Doctor/ Rogers(Tamamlandı)

Heartbreak

İyi okumalar😘

Elvin, Tony'nin garajında ona zorla planladığı asistan robotu yaptırıyordu. Tony, Elvin'in bir an önce onu rahat bırakması için ara vermeden çalışıyordu. Elvin ayaklarını Tony'nin masasına uzatmış höpürdeterek kahvesini içerken Tony ona göz devirdi.

"Bu yaptığına inanamıyorum."
"Abartma Tony. Alt tarafı benim için bir robot yapmanı istedim. Hem ihtiyacım olan her türlü teknolojik cihazın teminatını sağlayacağını sen söylemiştin."
"Söylemez olaydım. Öğretmenim gibi başımda dikileceğini bilsem söylemezdim." Elvin onun sitemlerine güldü. Tony'yi delirtmeyi seviyordu.

"Ayrıca biz niye bir asistan robot yapıyoruz? Sen zaten bir asistan doktor ve hemşire işe almadın mı?"
"Aldım canım. Ama siz gece göreve gidecek olunca onları arayamıyorum. Bu robot jette duracak." Tony ona göz devirdi. Elvin'in başında dikilmeyi bırakması için yapacağı şeyi biliyordu.

"Kuledekilere çabuk alıştın bakıyorum." Elvin kaşlarını çattı. Bu cümlenin altında yatan imayı henüz anlamıştı.
"Neyi kastediyorsun? Daha doğrusu kimi?" Tony sırıttı.
"Steve'i." Elvin hemen savunmaya geçti.
"Ne?! Ne alaka?"
"Dikişlerini alırken Steve'in kaslarına nasıl baktığını gördüm. Ondan etkilendiğini anlamamam için kör olmam lazım."

Bu cümleyle paniklemişti. Evet etkilenmişti, Rogers'ın üçgen vücudundan etkilenmemek zordu.
"Saçmalama Tony. Öyle kaslı birini gören her kadın bakar."
"Steve'e özel değil yani?" Elvin, yüz ifadesini olabildiğince düz tutmaya çalıştı.
"Evet."
"Bana öyle gelmedi ama neyse."
"Seni ikna etmekle uğraşamam Tony. Gidiyorum ben." Tony zaferle sırıttı.
"Nereye ya? Kalsaydın."

Elvin cevap vermeden garajdan ayrıldı. Steve'den etkilendiğini kabul ediyordu. Belki hoşlanıyor da olabilirdi. Ama azıcık. Çok azıcık. Ama bu küçücük hoşlantının duyulmasını istemiyordu. Yeniden sevmeye korkuyordu. Birine tekrar bu kadar güvenmek ona çok riskli geliyordu.

Elvin salona çıkacağı esnada Shield'den yaralı bir ajanın kuleye getirilmek üzere yolda olduğu haberini aldı. Fury hala çok önemli ajanlarını ona gönderiyordu. Elvin hemen ameliyathaneye inip asistan doktora ve hemşireye gerekli hazırlıkları yapmasını söyledi.

Avengers akşam yemeği için masaya toplandığında herkes bir eksiklik olduğunun farkındaydı. Natasha kaşlarını çattı.
"Elvin nerede?" Kısa süreli sessizlikten sonra Bruce konuştu.
"Jay-jay Elvin nerede?"
"Patron ameliyatta bay Banner. Gelen ajanın durumu pek iyi değil ve ameliyat daha uzun sürecek gibi duruyor."
"Ne zamandır ameliyatta?"
"5 saattir bay Banner."

Herkes sessizce yemeğine devam etti. Elvin sadece bir haftadır burada kalıyor olmasına rağmen herkes çok alışmıştı. Ortalıkta sürekli kafa tutan, Tony'yle didişen, Tony dışında kendi öven biri yoktu. Ortalığın tuhaf sessizliğiyle yemek yediler.

Elvin 8. saatin sonunda ameliyattan çıktı. Uzun süredir bu kadar ağır bir ameliyata girmemişti. Dolayısıyla bu onu çok yormuştu. Sağlık personellerinden birini nöbete bırakıp asansörle salona çıktı. Hemen bir şeyler yiyecek ve uyuyacaktı. Salona girdiğinde onu ilk Tony fark etti.

"Geçmiş olsun. Niye bu kadar uzun sürdü ameliyat?" Elvin bir eliyle başını ovarken cevap verdi.
"Geldiğinde durumu çok kötüydü. Ameliyatta iki kere kalbi durdu."
"Şimdi nasıl peki?"
"Kritik hala. Bu geceyi sağ atlatırsa sorun yok."
"Sen nasılsın?" Elvin bu soru üzerine Steve'e baktı.
"Ölmek üzereyim. Bir şeyler yiyip yatacağım."

Elvin mutfağa girip buz dolabına yöneldi. Buz dolabıyla bakışırken Steve de mutfağa girmişti.
"Her an yere yığılabilecek gibi duruyorsun. Sana bir şeyler hazırlamamı ister misin?" Elvin şaşkınca ona döndü. Şu an başka hiçbir şeye bu kadar sevinemezdi.
"Gerçekten mi?" Steve bu tepkiye güldü.
"Gerçekten."