Nine Month //: Destiel

third month

Doktor bölümünde yazan her şey benim saçma fikirlerimden ibaret, rahat olun :D Ve bu bölümde Dean'ın Castiel'e hamilelik konusunda açıklamalar yaptığı kısımda değişiklikler olabilir. Şu ana kadar ki en uzun bölüme hoş geldiniz :D

Dean, mutlu hissediyordu. Elbette hala endişeliydi ama Castiel bugün hiç kusmamıştı, yada geçen hafta olduğu gibi Dean'a hakaretler yağdırmamıştı. Dean onun bunu isteyerek yapmadığını biliyordu, zaten Castiel kendine gelip söylediklerini hatırladığında ağlamaya başlamıştı. 

Ama en kötüsü üç gün önce olanlardı, Castiel durup dururken bayılmıştı. Dean ona hastaneye gitmeleri gerektiğini söylemişti ama Cass hiçbir şeyi olmadığı konusunda ısrarcıydı. 

'Dean.' Avcı kendisini izleyen meleğe döndü. 'Evet Cass?' Castiel saçlarını dağıttı. 'Benim bir melek olmam onu etkilemez değil mi?' Dean, Castiel'in bebeklerinden bahsettiğini anlamıştı. 'Bilmiyorum Cass.' Melek başını eğdi. 'Umarım etkilemez.' Dean bir elini Castiel'in omzuna koydu. 'Castiel, bunları düşünme, kendini yormaman gerekiyor. Hem fiziksel hemde duygusal olarak.' 'Haklısın.' 

Dean, aklına gelen şeyle kaşlarını çattı. 'Şey...Cass.' 'Evet Dean?' Avcı, bir an söylemekle söylememek arasında kaldı ve söylemeyi seçti. 'Sence de artık doktora gitmemiz gerekmez mi?' Meleğin yüzü beyazladı. 'Ben-Ben istemiyorum.' 

Dean, sinirle ayağa kalktığında Castiel irkildi. 'Cass, neredeyse üç ay oldu! Sürekli miden bulanıyor ve bir kere de bayıldın!' Avcı, meleğin kendisinden yavaşça uzaklaştığını görünce bağırdığını fark etti. Pişmanlık kanına yayılırken karşısındaki mavi gözlere baktı. 

'Dean, beni korkutuyorsun.' Dean başını eğdi. 'B-Ben üzgünüm Cass. Sadece senin için endişeleniyorum.' Castiel, içinden gelen saçma ağlama isteğini bastırdı. 'Tamam, doktora gideceğim.' Dean'ın yüzünde beliren heyecan ifadesine gülümsedi ve devam etti. 'Ama beni yalnız bırakma.' Avcı, güldü. 'Zaten seni yalnız bırakmam.' 

                                                                                          ***

Castiel, uzandığı yatakta rahatsızca kıpırdandığında Dean'ın uyaran bakışlarına maruz kaldı. Doktor Castiel'in karnına jeli sürmeye başladığında melek jelin soğukluğuyla irkildi. 'Dean, korkuyorum.' Dean, iç çekti. 'Sakin ol Cass.' Doktor jeli sürmeye devam ettiğinde Castiel sıkıntıyla inledi. 'Ve bu jel çok soğuk.' 'Cass, lütfen.' Melek hastane yatağına iyice gömüldü. 'Tamam, sakin olmaya çalışacağım.' Dean onun bu kabullenişine gülümsedi. 'Doktora gelmeyi kabul ettiğin için teşekkür ederim Cass.' Castiel, Dean'ın elini tuttu. 'Bende beni yalnız bırakmadığın için.' 

Doktor, garip bir aleti karnında gezdirmeye başlayınca Castiel, Dean'ın elini sıktı. Doktor, yatağın kenarında duran ekrana baktı. 'Bebeğiniz daha üç aylık. Ve o kesinlikle bir mucize.' Castiel, ekrana baktığında gördüğü karanlıkla irkildi.

'O-O iyi mi?' Doktor başını salladı. 'Evet, oldukça.' Dean, Castiel'in bu heyecanına güldü ancak kendisi de heyecanlıydı. 'Cass, kendini çok geriyorsun. Bu onun için iyi değil.' Doktor Castiel'e baktı. 'Kendinizi yormamanız gerekiyor, hem fiziksel hem duygusal olarak. Bu hamilelik sizi oldukça yoracak zaten.' Dean, kaşlarını çattı. 

'Nasıl yani?' Doktor sakince cevapladı. 'Erkeklerin vücudu hamile kalmaya uygun değildir, hormonsal ve bedensel bakımdan. Yani bu dönem sizin için çok daha zor olacak.' Avcı, sakin kalmaya çalıştı ve güven verircesine meleğin elini sıktı.