Ben yaşıyor muyum? (Düzenlenecek)

Zaman ilerliyor...

Ben ne diyeceğini tahmin etmiştim galiba.Bu soruyu kendime bir kez daha soruyorum''Ben yaşıyomuyum?''Benimle çok iyi geçiniyor. Benim gözlerimin içine bakıyo ya inanamıyorum. Bu bir gerçekse bu taş bana aşık.

Eve çok yorgun geldim. Matematik etütünden geldim beynimi yormuştum. Kendimi hemen yatağa attım. Sıcak bir duş aldım ve üzerime bir ''smile'' yazan tişortümle ,kuru kafalı pijamımı üzerime geçirdim ve hemen derslerini yapmaya koyuldum ve bir anda ders çalışırken telefondan mesaj geldi.Mesaj atan kişi ''Deniz'di''.Elimdeki kalemi fırlatıp kendimi yerlere attım. Sevincimden manyak Delirdim. Mesajı açtım ve okudum. Mesajda''Evin kapısını açarmısın'' yazıyordu. Bu ne demekti?Anlamamıştım ve kapıyı açmaya koyuldum.Deniz karşımdaydı:

-Merhaba ben geldim.Sana hani okul çikışı sana bir şey diyecektim ya hani.

Sesim titreye titreye:

E---eeeevet hatırladım

-işte sana diyeceğim şey şuydu.

Dedi ve elimdeki telefondan bir mesaj geldi diyordu ve mesaj atan kişi Denizdi. Mesajda:

-Melek benimle çıkarmısın?

Ya noluyo ben rüyadamıyım?Bidakika bidakika ben şimdi çıkma teklifimi aldım az önce. Hem de okulun daş çocuğundan. Hemen cevap vermeliydim ve:

-Eeeeeeevvvveeettt!!

Diye bağırdım ve boynuna atladım.Ogün sanki eski sesizliğimi bozan tek şeydi.Bana anlam veren tek kişi ve soru.Hani bir yemek yapar ve eksik olan tuzu ekler ya işte işte o da benim için öyleydi.Sesizliğime sadece tat verecek bir şeydi benim için o.Obir aşktı benim için.Ben eski hayatımda sesiz ve inek bir kızdım. Bana anlam verdi onun glümsemesi.Onu asla bırakmamak şartıyla sonsuzadek sarıldım bana:

-Hadi hazırlan seni bir yere götürücem.

-Tamam giyinip hemen geliyorum

Üzerime bir 34yazan tişortumla şortumu geçirdim ve aşağı indim.Kapıyı açtığımda beni bekliyordu.Yanına yaklaşarak:

-Ben hazırım evet görebiliriz.

-Tamam gidelim

Sıcacık elleriyle benim elimi tutarakyola koyulduk .Kimsenin olmadıği bir sahile gelmiśtik.Bana döndü ve diğer elilimi de tutarak gözlerimin içine baktı ve bana:

-Benim tanıdığım bu yanlızlığımda,hayatımdaki tek analamım oldun sen benim. Önceden ağlayamıyodum, bağıramıyodum,atar gider yapamıyodum çünkü

yapacak kimsem yoktu İşte sen benim kimsem oldun. Yağmur yağdıktan sonra çıkan gökgüşağım oldun benim. Sen benim anlamın oldun...

Dedi. Bu laflar ardından beni öyle sıkıca sarıldı ki sankı bir daha bırakmıyacakmış gibi.Beraber el ele sahili turladık. Sonra beni eve bıraktı. Kapının ağızına

gelmiştik.Ben onun yanağına küçük masum bir öpücük kondurdum ve içeri girdim.