KOMOREBİ -2- [JJK] TR ✔️

8. Bölüm 👣

Geceye bir bölüm daha bırakıp gidiyorum. Finali yazmama çok az kaldı, yazdığım zaman bölümleri ikişer üçer atarak noktalayacağım. Çok fazla kalmadı zaten.

Oy ve yorum yapmayı ihmal etmeyin lütfen 🙏

Keyifli okumalar 💐
______

Burnumun direkleri sızlarken burnumu çektim ve gözlerimdeki yaşları silerek cevap yazdım.

Siz :
Ne demek gelmeyeceğim?
Senin çocuğun var, karın var evde
Öyle öğrenci evi gibi istediğin zaman girip çıkamazsın

Jungkook :
Senin de eşin bendim ama bana hiç bir şeyden bahsetmedin
Ayrıca zaten Mi Hi için gelmiyorum eve
Ben sinirlerime hakim olamıyorum ya
Çocuğa yansımasın

Siz :
Yapma
Gel konuşalım

Görüldü atmış ve çevrimdışı olmuştu. Telefonu kapatıp masaya koyduğumda, zil çalınca kafamı hole çevirdim ve derin bir nefes alarak kapıyı yavaşça açtım.

"Yatılı misafir kabul ediyor musun?" diye gülümseyen Hyun Unnie, yanındaki Da Eun unnienin koluna girdi.

"Ha? Hoşgeldiniz gelin." diyerek kapıyı genişçe açtım. Onları beklemiyordum. İçeri sessizce girerek paltolarını çıkarıp askılığa astılar.

"Hangi rüzgar attı sizi buraya?" dedim yalan yanlış gülümseyerek. Da Eun unnie tereddütle Hyun Unnieye kısa bir bakış attı.

Hyun unnie çenemden tutup yukarı kaldırdı. "İyi misin canım? Jungkook bugün burada kalmamızı rica etti."

"Jungkook mu?" diye mırıldandım. Kendi gelmiyordu ama başkalarını mı gönderiyordu? Ben onu istiyordum.

"Evet, tartışmışsınız sanırım." dedi Da Eun unnie.

"Yani geçici bir şey, sadece bugün eve gelmeyecekmiş." diyerek açıklama yaptım. Bir kaç gün demişti ama bir günü geçmeyecekti. "Gelin salona geçin."

"Mi Hi uyuyor mu?"

"Az önce uyuttum yemek yapacaktım. Aç mısınız?"

"Valla ben en son öğlen yemeği yedim. Kurt gibi açım." dedi Hyun unnie. "Hadi hep beraber yemek yapalım."

Daha çok beni neşelendirmeye çalışıyordu ama Jungkook yokken, bana dargınken nasıl neşeli olabilirdim?

"Üyeler bahsetmiştir size ne olduğunu." dedim gerekli malzemeleri tezgaha koyarak. Hyun unnie ise önlük takıyordu.

"Evet, üstün körü anlattılar biraz." dedi.