyordu. Harry az önce onların bu hallerini özlemenin ne kadar saçma olduğunu düşündü. Derken Ron ayağa kalktı:

"İyi, ben annemlerin yanına gidiyorum ve Hogwarts'a devam etmeyeceğim. Ah, Hermione çok vakit kaybettin hadi koş kütüphaneye emin ol kitapların da seni çok özlemişlerdir.

"Aman,kaç kere söyleyeceğim, F.Y.B.S 'na girmezsen gelecekte iş bulmakta çok zorlanacaksın.

Ron onu abartılı bir şekilde taklit ederek Weasley' lerin yanına gitti. Harry ve Hermione tek başlarına kalmışlardı. Daha 1 dakika olmadan Ron tekrar geri döndü:

"Haydi, kalkın. Kovuk'a gidiyoruz.Annem haber vermemi istedi. Y-yarın da c-cenaze var.

Bir süre üçü de konuşmadı. Hiçbiri söyleyecek bir şey bulamıyordu. Sonra Ron tekrar konuştu:

"Cenazeden bir gün sonra da Tonks ve Lupin'in cenazesine katılacağız. Andromeda Tonks bizi de davet etti."

Harry göğsüne bir öküz oturmuş gibi hissediyordu. Aynı zamanda gözleri yaşarmaya başlamıştı. Ama ağlamayacaktı.Ayağa kalkmadan önce sesinin titrememesi için olağanüstü bir çaba sarf etti.

"O zaman hadi kalkalım, vakit k-kaybetmeyelim."

İkisi de hiçbir şey demeden sadece kafalarını sallayarak onu onayladılar ve ayağa kalktılar. Harry Büyük Salon'a doğru giderken Hogwarts'ın aldığı hasar gerçekten çok büyüktü. Harry evini böyle görmeye dayanamıyordu. O yine düşüncelere dalmışken Ron onu dürttü Weasley'lerin yanına gelmişlerdi. Hala kimseden çıt çıkmıyordu. Büyük Salon bir hayli boşalmıştı. Bir kaç dakika oturduktan sonra Arthur Weasley gitmeleri gerektiğini, biraz evde dinlenmeleri gerektiğini söyledi. 8 Weasley ve Hermione ile Harry ayaklandı. Herkes ruh gibiydi.

Eve dönüş de pek sessizdi. Arada hıçkırma sesleri ve burun çekme seslerinden başka çıt çıkmıyordu.

Kovuk'un önüne geldiklerinde Ginny boğuk bir sesle "Şimdi ne olacak?" dedi Harry'e.

Harry düşündü. Gerçekten ne olacaktı?. Büyük kayıplar vermişlerdi. Ama yine de savaş kazanılmıştı. Önlerinde uzun bir yol vardı eskisi gibi olmaları için...