İKİZLER

YEMEK.

-BUĞRA-

1 hafta geçmişti.Bar'dan çekip gideli bir hafta olmuştu.Bir hafta boyunca Doğa okula gelmemişti.Doğa'nın bar'da sorduğu soru sürekli beynimde yankılanıyordu. 'Buğra Seni Sevebilir miyim?' 'Buğra Seni Sevebilir miyim?'. Sorusuna 'özür dilerim' diye cevap verdim. Ah ne kadar aptalım. Gerçi başka ne diyebilirdim ki? 'Kusura bakma evlenmem gerek. Sen beni sev ama ben başka biri ile evleniyorum falan mı?' Çok saçma.Ailem benim mutluluğumu istemiyordu ve ben buna göz yumuyorum. Cidden aptalım diyerek ayaklandım. Alkol şişelerini ayağımla itekeleyip kapıya ilerledim. Azıcık sarhoş olmuştum. Yağmur'un yanına geldiğimde düşecek gibi oldum. Ama Yağmur tuttu.

"Yine mi içtin sen?" Kızdığı her halinden belliydi.

"Buğra bu yaptığın büyük öküzlük ve bunu içerek telafi etmen imkânsız. Bırak şu zıkkımı. Doğaya kendini affettirmen gerekiyor. Tabi öncelikle evleneceğin kızdan kurtulmalısın." diye uzun bir konuştu.'haklısın' diye yanıtladım. Daha sonra duş alıp üzerimi değiştirdim. Gidip kızla konuşmalıyım.

-DOĞA-

"Hadi meleğim üzme artık kendini. Ne olduğunu da anlatmıyorsun zaten.Sinirlenemeye başlıyorum. Seni böylesine üzen şey ne?"diye soran Doğu'ya sıkıca sarıldım. O da kollarını belime dolayarak sordu;

"Meleğim anlatacak mısın artık?"

"Hayır sadece kendimi kötü hissediyorum biraz o kadar Doğu" dedim yalan söyleyerek. "Şimdi beni yalnız bırakır mısın? Uyuyacağım az."dediğimde anlayışla kafasını sallayıp odadan çıktı. Biraz olsun uyurum kafamda ki düşüncelerden kurtlurdum.

-BUĞRA-

Hemen babamın şirketine gittim.

"Baba acil konuşmamız gerekiyor. "

"Tamam geç içeri oğlum. Sorun ne?"

"Baba ben Çağla ile evlenmek istemiyorum. "

"Sana fikrini sormadım Buğra. E V L E N E C E K S İ N!"

"Bu benim hayatım baba. Ben sevdiğim aşık olduğum kadın ile evleniceğim. "

"Buğra! Saçmalama ne aşkı? Ne sevgisi?"

"Asıl sen saçmalama baba.! Bugüne kadar hep senin isteklerin, senin kararların. Diğer eşin de eminim bu nedenle kaçtı senden. İnsanları boğuyorsun baba.!" dediğimde yüzüme inen tokat ile sarıldım. "

"Haddini aşıyorsun Buğra.! İmzalar atıldı. Geri dönüş yok. Yakın zaman da bu düğün olucak.!"

"Bu evlilik asla olmayacak baba.! Duydun mu beni EV-LEN-Mİ-CEM. "

"BUĞRA!"

Çoktan çıkmıştım bu lanet yerden. Bunca zaman oyuncak gibi oynamış her istediğini yaptırmıştı. Ama bu sefer olmayacak. Benim hayatım benim kararlarım. Telefonun sesi ile irkildim. Yağmur arıyordu.

"Alo Buğra merak ettim. Nasılsın? "

"Yağmur bana gelsene orada konuşalım."

"Tamam yarım saate ordayım."

×××

"Buğra iyi misin? "

"Hiç iyi değilim Yağmur. Babam imzayı atmış bile. Ama bu yaptığı çok fazla. Hayatımı karartıcak. Ben evlenmek istemiyorum. "

"Seni anlıyorum. Amcamın bu yaptığı tamamen saçmalık. Biliyorsun babam da kaç kez konuştu. Ama inat işte."

"Peki ya Doğa? O ne olucak? Onu öyle bırakmak hiç hoş değildi biliyorum ama..."