REMEMBER (R SERIES #1) COMPLETED

C H A P T E R 11

🔞 Mature scenes ahead.

---

"I'm sorry, I didn't mean to," paghingi niya ng tawad pero nilayasan ko siya at pumunta sa kwarto at nilakasan ang pagsara ng pintuan non.

"Ewan ko sayo!" I shouted and I felt a sense of déjà vu. Hindi ko na lamang pinansin iyon at tumungo sa banyo at naligo dahil pawis na pawis ako sa suot ko at gusto kong magpalamig muna ng ulo.

Nang matapos akong maligo ay nagbihis ako ng sweat shorts and a black over-sized shirt. Paglabas ko na sa kwarto, I glanced at the wall clock and found out that it's about to strike twelve so I decided to go to the kitchen but found him there while setting up the table.

I was about to turn my back but I heard him speak.  "Don't mind me, eat here and just play pretend that I'm not around."

Ayoko na sanang kumain dahil nawalan ako ng gana pero ayaw kong tanggihan ang pagkain kaya umupo na ako at nagsimulang kumain.

The dining area was in silence the whole time at ang tanging maririnig lang ay ang mga ingay ng kutsara at tinidor. He finished first at kumuha ng baso at gamot ko at nilagay sa tabi ng plato ko. I wanted to say 'thank you' but no words came out of my mouth.

Nagpatuloy lang ako sa pagkain at nilagay sa sink ang pinagkainan ko at hinugasan iyon nang matapos ako sa pag-kain at pagkatapos non ay nagsipilyo ng ngipin.

I wanted to feel peace kaya ay nagpunta ako sa balcony at nagpahangin doon. Maya-maya pa ay may yumakap sakin sa likod na ikinagulat ko.

Hindi siya nagsasalita at niyakap lang ako. Minutes of hugging me, he spoke. "I'm sorry, forgive me? Please?" sambit niya sa mababang tono at mas hinigpitan pa ang yakap sa akin. He rested his head on my shoulder na nagpatindig sa balahibo ko sa balikat.

"Patawad, nadala lang ako sa galit. Hindi na po iyon mauulit. I promise," patuloy na sabi niya pero hindi pa rin ako nagsasalita.

"Huy, pansinin mo na ako, sige na," pangungulit niya pa na parang batang kinukulit ang ina.

"Ewan ko sayo," tangi kong saad at hindi ko alam kung bakit napatawa ako ng mahina. Maybe my mind find his actions cute, that must be why.

"Uy. Hindi na yan galit," biro niya pa at tinusok-tusok ang tagiliran ko kaya hindi ko napigilang tumawa nang tuluyan.

Pinaharap niya ako sa kanya at kinuha ang kamay ko at nilagay sa leeg niya. Niyakap niya ako ng mahigpit at huminto sandali para tignan ng seryoso ang mukha ko.

He smiled at nilapit ang mukha sa akin at hinalikan ako. I didn't refuse to kiss back at hinalikan din siya ng walang pigil.

I'm supposed to be mad but here I am returning the favor of his kisses. They're irresistibly irresistible!

He carried me with all his might at tumungo sa kwarto at ako naman ay kumapit lang sa leeg niya para hindi mahulog nang hindi pa rin napuputol ang halik. He laid me down on the bed and was now on top of me. Nakabihis na siya ng suot niya so it was easy for me to take off his white shirt now.

Tinapon niya iyon sa sahig at hinalikan ulit ako at sunod namang hinubad ang aking pantaas.

He looked at my bruise and caressed it and his forefinger trailed its edges giving me chills. He then unhooked my bra and started to massage my breast.