İKİZLER

KÖSTEBEKGİLLER.

Elimizden geldikçe daha uzun ve iyi bir biçimde yazmaya çalışıyoruz. Umarım beğeniyorsunuzdur. Bölüm sonunda vote+yorum yaparsanız bizi çok mutlu edersiniz. Sizi Seviyoruz :))

Multimedia: Berkay

-BUĞRA -

"Buğraa uyan abicim hadii."

"Anne 5 dakika daha" dediğimde kahkaha sesi yükseldi.

"Ne annesi oğlum ya kalk artık be öğlen oldu." dediğinde gözlerimi zar zor açıp etrafa bakındım. Kutay başımda dikilmiş sırıtıyordu.

" Ne istiyorsun?"

"Yağmur aradı. Bugün buluşcakmışsınız geç kalmışsın sanırım. Merak etmiş."

"Saat kaç ki?" dediğimde telefonu açıp gözüme soktu saati. Oha saat iki olmuş hatta geçmişti bile. Hemen yataktan fırlayıp dolaba yöneldim. Kahverengi pantolumu giyip telefounu cebime sıkıştırdım. Üzerime de kazağı geçirip hızlı adımlarla aşağıya indim. Kutay kahverengi montumu elime tutuşturup kapıyı açtı bende 'görüşürüz' diyerek çıktım. Yağmur'un evinde buluşacaktık. Taksiye atlayıp Yağmur'un evinin adresini verdim. Kısa süre içinde varmıştım. Zile bastığımda kağıyı Doğu açtı.

"Nerede kaldın Buğra.!" diye sinirle bağırdı Yağmur.

"Uyuya kalmışım kusura bakma. Hadi geçin de konuşalım. " diyerek kanepeye oturduk doğu ile birlikte. Yağmur elinde kahve ile geldi yanımıza oturdu.

" Konuştun mu babanla?"

"Aynen hallettik o işi. Abim ve Çağla'nın ilişkisinden biraz daha geç haberim olsaydı bitmiştim resmen. "

" Çok sevindim. " dedi Yağmur ellerini çırparak.

Yağmur'un bana değer verdiğini biliyorum. O yüzden bu denli sevindiğini de farkındaydım.

" Bende öyle. " Doğu'nunda Doğa yüzünden yüzü biraz asıktı. Ya da şu evlenme konusunun ucu Doğa'ya dokunduğundan da olabilir.

" Üzerimden yük kalktı yemin ediyorum. "

" Doğa ne olacak ? " Yağmur'un sorusu benim Yağmur'a bakmamı sağladı.

"En çok düşündüğüm soru. " diye bir şeyler mırıldandım. O sırada Doğu konuşmaya başladı ;

"Doğa'yla bir süre bu konuyu konuşmamalısın bence. Yani, " kafamı sallayarak devam etmesini söyledim. " annemin yanına gitti ve bu aralar çok garip davranıyor. Annemin yanından geldiğinden beri değişik davranıyor. Odada ağladını duyuyorum. Bazen yanına gitmeye korkuyorum, bazense yanına gidiyorum. Oturup onu teselli etmeye çalışıyorum. Ama benim de teselliye ihtiyacım var ve Doğa'ya 'sakin ol' dedikçe ben deliriyorum. Ona biraz zaman ver Buğra. Doğa hep ağlayan, güçsüz biri olarak gözüküyor ama o çok güçlü. O ağladığı kadar gülüyorda. 13 yaşında annesini kaybetti ve.. " gözleri dolmuştu Doğu'nun. " ve bu zamana kadar biz yüz yüze çok az geliyorduk. Okulda, yemekte. Evde odasına girdiğimi çok nadir hatırlıyorum. Ben ona iyi bir kardeş olamadım. Bu yüzden bana çok kırgın. Sana da kırgın olmasını istemiyorum. Babamdan sonra güvenebileceği bir erkek ol. Ve onu sakın üzme, çünkü o zaten fazlasıyla üzgün. " Doğu'nun söyledikleri iyi gelmişti. Onun dediği gibi olmalıydım ve olacaktım. Sadece ikimizinde zamana ihtiyacı var.

"Neyse ben kalkıyım o zaman. Siz de vakit geçirin biraz." diyerek ayağa kalktım.

"Saçmalama. Oturuyorduk işte ne güzel." diye söylendi Yağmur. Ben onu dinlemeyip yanağını öpüp geri çekildim. Doğu'nun kıskanç bakışlarını görmek en son isteyeceğim şey olduğu için daha fazla oyalanmadan çıktım dışarı. Cebimde çalan telefonu çıkarıp ekrana baktığımda 'Doğa' yazısını görmeyi beklemiyordum açıkcası. Direk telefonu açıp kulağıma götürdüm.