Rules Are Meant To Be Broken » One Direction

Chapter 07.

Jennifer. P.O.V.

Ik had een lange tijd uitgehuilt op Harry's schouder. Ik begreep het niet, hoe kon Niall zo zijn.. Hij leek op het eerste gezicht zo lief, zo schattig, zo normaal.. Iedereen noemt hem, het 'beste' vriendje van de band.. Diegene die zijn meisje als prinses zou behandelen.. Ik zie er niets van.

Die eerste week met hem, in Ierland, was geweldig. Alles viel op z'n plaats. Hij was lief, hij gaf om me, hij was voorzichtig met me.. Tot het moment dat we de club uitkwamen. Maar waarom, na twee jaar, zou hij nu verder willen gaan? Waarom zou hij weer die dwang hebben? Ik bijt zachtjes op mijn lip, en waarschijnlijk had Harry dat gezien.

''Jenn, Are you still here? What's wrong, and be serious this time.. I have that strange feeling that you don't tell me everything?'' mompelde hij zachtjes, waar ik mijn hoofd op schudde.

''Don't worry, Hazz. It'll be alright, maybe not now.. but at the end of the day, it will. Jake and me were special together, I just can't believe that he can do such a thing like this..'' Opnieuw loog ik over diegene wie het ging. Ik wist niet wat het was, maar ergens kon ik het hem gewoon niet vertellen. Ik was bang voor Niall.

''Let him be the jerk that he is, Just promise me you won't go back at him?''

''I promise, Haz.'' glimlachte ik klein, terwijl ik de tranen onder mijn ogen vandaan veegde. Ik gaf Harry nog een korte knuffel waarna ik opstond, en zijn pols vastpakte. Zonder iets te zeggen, trok ik hem mee de kamer uit, en liep naar beneden, met Harry achter me aan.

''Well, Well, Well! My favorite Stylers are coming!'' hoorde ik Louis roepen. Ik lachte kort, waarna ik de laatste twee treden van de trap oversloeg, in een snel tempo doorliep naar de woonkamer, en bij Louis opschoot ging zitten.

''Who's your favorite Styles?'' fluisterde ik, en keek hem vervolgens aan. Zijn blik wiebelde tussen Harry en mij. Eigenlijk kon ik niet echt een antwoord verwachten. Op het moment dat hij zou gaan antwoorden, ging de bel.

''Saved by the bell!'' riep hij vrolijk, terwijl ik van zijn schoot afsprong, en we beide naar de deur rende. Zonder verbazing, was ik er eerder en trok ik de deur open. Ik keek naar twee meisjes. Twee, mooie meisjes. Je zou zo kunnen zeggen dat ze perfect zijn.

Het ene meisje heeft golvend bruin haar, en het andere meisje een bos met krullen, blond, bruin achtig.. Ergens daar tussenin ja.

''Elliebellybear!'' riep Louis, als een klein kind in een snoepwinkel, vanaf achter mij, terwijl hij me opzij duwde, en het meisje met het golvende haar in zijn armen sloot.

''Boobear!'' riep ze, net zo enthausiast als Louis, terwjil ze haar armen om zijn nek sloeg. Het was zó schattig! Ik glimlachte eventjes, terwijl ik naar het meisje met de krullen keek. Dit was awkward.. Ik stond nog in mijn pyjama, of nja.. Joggingsbroek en hempje.

''Eh.. Hello..'' glimlachte ik een beetje ongemakkelijk, terwijl ik tegen de deur aan ging staan, zodat ze naar binnen konden lopen. Louis en zijn meisje stonden nog buiten, terwijl het andere meisje naar binnen liep, maar voor mij stopte.

''Danielle.'' glimlachte ze. Ik stak mijn hand uit, maar die negeerde ze. Ze trok me in een knuffel, en ik glimlachte, terwijl ik kort meeknuffelde, en weer los liet.

''Jennifer, Harry's cousin.'' knikte ik, glimlachend. 

''Oh, so you are the girl from the picture, in Harry's wallet!'' riep ze blij. Mijn ogen werden groot.

''Which picture..?'' vroeg ik een beetje twijfelend.

''You guys as four year-olds, It was a schoolpicture or something, really cute!'' zei ze nog altijd met diezelfde glimlach. Ik beet op mijn lip, waarna ik naar Louis, en zijn meisje keek, als afleiding. Danielle liep verder naar binnen, en ik hoorde de enthausiasme van Liam.