Brent PoV
We are now about to go to the Philippines, we're currently now on a plane. I'm getting nervous and excited at the same time. For how many years na hindi kami nagkita, ngayon makikita ko na siya, in flesh.
When boredom strikes, inilabas ko ang aking headset and play a random music.
After 10 years, ginising na ako ng kapatid kong si Angel, she's 3 years younger. Sa kanya ko nakilala si Kaykay, they're bestfriends before pumunta ng France si Angel kasama si daddy at naiwan kami ni mommy sa Pilipinas. Kaya nung umalis sila ay ako ang pumalit kay Angel bilang bestfriend ni Kaykay. Kilala ni Angel si Kaykay dahil sa mga kuwento ko pag tumatawag sila ni daddy, pero hindi niya alam na si Kaella ang tinutukoy ko na Kaykay.
We are about to take off! Please fasten your seatbelt.
Finally, we're now on the Philippines. I'm finally back, back to my real home. Pagbaba pa lamang sa eroplano, nakita na agad namin ang susundo samin. Si Mr. Cortez, siya ang nagbabantay at nangangalaga sa bahay namin dito sa Pilipinas habang nasa France kaming lahat. Our life here in the Philippines is at stake of danger, kaya pinapunta na rin kami sa France dahil yun daw ang pinaka safe na alam na place ni daddy. Tinuruan din ako ng mix martial arts dahil ayaw ni mommy sa France so they want me to be ready at any consequences, ako ang poprotekta kay mommy coz daddy have to manage our business left in France so he really need to stay. Ba't ba kasi nauso pa yang kidnap for ransom dito sa Pilipinas at ba't ba kasi ang sipag ni daddy sa trabaho yan tuloy sikat na sikat ang family name namin sa business world.
Huminto na ang sinasakyan namin sa harap ng malaking mansiyon. Pumasok na silang lahat habang nanatili lamang ako sa labas at nakatanaw sa kabilang bahay. Nakita ko ang isang batang umiiyak at maya maya'y may lumabas na isang babaeng may matangos na ilong, mapupulang labi, magagandang mata at hanggang balikat lamang nito ang kanyang buhok. May sinabi siya sa bata at huminahon naman ang bata sa kaiiyak, pumasok na agad sila sa loob.
I weakly smile with what I have seen. I guess, lumipat na ata sila ng bahay. Akala ko may naghihintay pa sakin dito, tsk pathetic guy.
Where can I find you Kay?
"Kuya! Hindi ka pa ba papasok?"
Ibinalik ko ang tingin sa bahay namin and there I saw my Angel looking exhausted. Pagod pa siguro ito galing sa byahe at inutusan pang tawagin ako dito.
I thought I am already at my home but it seems to be nowhere to be found.
YOU ARE READING
Elapsed Memories
Ficción GeneralTwo persons have childhood times image memory of their first love. It was too young for them to fall inlove but they didn't seem to care more about it, but things didn't go on their way. They are destined to be separated and as time elapsed, they b...
