Rules Are Meant To Be Broken » One Direction

Epiloog

Vanaf het moment dat Jennifer bij Niall was ingetrokken was ze daar niet meer weg te krijgen. Ze besefte zich dat dit haar nieuwe thuis was, en het beviel haar prima. De late avonden met veel films en popcorn, de kleine kusjes, en de lieve dingen die Niall in haar oor zou fluisteren waren geweldig, en na ze een voorproefje van dit allemaal had wou ze niet meer weg. 

Ze hadden nooit echt ruzie gehad, puur omdat ze bang waren om elkaar weer kwijt te raken, maar als je enkele jaren samen bent dan kan je niet anders verwachten.

Op Niall's 24ste verjaardag had Jennifer een groot feest voor hem georganiseerd samen met de andere jongens, en hadden er ook een hele club voor gehuurd- Iets wat ook wel moest als je zag hoeveel mensen Niall kende. Ze wist dat ze sowieso een kleine get-together zouden hebben met de familie in het weekend, dus ze dacht niet dat het ze iets zou doen als ze een groot feest voor hem zou organiseren. 

Vanaf het moment dat er 'surprise' werd geroepen vond Niall het geweldig, alleen eindigde de avond iets anders dan wat Jennifer had gehoopt. 

''You said nothing was going on between the two of you!'' schreeuwde Jennifer luid nadat ze thuis binnen waren gekomen, en draaide zich om naar Niall. Hij had aardig veel op vanavond, maar niet genoeg om niet meer te kunnen lopen. 

''And there's nothing!'' schreeuwde hij boos terug, aangezien Jennifer hem had genegeerd vanaf het moment dat hij met Barbara had gepraat. Er was niets tussen de twee, maar vanaf Jennifer's punt zag het er allemaal anders uit dan dat het was. 

''If there's nothing, why would you stand so close to her?! You were acting like you were all over her!'' begon Jennifer opnieuw, terwijl ze haar blik op Niall hield. Op momenten als deze was ze doodsbang om Niall kwijt te raken, en kon ze niets tegen de jaloezie doen- Ook al wist ze dat dat juist hetgene was wat ze momenteel uit elkaar dreef. 

''I was just being friendly! I gave her a hug like I did with everyone else, and asked her about her career, what's so wrong about that, huh?!'' vuurde Niall terug, en keek naar haar terwijl hij wat tegen de muur ging hangen om zichzelf overeind te houden. De alcohol begon langzaam uit te werken, en hij was dood moe van deze avond. 

''Friendly my ass. I'm going to Harry's.'' zei Jennifer tegenstrijdig, en voordat Niall er iets aan kon doen was ze weg. Ze had geluk dat Harry maar enkele deuren verderop woonde, aangezien het om dit tijdstip niet het beste idee was om met het openbaar vervoer ergens heen te gaan. 

Ze klopte driftig op zijn deur toen ze er stond, aangezien ze wist dat hij nog wakker was, hij was immers ook pas net thuis. 

''Come on, I'm done with surprise parties-'' mompelde hij terwijl hij de deur opende. Hij leek wat verbaasd om zijn jongere nichtje voor zich te zien, en zette dan ook meteen een stap opzij zodat ze naar binnen kon lopen. ''What's up, little one?'' vroeg hij zodra ze binnen was en hij de deur had gesloten. 

''We got in a fight.. A dumb one at that, and I don't feel like talking to him right now.'' mompelde ze op een zacht volume. Harry gaf haar een simpel knikje, waarna hij haar naar de logeerkamer leidde. Jennifer wist hier de weg wel te vinden, maar het leek Harry het juiste ding om te doen. 

''Need a shirt to sleep in?'' vroeg hij haar zodra ze op de rand van het bed gaan zitten. Een klein knikje was genoeg voor hem om naar zijn eigen slaapkamer te lopen, een te groot shirt te pakken, en terug te gaan.  Hij liep rustig naar Jennifer toe, gaf haar het shirt, waarna hij een kus tegen haar haren drukte. 

''You're a strong one, and so is he. Everything'll go back to normal tomorrow.'' zei hij soft, waarna hij naar de deuropening van de logeerkamer liep. 

''Good night, Haz.'' murmelde Jennifer voordat hij de deur sloot. 

''Good night, Jenn.'' beantwoordde hij haar nog, voordat hij de deur sloot en zelf ook naar zijn slaapkamer liep. Jennifer nam die tijd om zich om te kleden en lag ook al snel met haar ogen dicht. Ze wist dat Harry gelijk had, dus er waren geen tranen- Ze dwong de tranen weg te blijven.