MAZHAR

Bölüm-4

-Ya yetişmeye çalıştığın yerde beklenmiyorsa?

Her zaman düşündüğümüz gibi olmuyordu hayatta bazı şeyler.
İnanmak istediğimiz bir şeye sorgusuz inanıp bağlanıyoruz biz nasıl istiyorsak nasıl düşünüyorsak öyle biliyoruz her şeyi. Aslında gerçek hiçte öyle değildir.

Kenan'la ilgili düşündüklerim, hissettiklerim ben nasıl düşünüyor ve nasıl hissediyorsam onun da öyle olduğunu düşünüp o şekilde devam edeceğine kapılıp inanmıştım boşu boşuna.
Onun birini seveceğini hiç düşünmeyip ben onu nasıl seviyorsam onunda beni öyle seveceğini ben nasıl hissediyorsam .o yokken kimse yok deyip hayatıma kimseleri almazken onunda öyle olduğunu kapılıp gitmiştim.
Şimdi ise gerçekler yüzüme öyle bir çarptı ki bunun bir hayal olduğuna inanmak istiyordum.

O kızı gerçekten sevdi mi? Onu sevdiği gibi beni de sevecek miydi? Belki de halen onu seviyordur ama benimle evleniyor?
Kafamdaki milyon tane soru dönüp dolaşıyordu hiçbirinin de bir cevabı yoktu ve sırasını şaşırmaksızın arka arkaya zihnimde geziniyorlardı.

Düşüncelerime göz devirip ellerimle şakaklarıma masaj yaptım düşünmekten beynim ağrıyordu kafam değil.
Bana diğerlerinin saf demesini şu an daha iyi anlıyordum,nasıl da inanmıştım onun beni seveceğine ya da eskiden beri sevdiği fikrine.
kızın bakışları gözümün önüne geldikçe gözlerini oymak istiyordum. Çok güzel bir kızdı sarı saçları Kocaman mavi gözleri kumral teni. Aynadan kendi görüntüme baktığımda düzgün yüzüm,beyaz tenim ,kimine göre açık yeşil olan,kimine göre bal renginin en açık tonu olan gözlerim zayıf uzun fiziğimle bende idare ederdim ama o kızın yanında hiç şansım yoktu.
Onu görüşümün üzerinden üç gün geçmişti çok özlemiştim onu ama görmek de istemiyordum sevgiliyiz dedikten sonrası bende kopmuştu eve nasıl geldiğimi bilmiyordum.
Sonrasında çok ağlamıştım düne kadar yemek yememiştim. Sonra yengem beni dövmekle tehdit edince zorla yedirmişti bir şeyler bugün biraz daha toparlamıştım.

Daha fazla düşünmemek için kitap okumaya karar vermiştim ama sadece vermiştim. Çünkü kitap öylece duruyordu ve ben yine düşünüyordum.
Yengemlerin kursunun açılmasına çok az bir vakit kalmıştı ve ben daha bir program yapmamıştım ajandamı  ve renkli kalemleri alıp maddeler halinde ders programını ardından çocuklara yönelik etkinlikleri ve kursun işleyişine dair notlarımı alıp bunları yengemle paylaşmak için salona geçmiştim.

Yengem sonunda çıktın odadan der gibi baktığında ruhsuz bir şekilde gülümsemiştim.

"Kurs için program hazırladım"
Gözleri ışıldamıştı anlat der gibi baktığında.

Karşısındaki tekli koltuğa geçip oturdum ve not aldığım defteri açtım.

"Normalde nasıl oluyordu sizin dersler"

"Pazar günleri kurs kapalı oluyor cumartesi de öğleye kadar, her hafta salı günü genel sohbetler oluyor,perşembe günleri de kuran dersimiz oluyor. Diğer günler ise kendi halinde ilerliyor."

"Şimdi eski program devam etsin salı ve Perşembe bayanlara yönelik derslerimiz. Cuma ve cumartesi günleri ise çocuklara yönelik olsun. Pazartesi ve çarşamba günleri de herkes kendine belirlediği okumalarını ve hedeflerini yapmak için gelsin"

"Çocuklarla kimler ilgilenecek"

"Kabul edersen seninle ben çocuklarla ilgilenelim, Yengem ve diğer hoca da bayanlarla ilgilensin arada dönüşümlü bir şekilde de ilerler zaten"

"Tamam o zaman bu şekilde olsun,ben o zaman çevreme haber edeyim çocukları için kursa asmak için de çocuklarla ilgili afişler asalım onlara hediyelik de hazırlarız"