17.BÖLÜM

50 13 7
                                    


"Deniz kendine gel sen bir alfasın!" dedi Bektaş.

İkinci ben gelmişti. Korkunç canavar olan ben.

Ve hedefim Serra Hoca'ydı.

Tam ona bir şey yapacakken Bektaş önüme geçti.


"Deniz ya şimdi durursun yoksa ben durdururum." dedi Bektaş.


"Kendimi durduramıyorum bunu biliyorsun." dedim öfkeyle.


Açıkçası neden Mete, Can veya Berke bir şey yapmıyordu bilmiyorum.


"Derin bir nefes al."


"Olmuyor!" diye bağırdım öfkeyle. O kadar yüksek bir sesle bağırmıştım ki odada yankı yapmıştı. İyice sinirlendim.

"Bu arada çocuklar hepiniz bir ceza alacaksınız." dedi Serra denilen manyak kadın.

"Sen beni çıldırtmak mı istiyorsun?"


Çok sinirlenmiştim. Hem de çok. 

Öfkeyle kükredim Serra Hoca'ya doğru. Korkmamıştı hatta bundan zevk alıyordu. Manyak kadın.


"Yeter artık Deniz!" diye bağırdı Bektaş. "Eğer sakinleşmeyeceksen seni sakinleştiririm."

"Olmuyor! Sakinleşemiyorum." diye bağırdım. 


Gözümden yaş gelmişti. Bu illet hastalıktan nefret ediyordum. Kendimi kontrol edemiyordum. Daha da sinirlendim.

"Sen beni nasıl durduracaksın ki?" dedim.

"Bir şey yapmalı mıyız?" dedi Can.

"Sana yardım etmek istiyorum." dedi Bektaş "Ve bunun için kendimi riske atacağım."


Bektaş bana bir adım daha yaklaştı ve ellerini omuzlarıma koydu. Gözlerimin içine bakıyordu.

"Çocuklar benim yapacak işlerim var lütfen odamdan çıkıp Müdür Bey'in odasına gider misiniz?"

"Kadın bak seni öldürmemek için zor tutuyorum kendimi!"

"Öldürebilir misin gerçekten?"

Bu kadın kendini kim sanıyordu? Neden beni kışkırtmak istiyordu? Ve nasıl bu kadar korkusuz olabiliyordu?

"Aaaaaah!" diye bağırdım önünde duran Bektaş'ı bir kenara iterek masada bulunan bardağı yere fırlattım.

"Deniz buna mecburum." dedi Bektaş.

Neden bahsediyordu? Buna mecburum dedikten sonra tekrar önüme geçti ve t-shirt'ünü çıkardı. Ne yapıyordu? Önce kırmızıya çalan turuncu gözleri belirginleşti sonra pençeleri çıktı ve şimdi ise yanıyordu. Aman Tanrım!

"Biraz cehennem ateşine ne dersin Deniz?" dedi Bektaş.

Ellerini yine omzuma koydu. Birlikte yanıyorduk. Birkaç saniye yandıktan sonra Bektaş eski haline, insan formuna geri döndü. Artık yanmıyordu ve gözleri yine kahverengiydi. Pençeleri de gidiyordu.

3 BETA 2 ALFA 1 İNSAN (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin