CHAPTER 4 (Her Wish Granted)

14 3 2
                                    

Keitha's P.O.V.


Today is a sunny day! I'm so thankful na naalala akong isama ni Shine sa napakagandang mission niya.





Shine is one of my closest friend. She is cute, talented, fast learner and a pure Korean. Napadpad siya dito sa Philippines dahil sa family problem nila sa Korea.








I'm here right now beside her to help her educate the street children. We are both graduated in college with a bachelors degree in a secondary education.







I do believe that children are the hope of our nation. So that is why I am really willing to educate and help children to chase their dreams and make it into reality.



"Ate Keitha, totoo po bang lahat ng dreams natutupad?"






Curious na tanong sakin nung isang batang babae. Nasa park kasi kami ngayon, then yung mga bata nakaupo sila sa mga mono block chairs na nakahilera.





"Ofcourse! Lahat ng dreams natutupad. Kaya dapat always think positive lang tayo."




"And guest what kids, nagbabaon kami ng ate Keitha niyo ng maraming chocolates and breads para sa inyo."





Shine cheerfully said to the kids. Dahil sa sinabi niya nagpalakpakan yung mga bata sa saya.




"Muntikan ko ng makalimutan, nagdala pala ako ng mga dream catcher para sa inyo."




"Yeheeeeeeeeeeeeeeeeeyyy!!!"




Napakapriceless talaga ng mga genuine smiles ng mga bata. Habang pinamimigay ko yung mga dream cathers sa kanila, bigla na lang tumunog yung phone then nag appear sa screen yung pangalan ni Kane.




"Hello Kane?"





"Keitha alam mo bang trending kayo ngayon ni Clyden sa social media."




Natatawang sambit niya.




Pero wait! Bat ako trending?! Nanahimik na nga ako eh!




"Niloloko mo ba ko Kane?"




Masama ang pakiramdam ko sa trending na to eh.




"Señorita hindi kita niloloko. Alam mo ba kung ano ang headlines ng balita ngayon?"




"Ano?"



Haluh! I feel nervous all of a sudden.





"Keitha Venezia Del Real the daughter of Chief Executive Officer of famous Del Real Luxury Clothes is now engaged to Clyden Dmitri Monteverde the heir of Monteverde Enterprise."










"Ok sige. Uuwi na muna siguro ako sa bahay para kausapin si mama. Btw, thank you Kane sa information."




Kailangan ko ng makauwi sa bahay para di ako mag mukhang tanga sa mga nangyayari ngayon.





"Keitha wag ka muna umuwi sa bahay niyo ngayon."





"Why?"



Jusme, wag mo sabihing dahil sa pagiging trending ko eh bawal na ko umuwi sa bahay. Ang oa naman kung ganun. At isa pa, di naman ako celebrity para pag usapan!







"Maraming reporter na nakaabang sa labas ng bahay niyo."




Paktay! So ano na?




"Ok sige. Bye."




Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Saan kaya ako pwedeng tumambay muna pansamantala?




"Namumutla ka bes. Anyare sayo?"







Nagulat naman ako kay Shine. Nilibot ko yung paningin ko sa buong park, wala na yung mga bata? Lutang na yata ako.









"Medyo complicated kasi yung sitwasyon ko ngayon bes."






Di ko na namalayan na nahulog na pala yung isang butil ng luha ko. Anu ba yan ayoko sanang umiyak! Nakakaasar naman oh.







"Tahan na bes, malalagpasan mo din yan. Aja fighting!"






"Thank you bes, pero kailangan ko ng umuwi sa bahay. Tawagan na lang kita kapag nakauwi na ko. Annyeong!"











Habang naglalakad ako pauwi sa bahay, may bigla na lang humarang sa daanan ko. Naka all black siya na parang pang patay outfit.




W-wait, parang pamilyar sakin tong babaeng toh!




"Julia?"




"Masaya ka na ba? Masaya ka na ba na inagawan mo ng ama ang inosenteng batang nasa sinapupunan ko?







Ano bang pinagsasabi ng babaeng toh? Baliw ba siya? And guest what, umiiyak pa siya ngayon sa harapan ko. Wala naman akong masamang ginawa sa kanya!




"Siraulo ka ba? Anong sinasabi mong inagaw? Ako? Mang aagaw? Excuse me? Wala akong inagaw sayo!"




"Wag ka nang mag maang maangan pa! Dahil alam kong pinlano niyo tong mag ina! Seven years ago, ikaw yung desperadang bata na may gusto kay Clyden!"








Yes! I admit na ako yung batang sobrang hangang hangang kay Clyden noon pero hindi na ngayon. At isa pa wala akong balak na maging kontrabida sa love story ng iba.





"Oh tapos? Tapos ka na ba o may sasabihin ka pa?"








Kahit naman sabihin ko yung totoo sa babaeng toh eh hindi naman toh maniniwala sakin. Mukha ngang nanghahamon ng away toh!







"Pwede bang maghanap ka na lang ng ibang lalaking pakakasalan mo basta wag lang si Clyden."







Ah talaga lang huh? Halos wala na nga akong pakialam sa kanilang dalawa eh. Masyado na silang oldies para patulan.




"Ok sige. Umalis ka na sa harapan ko."




Aalis na sana ako ng bigla niyang hilahin yung buhok ko.




"Aray! Anong bang problema mo?!"



Aww ang sakit na nang anit ko. Psychotic yata tong babaeng toh!




"You are my problem! Malandi kang bata ka! Mang aagaw!"





Ayoko sanang makipag away pero hinila ko na din yung buhok niya. How dare she said that to me?! Alam ko sa sarili ko na wala akong inaagaw at inagaw sa kanya.








"Ilan taon ka nga ulit? Ah, 30 years old ka na nga pala. 18 years old lang kayo nung pinaglaban niyo yung boring niyong pag iibigan. So it means nag sawa na siya sayo. Ang boring mo daw kase!"




"Hindi ako papayag na maagaw mo sakin si Clyden! Dahil akin lang si Clyden!"




What the fudge! Lalo niyang hinihila yung buhok ko! Kaya hinila ko rin yung buhok niya. Kaso ang problema is mas matangkad siya sakin. 5'2 lang yung height ko tapos siya siguro mga nasa 5'6. Damn!








Pero lalabanan ko pa rin siya kahit na dehadong dehado ako. Pakiramdam ko kakapusin na ko ng hininga. Kailangan ko ng inhaler.








Inhaleeeeeeeeeeeeeeeeerrr!!!






Kailangan ko ng inhaleee---










Napabitiw na lang ako sa buhok niya and everything went blurred.

























Vengeance Of LoveWhere stories live. Discover now