İKİZLER

ÇÜNKÜ BENDE SENİ SEVİYORUM.

Doğu beni arabaya bindirdikten sonra gözlerim kapanmıştı. Nedenini bilmediğim bir ağırlık vardı üstümde. Oysa ki dün oldukça iyiydim. Ne olmuştu bana böyle birden bire? Bir an önce bu ağrının vücudumdan uzaklaşmasını istiyordum. Canımı yakıyordu çünkü.

Araba'nın durduğunu hissetmiştim.Gözlerimi çok kısık bir şekilde açtım. Bir kol beni sarmalamış hızlıca yürüyordu. Kafamı kaldırdığımda bu kişinin babam olduğunu gördüm. Hızlı bir şekilde hastaneye ulaştığımızda direk sedyeye alınmıştım. Daha sonra kontrol için bir odaya alınmış ve doktorlar tarafından bayıltılmıştım ...

Gözlerimi açtığımda biraz daha iyiydim. Odada bulunan koltuğun üstünde babam ve Doğu vardı. Gözlerimi sağ tarafta bulunan cama sabitledim. Gece yarısıydı sanırım. Her yer karanlıktı. Daha sonra dikkatimi çeken duvarda ki saate bakmıştım. Saat 03:45'di. Oldukça geç bir saatti. Bir yarım saat yattıktan sonra iyice sıkılmıştım. Doğu ve babam da uyuyordu. Yavaşça ayağı kalkıp kolumda ki serumu çıkardım. Yavaş adımlarla odanın kapısına doğru ilerledim. Kapıyı sessiz bir şekilde açmıştım. Koridor da fazlasıyla sessizlik hakimdi. Sadece bir kaç tane hemşire vardı. Sağ tarafa doğru dönüp dümdüz yürüdüm. Tam karşıda arkası dönük bir şekilde Berkay duruyordu. Yani bence oydu. Ama ne işi vardı burda? Acaba benim için mi gelmişti diye düşünerek yanına kadar yürümüştüm . Kolu alçıya alınmıştı. Ama neden? Yavaşça elimi omzuna koyup 'Berkay' dedim. Arkasını dönüp bana ve üstümde ki hastane kıyafetine baktı.

"Ne oldu sana? "

" Beni bırak bende bir şey yok asıl senin eline ne oldu? "

" Hiiç küçük bir kaza işte "dedi ama mimikleri oldukça yalan söylediğinin ispatıydı. Gözlerini benden kaçırıp yere sabitledi. Elimi çenesine koyup gözlerini bana çevirdim.

" Yalan söyleme bana. Ne oldu? Masal ile mi ilgili? "

"Aynen. Hem o olay bitti artık Doğa sende uğraşma artık. Biz diye bir şey olmayacak. Masal ve Berkay olucak sadece boşa yorma artık kendini." dediğinde ne kadar üzgün olduğu anlaşılıyordu gözlerinden.

" Sen neden buradasın bakıyım? "

" Bayıldım. Kendimi de kötü hissediyorum zaten. Hemen hastaneye geldik. "

" Doğu nerde? "

" Babam İle birlikte odada uyuyorlar."

"Uyandıklarında seni göremezler ise endişelenirler. Odaya dön bakalım küçük fare "

"Ne oldu sıkıldın mı hemen benden panda?" dedim yavaşça omzuna vurarak

"Sıkılır mıyım cadı Doğu'yu biliyorsun " dedi ellerini iki yana açarak.

" Öyle olsun bakalım. Kendine iyi bak üzme kendini. "deyip yanağından öptüm. Daha sonra koşar adımlarla odaya döndüm. Hala uyuyorlardı. Yavaşça yatağa yatıp serumu koluma geri taktım.

***

Gözlerimi hafifçe açtığımda aynı zamanda üstümde bir ağırlık hissediyordum. Hızlıca ittiğimde bu kişinin Doğu olduğunu görüp kahkaha atmaya başladım. Doğu da önce ne olduğunu şaşırmıştı ama bana bakıp gülmeye başlamıştı. Hızlıca yerden kalkıp yanağımı öptü. Saçlarımı yavaşça karıştırdı.

"Ne yapıyorsun kızım sen? Nasıl istersin biricik abini? "

" Abim değil ikizimsin ayrıca ne bileyim senin olduğunu sapık sandım " dediğimde bu sefer o kahkaha atmıştı.

" Neye gülüyorsun sen? "

" Sanaaa. Sapık gibi mi gözüküyorum?Ayrıca o koltuk çok rahatsız ediciydi. Yatak oldukça güzel rahatınız yerinde gibi Doğa hanım. " dediğinde kollarımı iki yana açıp esnedim. Gerçekten rahattı. Doğu bir anda ciddileşip