Seul Caddesi

Yaşayan ölü

Sehun un ağzından
Chearinin ameliyatı bitmişti ve doktorlar 3haftadır yoğun bakımda olan Chearin den ümidi kesmiş ve bitkisel hayattan çıkmıyıcagını söylüyor.yapıcağımız hiçbirşeyin olmadığını ümidin kesildiğini ve artık Chearin in vücuduna zarar verdiklerini açıklıyordu.
WuYiFan kendine gelmiş hatta fizik tedaviye bile başlamış haftada 1kez hastaneye gelip kontrol olup Chearin in yanına uğramadı gerçeği herkesi üzüyor.yapıcak hiçbir şeyin olmaması beni çok üzüyor kardeşimi ölüme sürüklüyordu.benim babam Türk annem koreliyi ve bizde şansa annem gibi Çekik gözlü olmuştuk bu olaydan dolayı ailem haftalardır buraydı. Ben artık bir çözüm olmıyocağını düşünüyordum.

Hastanede oturup bir gelişme ölü diye beklerken içeride duran hemşireden bir bağırtı geldi doktor bey koşun. doktor içeri girdi içeri olan bitenlerin ne olduğu bilmiyorduk ama bir telaş oldu ve yaklaşık30 dakika sonra doktor dışarı çıktığında sadece gülümsüyordu hepimiz başında bekliyorduk kafamı çevirdiğimde kenarda duran WuYiFan etrafa biraz bakıındı ve doktoru dinlemeye başladı. doktor chearinin tekrardan hayati fonksiyonlar gösterdiğini ve yoğun bakımdan çıkacağını ve ve uyanma ihtimali olduğunu açıkladı.

Odasına taşıdılar ve orada hep beraber uyanır diye beklemeye başladık.chearin gözlerini açtı ve herkezden sevinç çığlığı duyuldu.

Chearinin ağzından

Gözümü açtım ve etrafımda bir sürü insan vardı hayda WuYiFan için kafa tutuğum ve rest çektiğim dedem babam ve annem bir de çocukken anneannemle yaşadığım zamanlar dedim sokaklarda bulduğu aslında eski aşkının oğlunu ailesi yangında öldüğü için yanımaza getirip beraber kaldığım Mert bile vardı.biraz kafamı kaldırdım ve herkes bir şey söylüyordu ama umurfamadım çünkü kapının önünde duran WuYiFan I'n bana acıması bakışı beni o yoğun bakıma geri dönme isteğimi yarattı evet bana acıyor ve beni aşağılıyordu bu öldüresi hiss içimi paramparça etmişdi.Sehun nereye doğru baktığıma baktı ve WuYiFan ı gördü direk ayağa kalktı ve sinirle ona bir yumruk attı önce kızın hayatını mafettin sonra gelip izliyor musun?dedi.ve ben onlara bağırdım ayağa zorla olsada kalktım ve Sehun a tokat attım ne yapıyorsun sen canını acıtdın
Sen dedim ve WuYiFan a doğru yöneldim direk suratıma

-SANANE ,SANANE SENI NE İŞGİLENDİRİR.

Bunu duyduğum anda hissettiğim his bir insanı kalbinde bıçaklamak gibiydi bu azdı bile.ne tür birşeydi bu bilmiyorm.

-1 HAFTA SONRA-

Hastaneden çıkış işlemleri gerçekleştiriliyor ve eşyalar toplanıyordu. aşağı indim kapının önüne geldim yg ve sm (Chearin amcalarına şirketlerinden dolayı bu şekilde sesleniyordu )ikiside kapı önünde bekliyor du arabaya bindim.Eve geldik içeri girdim odama çıktım tamamen tüm yaralarım iyileştiği için sorun yoktu.içeri odama girdiğimde yatağa oturdum tabi ilk defada olsa kapıyı kilitledim ve düşünmeye başladım yaptığım tel şey sallanıp böyle bir şey yok.demekdi.

Chearin ayağa kalkar ve odayı aramaya başlar deli gibi etrafa bakar bir çekineceği açar içini boşaltır bulamadı zaman hiç toplamadan bir diğerini açar ve bir çekmece açar bulduğu dikiş tutmaz(bııçak türü) onun aradığı şeydir yatağına oturur aşağıdan bir bağırtı gelir Chearin yemeğe

-yemiğicem.

Etrafa bakar ve o an bunun için erken olduğunu WuYiFan ın hala onu sevdiğini söyler.

Aşağı iner arabasının anahtarını alır biraz gider ve dolaşır aradan günler geçer ve Chearin in tek yaptığı şey odasında sadece boş boş hiçbir fiil yapmadan oturmakdır.
Yine bir gün Chearin odasında otururken eline geçenlerde bulduğu dikiş tutması alır ve bileğinde oynamaya başlar bir çizik atar iki üç dört ve böyle devam eder biraz bir bileğine birazda diğer bileğini kestikten sonra uyuya kalır ve Sehun kapısını çalar açmaya çalışır ama açamaz bu sefer kapıyı kırar hep berebar hördükleri sahne annesinin , babasının dedesini Mert'in ve Sehunun çığlığına neden olur ambulans çağrılır ve doktora giderler.chearin gözünü açar .

Chearin in ağzından
Gözümü açtım ve karşımda bir sürü doktor ve bileğimde. Bir sargı bezi ve bir kaç görevli beni bekliyordu.iki kişi birden günaydın bak sana şeker aldık dedi ve ben o esnada ellerinde beyaz önlüğü gördüm ne yapıyorlardı bu da neydi Sehun un arkadan o deli değil bağırtıları ve annemin ağlaması ve garip hissetdirdi.

Biri beyaz önlüğü giymem gerektiğini söylüyordu tabi ben bunun neden olduğunu biliyordum rallicilik yapmadan önce topda psikologluk için özel dersler alıp 5 senelik bir özet öğrenmiştim ayağa kalktım ve yüzleşmene baktım biri kafamdan tutarak önlüğü bana giydirmeye çalıştı Sehun bağırdı durun ya onu biz rehabilitasyon merkezinde tedavi olmasını sağlayacağız ve beni öyle dendiğinde bıraktılar ben seguna döndüm ben hasta ve deli değilim diye bağırdım.biliyorum değilsin diyerek benimle bir deliye konuşur gibi konuştu bağırmaya başladım . özel bir tıbbı rehabilitasyon merkezinin çalışanları geldi ve beni götürdü bir odaya koydular ve o ilâda hiç bir malzeme falan yoktu sadee bir yatak ve koltuk vardı burda bekle dediler ve gittiler.