ZORUNDASIN (BaekYeol)

XIX

Keyifli okumalar diliyorum~~

•••

Birkaç gündür keyfim alabora bir şekildeydi.

ChanYeol işe geliyordu. Bu konuda öyle mutlu olmuştum ki geldiği gün herkesin fark edeceği şekilde keyfim mükemmeldi. Tüm gün sırıtıyordum. Bu gülümseyen suratım birkaç gün devam etmişti, ta ki ChanYeol'ü her gördüğümde bana attığı soğuk bakışlara dayanamayana kadar.

Eski kanlısı gibiydim sanki. Ailesini öldürmüşüm de intikam alamıyormuş gibiydi bakışları. Canımı müthiş derece sıkıyordu bu artık. Bu yüzden mümkün olduğunca göz göze gelmeyerek onu izliyordum işim olmadığı zamanlarda. Ancak bu şekilde sevgimi rahat yaşabiliyordum, her ne kadar onunla göz göze gelemesem de.

Şimdiyse odamda iş arkadaşımla oturuyor ve onun telefonla olan sohbetini dinliyordum. Muhtemelen telefon kapandığında canımı daha da sıkacak şeyler söyleyecekti. Konuşma ses tonundan anlamıştım bunu, bir boklar olacaktı yine ve yine.

Ve telefon masaya indirilir, iş arkadaşım Yixing bana döner. Derin bir nefes al Veliaht BYUN.

-İyi ve kötü haberim var.

Yüz ifadesine bakarak iyi haberin ne kadar iyi olabileceğini düşünüyordum.

-İyi haberi alayım önce.

Ellerini masanın üzerine koyup parmaklarını birbirine geçirmişti. Dudağını yana doğru çekip gamzesini gösterdikten sonra dudaklarını yalamış ve iyi haberi vermişti.

-Parası bol bir iş aldık.

Tahminimi söyleyeceğimden gözlerimi kısmıştım. Parası bol iş iyiydi ama yanındaki kötü haber, bunu kötüleştirebilirdi.

-Yine kişisel mülk mü?

Başını olumlu sallayarak beni onayladığında böyle işleri sevmediğimi belirten bir yüz ifadem vardı yüzümde. Kişisel mülk işlerinde mülk sahipleri hiçbir zaman tam beğenmezdi işlerimizi. Bu yüzden şirket işleriyle uğraşırken ekstra böyle işleri pek almazdık ama patronumuz tarafından da onay alınmışsa bize laf pek de düşmüyordü maalesef. Babam olan patron BYUN'un imzası atılmışsa bizler çıt bile çıkaramazdık, üzülerek söylüyorum ki ben de dahilim bu gruba.

Tekrar konuştuğunda gözlerimi ona çevirmiş ve söyleyip söylememek arasında kalmış çelişkili surat ifadesini görmüştüm.

-Ne? Kötü haber 'Özel mülk' işi değil miydi? Daha kötü ne olabilir XingXing?

Gergince sırıttığında kendimi hazırlıyordum kötü habere karşı. Daha kötü ne olabilirdi cidden?

-Bayan Sherry'le çalışacağız.

Ama bu habere günler verseler de hazırlanamazdım. Bayan Sherry olamazdı. Aman Tanrı'm, neye bulaştık biz?

-Şaka? Bana şaka yaptığını söyle.

-Maalesef küçük patroncuğum.

-Olamaz ama!!!!

Hışımla masama avuçlarımı vurup kalktığımda Yixing'in yerinden sıçradığını görmüştüm ama konuşacak bir şeyimiz kalmadığından odayı hızla terk etmiştim. Korku ve siniri aynı anda yaşıyordum.

Odamın hemen sağ çarprazındaki geniş alanda masa çalışanlarının salonu vardı. Her birinin kişisel masası olan salonda yaklaşık yirmi çalışan vardı ve içlerinden biri de sevdiğim vicdansızdı. Kapıyı çarparak çıktığımda sesle beraber hepsi olduğum yere bakmıştı ama ben, asasönlere gitmek için yanlarından geçip de onların alanının tam ortasındaki asansör çağırma düğmesine tecavüz ederken bir defa bile onlarla göz göze gelmemiştim.